آیه 19 سوره انبیاء

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۰۷ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَنْ عِنْدَهُ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا يَسْتَحْسِرُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<18 آیه 19 سوره انبیاء 20>>
سوره : سوره انبیاء (21)
جزء : 17
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و هر چه در آسمانها و زمین است همه ملک خداست، و فرشتگان و ارواح قدسی که در پیشگاه حضرتش مقربند هیچ‌گاه از بندگیش گردنکشی و سرپیچی نکنند و (از عبادتی که به شوق و رغبت می‌کنند) هرگز خسته و ملول نشوند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

To Him belongs whatever is in the heavens and the earth, and those who are near Him do not disdain to worship Him, nor do they become weary.

معانی کلمات آیه

يستحسرون: حسر: كشف و انكشاف. راغب گويد: به شخص خسته حاسر و محسور گويند . به تصور آنكه نيروى خود را از خويش كنار كرده است، منظور از آن در آيه خستگى است. .[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ عِنْدَهُ لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ لا يَسْتَحْسِرُونَ «19»

و براى اوست هر كه در آسمان‌ها و زمين است، و كسانى كه نزد او هستند (فرشتگان) از (براى) عبادت او تكبّر نمى‌ورزند و خسته و درمانده نمى‌شوند.

يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ لا يَفْتُرُونَ «20»

آنان شبانه روز بى آنكه سستى ورزند، خداوند را به پاكى مى‌ستايند.

أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِنَ الْأَرْضِ هُمْ يُنْشِرُونَ «21»

آيا خدايانى كه (كفّار) از زمين انتخاب كرده‌اند، مردگان را زنده مى‌كنند؟

نکته ها

در مالكيّت مجازى، هر چه انسان به مولى نزديكتر مى‌شود، كمتر حساب مى‌برد و لذا گاهى هم خلاف مى‌كند ولى در مالكيّت حقيقى، هر چه انسان به معبود نزديكتر مى‌شود، بيشتر عبادت مى‌كند. «1» «وَ مَنْ عِنْدَهُ لا يَسْتَكْبِرُونَ»

در خطبه‌ى اوّل نهج‌البلاغه درباره‌ى ملائكه آمده است: «لا يغشاهم نوم العيون و لا سهو العقول و لا فترة الابدان و لا غفلة النسيان» يعنى خواب، فراموشى، خستگى و غفلت در ملائكه نيست.


«1». تفسير الميزان.

جلد 5 - صفحه 435

پیام ها

1- مالكيّت حقيقى جهان هستى، تنها از آن خداوند است. وَ لَهُ مَنْ فِي‌ ... (پس اكنون كه مملوك او هستيم، به وظيفه‌ى بندگى خود عمل كنيم.)

2- عبادت و بندگى منحصر به انسان نيست. وَ مَنْ عِنْدَهُ‌ ...

3- در آسمان‌ها موجوداتى با شعور هستند. (كلمه‌ «مَنْ» در جمله‌ «مَنْ فِي السَّماواتِ» كه در مقابل‌ «مَنْ عِنْدَهُ» آمده، نشانه‌ى موجوداتى باشعور، غير از فرشتگان است.)

4- بعضى از مخلوقات خداوند به مقام قرب او مى‌رسند. «وَ مَنْ عِنْدَهُ»

5- ريشه‌ى ترك عبادت، تكبّر است. «لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ»

6- عبادت، انسان را با فرشتگان همسو مى‌كند. «لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ»

7- نشاط، مايه ارزشمندى عبادت است. «لا يَسْتَحْسِرُونَ»

8- فرشتگان، خواب ندارند. «يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ»

9- تداوم عبادت، به آن ارزش مى‌دهد. «يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ- لا يَفْتُرُونَ»

10- عقائد باطل را زير سؤال ببريم. «أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِنَ الْأَرْضِ هُمْ يُنْشِرُونَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع