عزیزالدین زنجانی
زنجانی، عزیزالدین
قرن: 13
(1330-1255 ق)
عالم دینى، فقیه، محدث، رجالى، ادیب و شاعر. در زنجان به دنیا آمد. پس از تحصیل مقدمات در زادگاهش به قزوین رفت و در آنجا به تحصیل ادامه داد. در 1278 ق به عراق رتف و در نجف اشرف نزد شیخ انصارى و علامه سید حسین ترك كوه‌كمرى و میرزاى شیرازى تحصیلات خود را تكمیل كرد.
در 1288 ق به زنجان بازگشت و پس از وفات پدرش مرجع ریاست شرعى شد و منصب قضا و افتاء بدو رسید. وى داراى تصانیف بسیارى است كه از جمله آثارش: «لطائف الكلام فى الاوانى الذهب و الفضه من الاحكام»؛ «مفتاح الظفر»، در نماز سفر؛ «التحیه المباركه»، در احكام سلام؛ شرح «دعاء كمیل»؛ «جواب السوال عن آیات بدء الخلق و آیه رد الشمس لسلیمان»؛ «الصبح الصادق» به فارسى، در مسائل اجتماعى و وظائف سلطان؛ «معارج الرضوان فى مصائب الامام العطشان»؛ تعلیقات بر «الرسائل»؛ حواشى بر «الریاض»؛ «رساله فى حرمه الخمر»؛ وى قصایدى به عربى و فارسى نیز داشته است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص167.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
