انس بن حرث کاهلی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«انس بن حرث کاهلی» از شهداى کربلا و از اصحاب پیامبر خدا صلی الله علیه وآله و از یاران امام علی علیه‌السلام بود. در برخى منابع، نام او مالک بن انس کاهلى آمده است.

او از شیعیان کوفه و از طایفه بنى کاهل از بنى اسد بود که از عرب‌هاى شمال (عدنانی) محسوب مى شدند. پدر انس، حارث (حرث) بن نبیه اسدی کوفی بود. انس و پدرش هر دو از شیعیان صدر اسلام و از اصحاب صفه بودند. او در کنار پیامبر در جنگ های بدر و حنین شرکت کرده بود.

انس در حدیثی مشهور که مورخین شیعه و سنی چون ابن اثیر جزری و ابن حجر نیز آن را نقل کرده اند چنین می گوید: روزی خدمت پیامبر خدا رسیدم. حسین بن علی علیه‌السلام کنار او نشسته بود. رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «ان ابنی هذا یُقتل بأرض من ارض العراق، اَلا فمن شهده فلیَنصُره؛ این فرزندم در سرزمین عراق کشته می شود، هر کس در زمان او زنده است باید یاری اش دهد».

انس به هنگام واقعه عاشورا، پیرمردى سالخورده بود و به حکم صحابه پیامبر بودن، در کوفه موقعیتى والا داشت. او شبانه خود را به کربلا رساند و روز عاشورا در رکاب امام حسین علیه‌السلام به سعادت شهادت رسید.

رجزى که او در هنگام نبرد مى خواند، چنین بود:

قد علمت کاهلها و دودان و الخندفیون و قیس عیلان

بان قومی آفه للاقران یا قوم کونوا کاسود خفان

واستقبلو القوم بضرب الان آل علی شیعة للرحمن و آل حرب شیعة للشیطان

ترجمه: قبایل کاهل که قبیله من است و ذودان و نیز فرزندان خندف و قیس عیلان می دانند که قوم من، آفت و دشمن حریفان خود هستند. ای قوم من، مانند شیر خفان باشید و هم اکنون با این قوم روبرو شوید و آنها را بزنید. آل علی حزب خدا و آل حرب (ابوسفیان) حزب شیطان است.[۱]

پانویس

  1. انصارالحسین، ص ۶۰؛ اعیان الشیعه، ج ۳، ص ۴۹۹.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها