نافع بن هلال
«نافع بن هلال» از یاران امام حسين علیه السلام و از شهدای کربلا است. بعضى نيز او را هلال بن نافع گفته‌اند.
او قارى قرآن، كاتب و از حاملان حديث بوده و از اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام نیز بشمار می رفت و در سه جنگ جمل، جنگ صفین و جنگ نهروان در ركاب آن حضرت جنگید.
وى از شخصيت هاى بارز و دلاور كوفه بود و پيش از شهادت مسلم بن عقیل، مخفيانه از كوفه بيرون آمده و به استقبال امام حسين علیه السلام شتافته بود، سپس همراه امام به كربلا آمد.
نافع در كربلا همراه حضرت عباس علیه السلام در آوردن آب به خيمه‌ها مشاركت داشت.[۱] او از جمله كسانى بود كه در سخنرانى پرشورى، مراتب وفادارى خويش را نسبت به حضرت سیدالشهدا ابراز داشت.
نافع، نام خود را روى تيرهاى زهرآگين خود مى‌نوشت و همواره با آنها تيراندازى مى‌كرد.[۲] روز عاشورا وقتى تيرهايش تمام شد، شمشير كشيد و بر سپاه كوفه تاخت، در حالى كه چنين رجز مى‌خواند:
أنا الهزبر الجملى * دينى على دين على
همچنین از او نقل شده که می‌گفت:
أنا الغلام اليمنى الجملى * دينى على دين حسين بن على
إن اُقتل اليوم فهذا أملى * فذاك رايى و اُلاقى عملى [۳]
كوفيان با سنگ و تير، او را مورد ضربه‌هاى خود قرار دادند تا اين كه بازوهايش شكست. او را محاصره كرده و زنده دستگير نمودند. شمر بن ذی الجوشن او را گرفته نزد عمر بن سعد برد. سپس به دست شمر به شهادت رسيد.
پانویس
منابع
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
