حدیث معتبر
از اقسام خبر واحد.
عنوان یاد شده از اصطلاحات علم درایه و عبارت است از حدیثى كه همه یا اكثر فقها به آن عمل نموده یا بر اعتبارش اقامه دلیل كرده‌اند. حدیث معتبر به این معنا اعمّ از حدیث مقبول است.[۱]
برخى آن را این گونه تعریف كرده‌اند: حدیثى كه اعتبار آن یا به جهت صحیح، حسن یا موثق بودن سند آن است یا به جهت وجود آن در اصول حدیثىِ مورد اعتماد تمامى فقها همچون اصول حدیثى زراره، محمد بن مسلم، فضیل بن یسار، صفوان بن یحیى، یونس بن عبدالرحمان، احمد بن محمد بن ابى نصر، عبیدالله بن حلبى، فضل بن شاذان و حفص بن غیاث و یا به جهت نقل آن توسط كسى كه همه فقها به روایات او عمل مى‌كنند، مانند عمار ساباطى (رجوع کنید: اصحاب اجماع) و یا به جهاتى دیگر.[۲]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 273.
