سهیلی جغتایی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

سهیلی جغتایی، نظام‌ الدین احمد

قرن: ۹ (وف ۹۱۸/۹۰۷ ق)

شاعر، متخلص به سهیلى. معروف به امیر اعظم، شیخم بیگ و شیخم سهیلى. اصل وى از الوس جغتا و از شاگردان آذرى بود و معاصر امیرعلی شیرنوایى و از ویژگان دربار سلطان حسین بایقرا. میرزا حسین واعظ کاشفى کتاب «انوار سهیلى» را به نام وى ترجمه کرد.

از آثار وى: منظومه «لیلى و مجنون»؛ دیوان شعر به ترکى و فارسى.

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۳، ص۲۶۵.

شعر فارسی
	شعرشناسی	* شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
	قالب‌های شعر	*مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
	سبک‌های شعر فارسی	* سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
	شاعران پارسی گو:	همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14