مسیب بن نجبه فزاری
از ياران برجسته على عليه السلام بود. وى در قيام توابين به خونخواهى شهداى كربلا، پس از كشته شدن سليمان بن صرد رهبر توابين، پرچم نبرد را بدست گرفت و دليرانه جنگيد تا كشته شد. شهادتش در سال 65 هجرى در «عين الورده» بود.[۱]
از اين كه توفيق شهادت در ركاب سیدالشهدا را نيافته بود به شدت اندوهگين بود و اين حسرت را در خطابه‌اى كه در جمع توابين ايراد كرد، بر زبان آورد و از اين كه با رسيدن نامه و پيك امام، از فداكارى در راهش مضايقه كرده و ياريش نكرد، خود و جمع ياران را ملامت كرد.[۲]
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
