اعمال ماه محرم
نسخهٔ تاریخ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۱ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«ماه مُحرّم» نخستین ماه از ماه‌‌های قمری و یکی از ماه‌‌های حرام است و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند. بخشی از اعمال و آداب این ماه -مطابق کتاب «المراقبات» میرزا جواد ملکی تبریزی- چنین است:
- سزاوار است که حال دوستان آل محمد صل الله علیه وآله در دهه اول محرم تغییر نموده و در دل و سیماى خود، آثار اندوه و درد این مصیبت هاى بزرگ را آشکار نمایند.
- خوب است که مقدارى از لذائذ زندگى را که از خوردن و نوشیدن و حتى خوابیدن و گفتن بدست مى آید، ترک نمایند و مانند کسى باشند که پدر یا فرزند خود را از دست داده است.
- خوب است که روز تاسوعا و عاشورا، دیدار با برادران دینى را ترک کرده و آن روز را روز گریه و اندوه خود قرار دهند.
- مستحب است که در دهه اول محرم، هر روز امام حسین علیه السلام را با زیارت عاشورا زیارت نمایند.
- سزاوار است که اگر مى توانند مراسم عزادارى آن حضرت را در منزل خود با نیتى خالص برپا نمایند و اگر نمى توانند، در مساجد یا منازل دوستان به برپایى این مراسم کمک کنند.
- شایسته است که هر روز مقدارى از اوقات خود را در مکان هاى عمومى به عزادارى بپردازد.
- مستحب است که در آخر روز عاشورا، زیارت تسلیت را بخوانند.
- یکى از اعمال مهم دهه اول محرم، دعاى اول ماه است و براى این که اول این ماه، اول سال بوده و از طرف دیگر، دعاهاى قبل از وقت نیز تأثیر خاصى در برآورده شدن حاجات و رسیدن به امور مهم دارد؛ این دعا تأثیر زیادى در سلامتى و دورى از آفات دینى و دنیایى آن سال و بهبودى حال و بدست آوردن نیکی ها دارد.
- بهتر است که در شب اول محرم، بعضى از نمازهایى را که در این شب وارد شده به مقدار حال و توانایى خود بخواند؛ حداقل دو رکعت نمازى را که شامل سوره حمد و یازده بار سوره توحید است را بخواند. بعد از آن، دعایى که پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله بعد از این نماز خوانده است و در کتاب اقبال نقل شده را بخواند و فرداى آن روز را روزه بگیرد. در روایت آمده است کسى که چنین عملى را انجام بدهد مانند کسى است که به مدت یک سال کارهاى خوب انجام داده و تا سال آینده محفوظ خواهد بود.
- مستحب است که روز سوم ماه را روزه بگیرد. در روایت آمده است: حضرت یوسف علیه السلام در این روز از چاه خارج شد و اگر کسى این روز را روزه بگیرد، خداوند مشکل او را برطرف نموده و سختی ها را بر او آسان مى نماید.
- روایت شده: مستحب است که انسان تمام این ماه را روزه بگیرد. و در مورد روزه روز تاسوعا و عاشورا روایت مخصوص داریم، اما احتیاط این است که روز عاشورا را روزه نگیرد ولى از خوردن و آشامیدن تا عصر خوددارى نماید و آن گاه چیزى بخورد یا بیاشامد؛ به جهت این که امام حسین علیه السلام و یاران حضرت در عصر از غصه هاى این دنیاى پست رهایى یافتند.
- از کارهایى مثل سرمه کشیدن و غیر آن، بهتر است پرهیز شود.
- مستحب است که شب عاشورا تا صبح پیش قبر امام حسین علیه السلام بماند.
- از شیخ مفید رحمه الله روایت شده است که شب بیست و یکم محرم، شب زفاف سرور تمام زنان جهان حضرت فاطمه علیهاالسلام با حضرت علی علیه السلام است و به همین جهت روزه آن روز مستحب مى باشد.
- مستحب است که در آخر ماه محرم، محاسبه نفس، استغفار و دعا براى اصلاح حال، صورت پذیرد.[۱]
پانویس
- ↑ المراقبات، میرزا جواد ملکی تبریزی، ترجمه ابراهیم محدث بندرریگی.
منابع
- آداب معنوی؛ ۲۰۰۰ عمل مستحب و مکروه، روح‌الله ابرقویی، قم، نشر حرم، ۱۳۸۱.
