عبدالرحمن بن عقیل
کلیدواژه: عاشورا، کربلا، شهدای کربلا، عبدالرحمن بن عقیل
او فرزند عقيل بن أبى طالب و مادرش امولد است. چون بلندقامت بود به وى «رمح عقيلى» (نيزه عقيلى) مى گفتند. عبدالرحمن با خديجه، دختر امام على عليه السلام ازدواج كرد و از او داراى دو فرزند به نامهاى سعيد و عقيل شد. وى در روز عاشورا پس از برادرش جعفر به ميدان رفت و چنين رجز خواند:
أَبى عَقيل فَاعْرِفُوا مَكانِى مِنْ هاشِمٍ وَهاشِم اخْوانى
كُهُولُ صِدْقٍ سادَةُ الأقرانِ هذا حسينٌ شامِخُ البُنيانِ
و سَيِّدُ الشّيبِ مع الشُّبانِ.
پدرم عقيل، از نسل هاشم است و بنى هاشم برادران من. پس جايگاهم را بشناسيد. (آنان )، پيران راست كردار و همطراز بزرگان اند. اين حسين، بلندمرتبه و سرور كهنسالان و جوانان مى باشد.
عبدالرحمن، هفده سواره نظام را به هلاكت رساند. سرانجام به دست عثمان بن خالد جُهَنى و بشر بن سوط به فيض شهادت نايل گشت. در حالى كه 35 بهار از عمر او گذشته بود و در مقبره جمعى شهيدان كربلا به خاك سپرده شد. جابر بن عبدالله انصارى، از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم (نيز) بر وى و جمعى ديگر از شهيدان كربلا نماز گزارد.
در زيارت ناحيه مقدسه و رجبيّه نام او آمده است و در زيارت ناحيه قاتل او نيز معرفى شده است. عبارت زيارت ناحيه چنين است: «السلام على عبدالرحمن بن عقيل، لَعَنَ اللَّهُ قاتَله وراميَه عُمَيْر بنِ خالدِ بنِ اسدِ الجهنى؛ درود بر عبدالرحمن بن عقيل؛ نفرين خدا بر قاتل و تيرزننده او عمير بن خالد بن اسد جهنى باد».
منابع
- پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |