آیه 129 سوره بقره
<<128 | آیه 129 سوره بقره | 130>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
پروردگارا، در میان آنان رسولی از خودشان برانگیز که بر آنان تلاوت آیات تو کند و آنان را علم کتاب و حکمت بیاموزد و روانشان را (از هر زشتی) پاک و منزه سازد، که تو بر هر کار که خواهی قدرت و علم کامل داری.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«إِبْعَثْ»: برانگیز. بفرست. «یَتْلُو»: بخواند. در رسمالخطّ قرآنی، الف زائدی در آخر دارد. «آیَاتِ»: مراد آیههای قرآنی است. «الْکِتَابَ»: قرآن. خطّ و کتابت (نگا: آلعمران / ، جمعه / . «الْحِکْمَةَ»: معرفت اسرار اشیاء. حکمت، بر هر نوع گفتار و کرداری اطلاق میشود که صواب بدان تحقّق پذیرد. انجام هر کاری در جای خود و نهادن هر چیزی به جای خود. اسرار احکام دینی و شناخت مقاصد شریعت. «یُزَکِّیهِمْ»: آنان را از معاصی و اخلاق نکوهیده پاک میدارد. «الْعَزِیزُ»: چیره شکستناپذیر.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«129» رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
پروردگارا! در ميان آنان پيامبرى از خودشان مبعوث كن تا آيات تو را بر آنها بخواند و به آنان كتاب و حكمت بياموزد و (از مفاسد فكرى، اخلاقى و عملى) پاكيزهشان نمايد، همانا كه تو خود توانا و حكيمى.
«1». در حديث مىخوانيم: رسول اكرم صلى الله عليه و آله هر روز، هفتاد مرتبه استغفار مىنمود، با اينكه او معصوم بود و هيچ گناهى نداشت.
جلد 1 - صفحه 204
نکته ها
اين آيه، دعايى ديگر از حضرت ابراهيم عليه السلام را بازگو مىكند كه بيانگر عظمت فوقالعاده روح، و ترسيم كنندهى سوز و اخلاص درونى اوست. با آنكه خود در حال حيات و از پيامبران برجسته الهى است، براى نسلهاى آينده دعا مىكند كه پروردگارا! در ميان مردم و ذريّه من، پيامبرى از خودشان مبعوث كن.
از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل شده است كه فرمودند: «أنا دعوة ابى ابراهيم»، من نتيجه اجابت دعاى پدرم ابراهيم هستم كه فرمود: «رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ» «1»
با آنكه در دعاى ابراهيم عليه السلام تعليم بر تزكيه مقدّم شده است، امّا خداوند در اجابت اين دعا، تزكيه را مقدّم داشته تا به ابراهيم هشدار دهد كه تزكيه، با ارزشتر است و تعليم در مرتبه بعدى است. «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ» «2»*
پیام ها
1- نياز به رهبر آسمانى، از اساسىترين نيازهاى جامعه بشرى است. اگر قرنها قبل براى آن دعا مىشود، نشان دهندهى اهميّت و ارزش و نقش آن است.
«يَرْفَعُ إِبْراهِيمُ ... وَ ابْعَثْ فِيهِمْ» آرى، بالا بردن ديوارهاى كعبه بدون حضور رهبر معصوم و الهى، بتخانهاى بيش از آب درنمىآيد.
2- هدف از بعثت پيامبران، تعليم و تزكيه مردم بر اساس كتاب آسمانى است.
«يَتْلُوا ... يُعَلِّمُهُمُ ... يُزَكِّيهِمْ»
3- علم ودانش زمانى نتيجه مىدهد كه همراه با بينش و حكمت، و همراه با تزكيه و تقوا باشد. «يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ»
روایات مرتبط با تفسیر آیه
۱۴ - رسول خدا(ص) فرمود: «انا دعوة ابراهیم قال و هو یرفع القواعد من البیت ربنا و ابعث فیهم رسولا منهم ... »[۱] من اجابت شده دعاى ابراهیم(ع) هستم. ابراهیم در حالى که پایه هاى خانه کعبه را بالا مى برد، گفت: پروردگارا! در میان آنان پیامبرى از خودشان مبعوث کن ... ».
پانویس
- پرش به بالا ↑ الدر المنثور، ج ۱، ص ۳۳۴.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم