آیه 120 سوره مائده

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۲۴ توسط Quran (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا فِيهِنَّ ۚ وَه...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا فِيهِنَّ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

مشاهده آیه در سوره


<<119 آیه 120 سوره مائده 120>>
سوره : سوره مائده (5)
جزء : 7
نزول : مدینه

ترجمه های فارسی

فرمانروایی آسمانها و زمین و هر چه در آنهاست خدای راست، و او بر هر چیز تواناست.

مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین و آنچه در آنهاست، فقط در سیطره خداست، و او بر هر کاری تواناست.

فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست از آنِ خداست، و او بر هر چيزى تواناست.

از آن خداست فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست. و او بر هر كارى تواناست.

حکومت آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست، از آن خداست؛ و او بر هر چیزی تواناست.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

To Allah belongs the kingdom of the heavens and the earth and whatever there is in them, and He has power over all things.

Allah's is the kingdom of the heavens and the earth and what is in them; and He has power over all things.

Unto Allah belongeth the Sovereignty of the heavens and the earth and whatsoever is therein, and He is Able to do all things.

To Allah doth belong the dominion of the heavens and the earth, and all that is therein, and it is He Who hath power over all things.

معانی کلمات آیه

«مُلْک»: شاهی. کشور. عزّت و قدرت.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ «120»

ملك و حكومت آسمان‌ها و زمين و آنچه در آنهاست تنها از آن خداست، و او بر هر چيزى تواناست.

نکته ها

در آيات قبل، سخنان عيسى عليه السلام در محضر خداوند مطرح شد كه:

1. من جز حقّ نمى‌گويم. «ما يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ ما لَيْسَ لِي بِحَقٍّ»

2. اگر ناحقّى گفته‌ام تو مى‌دانى. «إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ»

3. جز يكتاپرستى كه مرا امر كردى، به مردم چيزى نگفتم. «ما قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا ما أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ»

4. مراقب و ناظر مردم بودم تا منحرف نشوند. «كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً»

در اين آيه خداوند مى‌فرمايد: همه‌ى سخنان عيسى صحيح و راست است و امروز روزى‌

جلد 2 - صفحه 404

است كه راستى راستگويان نجات‌بخش است.

پیام ها

1- مؤمنان، اگر به خاطر صداقتشان، مشكلاتى را در دنيا تحمّل كنند، اين راستى و صداقت در آخرت براى آنان كارساز است. «يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ»

2- تنها صادقان نفع مى‌برند، نه مدّعيان، شعاردهندگان ورياكاران. يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ‌ ...

3- بهشت در كنار رضايت خداوند، فوز بزرگ و رستگارى است. جَنَّاتٌ‌ ... رَضِيَ اللَّهُ‌ ... ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ‌

4- عبادت كسى شايسته است كه سلطنت عالم و قدرت مطلقه‌ى هستى در اختيار اوست، نه ديگران، گرچه پيامبر باشند. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»

«والحمدللّه ربّ العالمين»

جلد 2 - صفحه 407

سوره‌ى انعام‌

اين سوره، يكصد و شصت و پنج آيه دارد و همه‌ى آيات آن يكجا در مكّه و با تشريفات خاصّى نازل شده است. جبرئيل، اين سوره را با بدرقه‌ى هفتاد هزار فرشته بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نازل كرد.

پيام اصلى آيات اين سوره، مبارزه با شرك و دعوت به توحيد است. از آنجا كه مشركان جزيرة العرب به اعتقاد خود، بعضى چهارپايان را حلال و بعضى را حرام مى‌دانستند، قرآن در مقام مبارزه با اين‌گونه خرافات و باورهاى غلط، از آيه‌ى 136 اين سوره به بعد، احكامى را در مورد چهارپايان بيان مى‌دارد كه بدين جهت اين سوره، «انعام» نام گرفته است.

رواياتى درباره‌ى فضيلت اين سوره و نيز برآورده شدن حاجت به واسطه‌ى تلاوت اين سوره آمده است. از جمله از امام صادق عليه السلام نقل شده كه هر كس چهار ركعت نماز (با دو سلام) بخواند، آنگاه اين سوره و سپس دعايى را قرائت‌

جلد 2 - صفحه 408

كند، حاجاتش برآورده مى‌شود. «1»

در هيچ سوره‌اى به اندازه‌ى اين سوره، كلمه‌ى «قل» نيامده است. تكرار 44 بار اين خطاب به پيامبر، شايد به خاطر آن است كه در اين سوره، عقائد باطل و انحراف‌ها و توقّعات بى جاى مشركان بيان شده و لازم است قاطعيّت در كار باشد. اين مطلب بيانگر آن است كه پيامبر صلى الله عليه و آله مأمور است متن وحى را بى‌كم و كاست بگويد.

«1». تفسير اطيب‌البيان.

جلد 2 - صفحه 409

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ (120)

بعد از آن كذب نصارى و فساد دعوى ايشان در مسيح و مادرش را تنبيه فرمايد:

لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَ‌: مر خداى راست به خاصه‌

«1» مائده 119.

تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 215

پادشاهى آسمانها و زمينها و آنچه در ميان آنها است از مخلوقات علوى و سلفى، و عيسى هم خارج از آسمان و زمين نيست، پس مملوك خدا باشد و مسلم است مملوك نمى‌تواند مالك و خالق، و قابليت آن را نخواهد داشت‌ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ: و ذات الهى بر همه چيزها توانا است به قدرتى كه از عجز و ضعف منزه و مقدس باشد.

