رکن الدین کرمانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
رکن الدین رکن کرمانی
قرن: 7
(س هفتم ق)
عالم و شاعر، متخلص به ركن. خانواده ى وى از ابهر بودند. اما رفیع الدین در كرمان ساكن شد و به همین جهت به كرمانى مشهور شد. در «تذكره ى روز روشن» از وى با نسبت مكرانى یاد شده و آقا بزرگ تهرانى ركن الدین بكرانى و مكرانى را یكى مى داند.
ركن الدین معاصر غازان خان و حمداللَّه مستوفى بود. وى صاحب «دیوان» اشعار است كه در آن به مدح ملوك آل‌مظفر مبارزالدین محمد المظفر، جلال الدین شاه شجاع و قطب الدین شاه محمود پرداخته است و در آن از شاه ابواسحاق كه در نبرد با امیر مبارزالدین بود، یاد كرده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص126.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
