آیه 26 سوره نور

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۸ توسط Aghajani (بحث | مشارکت‌ها) (معانی کلمات آیه)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ ۖ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ ۚ أُولَٰئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَ ۖ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ

مشاهده آیه در سوره


<<25 آیه 26 سوره نور 27>>
سوره : سوره نور (24)
جزء : 18
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

زنان بدکار و ناپاک شایسته مردانی بدین وصفند و مردان زشتکار و ناپاک نیز شایسته زنانی بدین صفتند و (بالعکس) زنان پاکیزه نیکو لا یق مردانی چنین و مردان پاکیزه نیکو لایق زنانی همین گونه‌اند، و این پاکیزگان از سخنان بهتانی که ناپاکان درباره آنان گویند منزهند و بر ایشان آمرزش و رزق نیکوست.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Vicious women are for vicious men, and vicious men for vicious women. Good women are for good men, and good men for good women. These are absolved of what they say [about them]. For them is forgiveness and a noble provision.

معانی کلمات آیه

«الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ، وَ ...»: مراد نوریان مر نوریان را طالبند، ناریان مر ناریان را جاذبند، و ... «مُبَرَّؤُونَ»: پاکان و بیگناهان. یادآوری: هیچ یک از همسران پیامبران به طور قطع انحراف و آلودگی جنسی نداشته‌اند، و منظور از خیانت در داستان نوح و لوط، جاسوسی کردن به نفع کفّار است؛ نه خیانت ناموسی

نزول

عبدالرحمن بن زید بن اسلم گوید: این آیه درباره عائشه نازل گردیده، هنگامى که به وى تهمت و افتراء زده بودند و خداوند با این آیه او را تبرئه نمود و نیز حکم بن عتیبه گوید: هنگامى که موضوع افک و بهتان به عائشه در میان مردم مدینه پیچیده شد و مردم در اطراف آن با یکدیگر به صحبت مى پرداختند.

پیامبر به عائشه فرمود: اى عائشه این چه سخنانى است که مردم درباره تو مى گویند. عائشه گفت: من چه عذرى می‌توانم بیاورم مگر این که خدا ساحت مرا از این بهتان ها دور بسازد سپس پانزده آیه از سوره نور در این باره نازل گردید و پیامبر همه آن‌ها را قرائت فرمود تا این آیه.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


الْخَبِيثاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَ الْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثاتِ وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِينَ وَ الطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّباتِ أُولئِكَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ «26»

زنان پليد، سزاوار مردان پليدند ومردان پليد، سزاوار زنان پليد. زنان پاك براى مردان پاك و مردان پاك براى زنان پاك. آنان از آنچه درباره ايشان مى‌گويند منزّهند و براى آنان مغفرت و روزى نيكويى است.

نکته ها

اين آيه يك اصل كلّى را مطرح مى‌كند كه در انتخاب همسر بايد دقّت كرد و اصل را بر ايمان و پاكدامنى گذاشت، نه زيبايى و ثروت. بنابراين معناى آيه اين نيست كه اگر مردى يا زنى خوب بود حتماً همسرش نيز خوب بوده و مشمول مغفرت و رزق كريم شود، زيرا قرآن، ملاك ورود در بهشت را ايمان و تقوا و عمل صالح مى‌داند و لذا با اينكه حضرت نوح و لوط، طيّب بودند، امّا همسرانشان از خبيثات و دوزخى‌اند.

كلمه‌ى «طيب» به معناى دلپسند و مطلوب است و در قرآن در توصيف مال، ذرّيه، فرزند، كلام، شهر، همسر، غذا و رزق، مسكن، درخت و تحيّت آمده است و در مقابل آن كلمه‌ى «خبيث» است كه آن هم براى مال، انسان، همسر، سخن، عمل و شجره به عنوان وصف مطرح شده است.

اين آيه را چند نوع مى‌توان معنا كرد:

الف: با توجّه به آيات قبل كه درباره‌ى تهمت به زنان پاكدامن و ماجراى افك بود و با توجّه به جمله‌ى: «مُبَرَّؤُنَ مِمَّا يَقُولُونَ»، معناى آيه اين باشد كه كلمات خبيث، مثل تهمت و افترا، شايسته افراد خبيث و سخنان پاك، شايسته‌ى افراد پاك است و مردم پليد، سخن زشت مى‌گويند و مردم پاك، سخنان پاك مى‌گويند.

ب: ممكن‌است مراد آيه بيان يك حكم شرعى‌باشد كه ازدواج پاكان با ناپاكان ممنوع است.

جلد 6 - صفحه 167

نظير آيه اوّل همين سوره كه فرمود: «الزَّانِي لا يَنْكِحُ إِلَّا زانِيَةً» مرد زناكار جز زن زناكار را به همسرى نگيرد، همان گونه كه روايتى از امام باقر عليه السلام اين معنا را تأييد مى‌كند. «1»

ج: ممكن است مراد آيه همسويى فكرى، عقيدتى، اخلاقى وبه اصطلاح هم‌شأن و هم‌كفو بودن همسر باشد. يعنى هر كس بطور طبيعى به سراغ همفكر خود مى‌رود.

ناريان مر ناريان را جاذبند

نوريان مر نوريان را طالبند

در قرآن، براى رزق اوصافى ذكر شده است از جمله:

«رِزْقاً حَسَناً» «2»*، روزيى نيكو و پاكيزه.

«رِزْقٌ كَرِيمٌ» «3»*، روزيى بزرگوارانه و ارجمند.

«وَ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالًا طَيِّباً» «4»، از آنچه خدا روزيتان كرده، از حلال و پاكيزه‌اش بخوريد.

«يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ» «5»، او را از راهى كه گمان نمى‌برد، روزى مى‌دهد.

«يُرْزَقُونَ فِيها بِغَيْرِ حِسابٍ» «6» در بهشت، بى‌حساب روزى داده شوند.

پیام ها

1- طبع افراد پليد چنين است كه به سراغ پليدى‌ها مى‌روند، برخلاف افراد پاك طينت كه به سراغ خوبى‌ها مى‌روند. الْخَبِيثاتُ لِلْخَبِيثِينَ‌ ... الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِينَ‌

2- بهره‌گيرى از نعمت‌ها و طيّبات، حقّ اهل ايمان است. «وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِينَ»

3- سالم ماندن نسل‌هاى پاك، از توصيه‌هاى قرآن است. «وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِينَ»

4- حمايت از پاكدامن‌ها لازم است. «أُولئِكَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا يَقُولُونَ»

5- معنويّات بر ماديّات مقدّم است. (در قرآن هر جا عبارت‌ «رِزْقٌ كَرِيمٌ» آمده، قبلش عبارت‌ «لَهُمْ مَغْفِرَةٌ» آمده است.)

«1». تفسير مجمع‌البيان.

«2». نحل، 67.

«3». انفال، 4.

«4». مائده، 88.

«5». طلاق، 3.

«6». غافر، 40.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 168

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر طبرانى.

منابع