(خاتمه سوره مباركه) و الحمد للّه اولا و آخرا و صلى اللّه على محمّد و آله الطاهرين‌

تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 217

«سوره ششم»* (انعام)*

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ اين سوره مباركه نزد ابن عباس مكى است الّا شش آيه‌ «وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ» «1» تا آخر سه آيه و «قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ» «2» تا آخر سه آيه كه در مدينه نازل شده.

عدد آيات- صد و شصت و پنج به عدد كوفى.

عدد كلمات- سه هزار و پنجاه و سه كلمه.

عدد حروف- دوازده هزار و چهار صد و بيست و دو.

ثواب قرائت: 1- عياشى- از حضرت صادق عليه السّلام كه فرمود: سوره انعام يك دفعه نازل شد و هفتاد هزار ملك مشايعت و تعظيم آن نمودند. چه در هفتاد موضع اين سوره، نام نامى الهى مندرج است، و اگر مردمان بدانند فضل قرائت اين سوره را، هرگز ترك آن نكنند و هميشه به قرائت آن مشغول باشند. «3» 2- تفسير برهان- از حضرت رضا عليه السّلام مروى است: سوره انعام يك دفعه نازل شد و هفتاد هزار ملك مشيع آن و به تسبيح و تهليل و تكبير مشغول بودند. هر كه آن را قرائت كند آن ملائكه براى او تسبيح گويند تا

«1» انعام آيه 91.

«2» انعام آيه 151.

«3» عياشى، جلد اوّل، صفحه 353، حديث اوّل.

تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 218

قيامت. «1» 3- ابن عباس نقل نموده: هر كه سوره انعام را هر شب بخواند روز قيامت از آمنين باشد و هرگز آتش جهنم به چشم نبيند. «2» تنبيه- سابقا اشاره شد كه ثواب مترتبه بر آيات قرآنى مشروط است به عمل به آن آيات، و الّا قرائت كردن بدون عمل؛ مثوبات مقرره را نائل نشود.

( (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ))


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ (120)

ترجمه‌

مر خدا راست پادشاهى آسمانها و زمين و آنچه در آنها است و او بر همه چيزى توانا است.

تفسير

سلطنت حقّه و مالكيت حقيقيّه و قدرت مطلقه از آن حق است نسبت بتمام موجودات علوى و سفلى و لفظ ما براى افاده عموم است كه شامل ذوى العقول و غير ذوى العقول است و مفيد تحقير است در جنب عظمت و قدرت الهى چنانچه افراد ارض براى افاده اين مقصود است در مقابل تفخيم شان سماوات و عياشى ره از امير المؤمنين (ع) نقل نموده كه سوره مائده آخر سوره است كه بر پيغمبر (ص) نازل شده و ناسخ سور ديگر است و چيزى ناسخ آن نيست و در ثواب الاعمال است كه حضرت باقر (ع) فرمود كسيكه سوره مائده را در هر روز پنجشنبه قرائت نمايد ايمان او از ظلم و شرك محفوظ خواهد ماند.

جلد 2 صفحه 296

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


لِلّه‌ِ مُلك‌ُ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ وَ ما فِيهِن‌َّ وَ هُوَ عَلي‌ كُل‌ِّ شَي‌ءٍ قَدِيرٌ (120)

و اختصاص‌ بذات‌ اقدس‌ ‌خدا‌ دارد ملكيت‌ تمام‌ عوالم‌ علوي‌ و سفلي‌ و آنچه‌ ‌در‌ ‌آنها‌ ‌است‌ ‌از‌ ملائكه‌، جن‌، انس‌، حيوانات‌، نباتات‌، جمادات‌، و ‌او‌ ‌بر‌ ‌هر‌ چيزي‌ قادر ‌است‌.

لِلّه‌ِ مُلك‌ُ السَّماوات‌ِ علويات‌ شامل‌ تمام‌ عوالم‌ علوي‌، عالم‌ عقول‌، نفوس‌، عالم‌ ارواح‌، لوح‌، قلم‌، بهشت‌، شمس‌، قمر، كواكب‌، كرات‌ جويه‌ ميشود.

و الارض‌ عالم‌ سفلي‌ آب‌، خاك‌، باد، هوي‌، جواهرات‌، اعراض‌، بشر، جن‌، حيوانات‌، نباتات‌، معادن‌ جزو ‌ما ‌في‌ الارض‌ ‌است‌ ‌که‌ ميفرمايد وَ ما فِيهِن‌َّ ‌در‌ سماوات‌ و ارض‌.

وَ هُوَ عَلي‌ كُل‌ِّ شَي‌ءٍ قَدِيرٌ ‌از‌ كتم‌ عدم‌ بعرصه‌ وجود و ابقاء ‌آنها‌ و افناء ‌آنها‌ و ‌هر‌ نوع‌ تصرفي‌ ‌که‌ مشيت‌ كامله‌ و حكمت‌ بالغه‌ ‌او‌ اقتضاء كند قادر متعال‌ ‌است‌.

تمت‌ بعون‌ اللّه‌ ‌سورة‌ المباركة المائدة و يتلوه‌ انشاء اللّه‌ ‌تعالي‌ ‌سورة‌ الانعام‌ بتوفيقه‌ و عنايته‌

برگزیده تفسیر نمونه


سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع