خالق (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۴۴ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
خالق از اسما و صفات خداوند به معناى تقسيم كردن آفريده ها و قرار دادن اندازه براى هر قسمى است.[۱] و نيز به معناى پديدآورنده از نيستى و هست كننده از عدم[۲] است.
اين صفت خداوند در سوره انعام(6)/ 102، سوره رعد(13)/ 16، سوره حجر(15)/ 28، سوره فاطر(35)/ 3، سوره ص(38)/ 71، سوره زمر(39)/ 62، سوره غافر(40)/ 62، سوره طور(52)/ 35، سوره واقعه(56)/ 59 و سوره حشر(59)/ 24 آمده است.
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 269.