سوره فلق
| <<اخلاص | فلق | ناس>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره فلق صد و سیزدهمین سوره از قرآن است و دارای 5 آیه است.
نزول
بيشتر مفسّرين گفته اند سوره «فلق» مدنی و بعضى هم گفته‌اند مکی است.این سوره در ترتیب مصحف صدو سیزدهمین سوره و در ترتیب نزول بیستمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره فیل و پس از آن سوره ناس نازل شده است.
تعداد آيات
تعداد آیات این سوره به اتفاق پنج آيه است.
فضيلت سوره
در حديث ابى بن كعب است كه هر كس «قل اعوذ برب الفلق» و «قل اعوذ برب الناس» را بخواند، پس مانند آن است كه تمام كتابهايى را كه خدا نازل كرده بر پيامبران خوانده است.
و از عقبه بن عامر روايت شده كه گفت رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: بر من آياتى نازل شده كه مانند آن نازل نشده و آن «معوذتان» است و اين روايت را مسلم هم در صحيح خود نقل كرده است، و از همين عقبه است از پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله كه فرمود: اى عقبه آيا به تو بياموزم دو سوره را كه آنها افضل قرآن باشد، گفتم آرى يا رسول اللَّه، پس مرا «معوّذتين» آموخت، سپس آن را در نماز صبح خواند و به من فرمود آن را بخوان هر وقت كه برخاستى، و خوابيدى.
ابوعبيده حذاء از امام باقر عليه السلام روايت نموده كه فرمود هر كس در نماز وتر (نماز يك ركعتى) شبش «معوّذتين» و «قل هو اللَّه احد» بخواند به او گفته مي شود بشارت و مژدگانى باد بر تو اى بنده خدا كه مسلّما خدا «وتر» تو را (نماز شب تو را) قبول فرمود.
محتوای سوره
در اين سوره به رسول گرامى خود دستور میدهد كه از هر شر و از خصوص بعضى شرور به او پناه ببرد [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 680
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص378.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 680، قم 1374
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
