سند حدیث

در لغت به معنای تکیه گاه و جمع آن اسناد است و در اصطلاح به مجموعه افرادی گفته می شود که متن حدیث را یکی پس از دیگری از گوینده آن نقل می کنند.

منبع

شادی نفیسی، دراية الحديث: بازپژوهي مصطلحات حديثي در نگاه فريقين، انتشارات سمت