عبد الرحمن بن عبد ربه الانصاری
نسخهٔ تاریخ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۲۶ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب است که برای اینجا مناسب بوده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«عبدالرحمن بن عبد ربه انصارى خزرجى» از شهدای کربلا است. وى از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه وآله بود و پس از رحلت آن حضرت نیز به امیرالمومنین علیه السلام، اخلاص داشت و از آن حضرت قرآن آموخته بود. او از کسانى بود که به نصب امام على علیه السلام در غدیر توسط پیامبر به خلافت و امامت گواهى داد.
عبدالرحمن از شخصیت هاى بارز شیعه در کوفه محسوب مى شد و در ایام نهضت مسلم بن عقیل، از مردم به نفع امام حسین علیه السلام بیعت مى گرفت.[۱]
او روز تاسوعا با «بریر بن خضیر» شوخی مى کرد. وقتى گفتند: الآن چه وقت شوخى است؟ گفت: چرا خوشحال نباشم؟ که میان ما و بهشت، جز درگیرى با این کافران و شهادت فاصله اى نیست.[۲]
پانویس
- ↑ انصارالحسین، ص ۸۲، تنقیح المقال، مامقانی، ج ۲، ص ۱۴۵.
- ↑ عنصر شجاعت، ج۱، ص ۱۲۷.
منابع
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثی.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
