جعفر بن علی

جعفر بن علی ابی طالب یکی از شهدای کربلا است.

محتویات

۱ مادر جعفر
۲ علاقه امام حسین علیه السلام به جعفر
۳ سن جعفر در هنگام شهادت
۴ حضور در کربلا
۵ رجز جعفر در کربلا
۶ شهادت جعفر
۷ زیارت جعفر بن علی
۸ جعفر بن علی بن ابی طالب
۹ منابع

مادر جعفر

جعفر بن علی بن ابی‌ طالب مادرش فاطمه امُ ‌البنین دختر حزام بن خالد است.

علاقه امام حسین علیه السلام به جعفر

امام علیه السلام به خاطر علاقه فراوانی که به برادرش جعفر داشت نام فرزندش را جعفر نهاد.

سن جعفر در هنگام شهادت

بسیاری بر این باورند که وی در موقع شهادت نوزده ساله بود. ولی برخی می ‌گویند: او دو سال با پدرش، دوازده سال با برادرش امام حسن علیه السلام، سال با امام حسین علیه السلام زندگی کرد.

حضور در کربلا

روز عاشورا حضرت عباس خطاب به برادران مادری خود - جعفر و عبدالله و عثمان - گفت: گام پیش نهید تا ببینم که برای خدا خیرخواهی می ‌کنید. جعفر گام به میدان نهاد.

رجز جعفر در کربلا

جعفر در میدان چنین رجز خواند:

انّی‌ أَنَا جَعْفَرُ ذُوالْمَعالی‌ ابْنُ عَلِیّ الْخَیْرِ ذُوالنَّوالِ‌

ذاکَ الْوَصِیُّ ذُوالسِّنا وَالْوالی‌ حَسْبی‌ بِعَمّی‌ جَعْفَرُ وَالْخالِ‌

أَحْمی‌ حُسَیْناً ذَی النَّدَی الْمِفْضالِ --

من، جعفر، دارای مقامی والا هستم پسر علی نیکوکار و بخشنده می ‌باشم. آن علی که وصی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بلندمرتبه و دارای ولایت است؛ عمویم جعفر و دایی‌ ام از جهت شرافت بس است مرا. از حسین علیه السلام که صاحب فضیلت است پشتیبانی خواهم کرد.

برخى پس از بیت اوّل چنین نقل كردند:

أَحْمى‌ حُسَيْناً بالقنا العسال وبالحُسامِ الواضِحِ الصِّقالِ

شهادت جعفر

به روایتی بعد ار رجز، تیری به وسیله خولی اصبحی پرتاب شد و به پیشانی یا چشم او اصابت کرد و به روایت دیگر هانی بن ثبیت حضرمی او را به شهادت رساند، بنابراین شاید زننده تیر خولی ولی جداکننده سرش هانی بوده است.

زیارت جعفر بن علی

در زیارت ناحیه چنین آمده است: «السَّلامُ عَلی‌ جَعْفَرِ بْنِ أَمیرِالْمُؤْمِنینَ، الصَّابِرِ بِنَفْسِهِ مُحْتَسِباً، وَالنَّائی‌ عَنِ الْاوْطانِ مُغْتَرِباً، الْمُسْتَسْلِمِ لِلْقِتالِ، الْمُسْتَقْدِمِ لِلنِّزالِ، الْمَکْثُورِ بِالرِّجالِ، لَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ هانِیَ ابْنَ ثُبیْتِ الْحَضْرَمیَّ».

درود و سلام بر جعفر بن امیرالمؤمنین علیه السلام که صبر بر بلا کرد و برای جهاد و دفاع قیام کرد و از وطن آواره شد و با دشمن به جنگ پرداخت تا بدنش سپر تیر بلا گردید، لعنت خدا بر قاتلش هانی بن ثبیت حضرمی.