آیه 22 سوره نساء

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۸ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۰۵:۵۰ توسط Quran (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَلَا تَنْكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُمْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَلَا تَنْكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُمْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا

مشاهده آیه در سوره


<<21 آیه 22 سوره نساء 23>>
سوره : سوره نساء (4)
جزء : 4
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و نکاح مکنید زن پدر را (بعد از این حکم) الاّ آنچه از پیش کرده‌اید، زیرا این کاری است زشت و مبغوض (خدا) و بد راه و رسمی است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Do not marry any of the women whom your fathers had married, excluding what is already past. That is indeed an indecency, an outrage and an evil course.

معانی کلمات آیه

«سَلَفَ»: گذشت. «فَاحِشَةٌ»: کار بسیار زشت و ناپسند. «مَقْتاً»: خشم شدید. در اینجا مصدر به جای وصف به کار رفته است، همان گونه که می‌گویند: زَیْدٌ عَدْلٌ. «سَبِیلاً»: تمییز است.

نزول

محل نزول:

این آیه همچون دیگر آیات سوره نساء در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

قتادة و عكرمة و ابن عباس گويند: اين آيه براى منع ازدواج با زنان پدر نازل شده كه در جاهليت مرسوم بوده است. چنان كه صفوان بن اميه زن پدر خود به نام فاخته دختر اسود بن مطلب را به زوجيت گرفته بود و نيز حصين بن ابى‌قيس زن پدر خود كبشه دختر معن را به زنى گرفته بود و همچنين منظور بن ريان بن مطلب زن پدر خود مليكة دختر خارجة را به عقد خويش درآورده بود.

اشعث بن سوار چنين گويد: وقتى كه ابوقيس وفات يافت. پسرش قيس زن پدر خويش را به زوجيت گرفت و زن پدر او به وى گفت: اميدوارم فرزند خوبى از براى تو بياورم زيرا تو از خوبان قبيله خود مى باشى ولى بايد از رسول خدا صلى الله عليه و آله در اين باره كسب اجازه كنم لذا نزد پيامبر آمد و با او در اين خصوص مشورت نموده و اجازه خواست رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: از اين كار منصرف شو و به خانه خود مراجعت كن، سپس اين آيه نازل گرديد.[۳]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لا تَنْكِحُوا ما نَكَحَ آباؤُكُمْ مِنَ النِّساءِ إِلَّا ما قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ كانَ فاحِشَةً وَ مَقْتاً وَ ساءَ سَبِيلًا «22»

و با زنانى كه پدرانتان به ازدواج خود در آورده‌اند، ازدواج نكنيد، مگر آنچه درگذشته (پيش از نزول اين حكم) انجام شده است. همانا اين گونه ازدواج، بسيار زشت و مايه‌ى دشمنى و راه بدى است.

نکته ها

از رسوم جاهلى آن بود كه اگر شخصى از دنيا مى‌رفت، فرزندان او با نامادرى خود (همسر پدر) ازدواج مى‌كردند. يكى از انصار به نام ابوقيس از دنيا رفت. فرزندش به نامادرى خود پيشنهاد ازدواج كرد. آن زن گفت: بايد از پيامبر كسب تكليف كنم. در پاسخ او اين آيه نازل شد وازدواج با «زن پدر» را ممنوع كرد.

پیام ها

1- اسلام دين فطرت است. انسان طبعاً از ازدواج با مادر و نامادرى تنفّر دارد، لذا در اسلام حرام شده است. «لا تَنْكِحُوا ما نَكَحَ آباؤُكُمْ»

2- «زن پدر» ها به منزله‌ى مادر است. پس به جاى كينه و ناسازگارى، بايد نسبت به فرزندان «مادرى» كنند. «لا تَنْكِحُوا ما نَكَحَ آباؤُكُمْ»

3- بايد فرزندان حريم پدر را در ازدواج حفظ كنند. «لا تَنْكِحُوا ما نَكَحَ آباؤُكُمْ»

4- فرزندان، به زن پدر، به ديد «مادر» بنگرند. «ما نَكَحَ آباؤُكُمْ»

5- اسلام از گذشته‌ها چشم مى‌پوشد. ازدواج‌هاى پيش از اين حكم، با نامادرى،

جلد 2 - صفحه 42

مورد عفو است. «إِلَّا ما قَدْ سَلَفَ» چنانكه مى‌خوانيم: «الاسلام يجُبّ ما قبله» اسلام، گذشته را مى‌پوشاند.

6- براى گفتار، بايد بطور اجمال يا تفصيل، دليل و برهان آورد. «إِنَّهُ كانَ فاحِشَةً وَ مَقْتاً وَ ساءَ سَبِيلًا»

7- ازدواج با نامادرى، راهبردى بد و راه ازدواج با ساير محارم را نيز مى‌كند. «ساءَ سَبِيلًا»

پانویس

  1. پرش به بالا طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‌3، ص 3.
  2. پرش به بالا محمدباقر محقق،‌ نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 187.
  3. پرش به بالا تفسير مجمع البيان و كشف الاسرار و روض الجنان.

منابع