یا لیتنا کنا معک
آرزوى رستگار شدن و رسيدن به فوز و فيض شهادت در ركاب ولى خدا، براى كسانى كه در معركه كربلا نبوده اند، آرزوى شيرينى است. شهادت را رستگارى دانستن و آرزومندى براى درك آن فيض، هم خطى با سیدالشهدا علیه السلام است.
اين آرزو در زيارتنامه هاى آن حضرت با عبارت هاى مختلفى بيان شده است. از قبيل: «فزتم والله فليت انى معكم فافوز فوزا عظيما»،[۱] «يا ليتنى كنت معكم فافوز فوزا عظيما»،[۲] «فيا ليتنى كنت معكم فافوز معكم».[۳]
جلوه اين آرمان والا در هر عصرى مى‌تواند آشكار شود، چرا كه وقتى هر روز عاشورا و همه جا كربلا باشد و خط جهاد و شهادت به روى پيروان حق گشوده باشد، صداقت زائر در اين ادعا در جبهه هاى نبردش با ستمگران ديده مى‌شود و اين آرزو به عمل مى‌رسد. نمونه آن در جبهه هاى دفاع مقدس در جمهورى اسلامى مكرر ديده شد.
آنان كه عمرى خطاب به مولايشان «يا ليتنا كنا معكم...» گفته و بر غربت و تنهايى مظلوميت حسين علیه السلام گريسته بودند، وقتى كربلاى جبهه هاى حق براى حسين زمان ناصر و ياور مى‌طلبيد، به ميدان هاى رزم شتافتند و جان فدا كردند و نشان دادند كه اگر در عاشورا هم بودند، همچون اصحاب شهيد آن امام، عاشقانه جان نثار مى‌كردند.
جمله «يا ليتنا...» هم اعلام موضع و جانبدارى از برنامه و حركت عاشورايى شهداى كربلاست، هم اعلام آمادگى براى حضور در كربلاهاى مكرر تاريخ. شعار شهادت طلبان است و آرزوى وارستگان از تعلقات دنيوى.
چرا كه نوع شهادتى كه حسين علیه السلام و اصحابش در كربلا پذيرا شدند، غبطه همه انسانهاى آزاده در دورانهاست. در حديث مفصل امام رضا علیه السلام خطاب به ريان بن شبيب آمده است: «يا ريان! ان سرك ان يكون لك من الثواب مثل ما لمن استشهد مع الحسين علیه السلام فقل متى ما ذكرته: يا ليتنى كنت معهم فافوز معهم فوزا عظيما».[۴]
اگر دوست دارى كه ثواب شهيدان كربلا را داشته باشى، هرگاه به ياد آن حادثه افتادى بگو: كاش من نيز با آنان بودم و با آنان به رستگارى بزرگ مى‌رسيدم. اين آرزو، نشان دهنده زمينه تفكرات عاشورايى در دل انسان است.
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
