احادیث رسول خدا درباره سید الشهدا
نسخهٔ تاریخ ۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۴ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
برخی از احادیث پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) درباره امام حسین (علیه‌السلام) چنین است:
- قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «یا فاطمة! کل عین باکیه یوم القیامة الا عین بکت علی مصاب الحسین فانها ضاحکة مستبشرة بنعیم الجنة». رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: فاطمه جان! روز قیامت هر چشمی گریان است، مگر چشمی که در مصیبت و عزای حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمتهای بهشتی مژده داده می شود.[۱]
- قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «ان لقتل الحسین علیه السلام حرارة فی قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا». پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: برای شهادت حسین علیه السلام، حرارت و گرمایی در دلهای مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود.[۲]
- قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «من عانَده، حرّم الله علیه رائحة الجنة». کسى که با او (حسین) عناد ورزد، خداوند رایحه بهشت را بر او حرام گرداند.[۳]
- پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: «ان الحسین باب من أبواب الجنة». بى گمان حسین درى از درهاى بهشت است.[۴]
- پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: «الحسن و الحسین امامان قاما أو قعدا». حسن و حسین در همه احوال امام و پیشوایند؛ چه بایستند و چه بنشینند.[۵]
- عبدالله بن مسعود از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل می کند: «ابنای الحَسَنُ و الحُسَینُ سیدا شباب اهل الجنّه؛ دو پسرم حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت اند».[۶]
- یعلی بن مُرّه به نقل از رسول خاتم صلی الله علیه و آله می گوید: «حسین منّی و أنا مِنْ حسین، أحَبَّ اللهُ من أحَبَّ حسیناً؛ من از حسین هستم و حسین از من است. خداوند دوست دارد هر آن کس را که حسین را دوست داشته باشد».[۷]
- قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «... و هى اطهر بقاع الارض واعظمها حرمة و إنها لمن بطحاء الجنة». پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله مى‌فرماید: کربلا پاک‌ترین بقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگ‌ترین بقعه‌‌ها است والحق که کربلا از بساط هاى بهشت است.[۸]
- قال رسول الله صلى الله علیه و آله: «یقبر ابنى بأرض یقال لها کربلا هى البقعة التى کانت فیها قبة الاسلام نجا الله التى علیها المؤمنین الذین آمنوا مع نوح فى الطوفان». پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: پسرم حسین در سرزمینى به خاک سپرده مى‌شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.[۹]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج۴۴، ص۲۹۳.
- ↑ جامع احادیث الشیعه، ج۱۲، ص۵۵۶.
- ↑ بحارالانوار، ۳۵/۴۰۵؛ احقاق الحق، ۹/۲۰۲.
- ↑ احقاق الحق، ۹/۲۰۲.
- ↑ بحارالانوار، ۴۳/۲۹۱ و ۴۴/۲.
- ↑ الصواعق المحرقه، ابن حجر هیتمی، ص۱۱۴؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۲، ص۷.
- ↑ مجمع الزوائد، نور الدین علی هیثمی، ج۹، ص۱۸۶.
- ↑ بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۱۵.
- ↑ کامل الزیارات، ص۲۶۹، باب ۸۸، ح۸.
منابع
- "امام حسین علیه السلام در روایات اهل سنت"، مجله فرهنگ کوثر، زمستان ۱۳۸۶، شماره ۷۲.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
