عبد الرحمن بن عبد ربه الانصاری
«عبدالرحمن بن عبد ربه انصارى خزرجى» از شهدای کربلا است. وى از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله بود و پس از رحلت آن حضرت نیز از کسانى بود که به امیرالمومنین علیه السلام، اخلاص داشت و از آن حضرت قرآن آموخته بود.
عبدالرحمن به نصب امام على علیه السلام در غدیر به امامت گواهى داد. روز تاسوعا با «بریر» شوخى مى کرد. وقتى گفتند: الآن چه وقت شوخى است، گفت: چرا خوشحال نباشم؟ میان ما و بهشت، جز درگیرى با این کافران و شهادت فاصله اى نیست.[۱] او از شخصیت هاى بارز شیعى کوفه محسوب مى شد و در ایام نهضت مسلم بن عقیل، از مردم به نفع حسین بن على علیه السلام بیعت مى گرفت.[۲]
پانویس
- ↑ عنصر شجاعت، ج۱، ص ۱۲۷.
- ↑ انصارالحسین، ص ۸۲، تنقیح المقال، مامقانی، ج ۲، ص ۱۴۵.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |