نماز امام محمد باقر علیه السلام

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۸ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


نماز امام باقر عليه السلام دو ركعت است در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه،

و «سُبْحانَ اللّهِ وَ اَلْحَمْدُلِلّهِ» (صد مرتبه)

منزه است خدا و ستايش خاص خدا است

و «لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَكْبَرُ (صد مرتبه)

و معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگتر است.

دعای بعد از نماز آن حضرت:


اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ يا حَليمُ ذُو اَناةٍ غَفُورٌ وَدُودٌ

خدايا از تو مى خواهم اى بردبارى كه (با بندگان) مدارا كنى و آمرزنده و مهربانى

اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ سَيِّئاتى وَ ما عِنْدى بِحُسْنِ ما عِنْدَكَ

(مى خواهم) كه از گناهانم و بدي هايى كه در نزد من است بدان خوبي ها كه نزد تو است درگذرى

وَ اَنْ تُعْطِيَنى مِنْ عَطاَّئِكَ ما يَسَعُنى

و از عطاى خود به اندازه كه فرايم گيرد (يا آن چه در خور طاقت من است) به من عطا كنى

وَ تُلْهِمَنى فيما اَعْطَيْتَنِى الْعَمَلَ فيهِ بِطاعَتِكَ وَ طاعَةِ رَسُولِكَ

و الهام كنى مرا كه در آن چه به من عطا كردى در راه اطاعت تو و اطاعت رسولت بكار برم

وَ اَنْ تُعْطِيَنى مِنْ عَفْوِكَ ما اَسْتَوْجِبُ بِهِ كَرامَتَكَ

و بدان اندازه مرا مشمول گذشت خود قرار دهى كه بوسيله آن مستوجب كرامت و بزرگواريت گردم

اَللّهُمَّ اَعْطِنى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ لاتَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ

خدايا به من بده آن چه را تو شايسته آنى و مكن با من آن چه من سزاوار آنم

فَاِنَّما اَنَا بِكَ وَ لَمْ اُصِبْ خَيْراً قَطُّ اِلاّ مِنْكَ

زيرا كه تنها من به تو توسل جسته و هرگز خيرى به من نرسيده جز از ناحيه تو

يا اَبْصَرَ الاَبْصَرينَ وَ يا اَسْمَعَ السّامِعِينَ وَ يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ

اى بيناترين بينايان و اى شنواترين شنوايان و اى عادل ترين داوران

وَ يا جارَ الْمُسْتَجيرينَ وَ يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و اى پناه پناه جويان و اى پاسخ دهنده دعاى درماندگان درود فرست بر محمد و آلش.

منابع

شيخ عباس قمي، مفاتيح الجنان، مهر ثامن الائمه، چاپ سوم، اصفهان 82، ص 93.