حدیث مشهور
عنوان «حدیث مشهور» - که از اصطلاحات علم درایه و از اقسام خبر واحد است - بر حدیثى اطلاق مى‌شود که راویان آن در هر طبقه بیش از سه نفر باشند.
بنابر تعریف مزبور، حدیث مشهور مرادف «حدیث مستفیض» خواهد بود. لیکن گاهى حدیث مشهور بر حدیثى اطلاق مى‌شود که راویان آن بسیار است.[۱] برخى، حدیث مشهور را حدیثى دانسته‌اند که راویان آن در همه طبقات یا بعض طبقات بیش از سه نفر باشند. بنابراین تعریف، حدیث مشهور اعم از حدیث مستفیض خواهد بود.[۲]
همچنین حدیث مشهور بر حدیثى که عمل به آن بین فقها اشتهار یافته نیز اطلاق مى‌شود.[۳]
در صورت تعارض بین مفاد دو روایت، روایتى که راویان آن بیشتر است بر روایتى که راویان کمترى آن را روایت کرده‌اند (حدیث شاذ) مقدم مى‌شود؛ بنابراین شهرت روایى، یکى از اسباب ترجیح روایتى بر روایتى دیگر در فرض تعارض مى‌باشد.[۴]
پانویس
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، سید محمود هاشمى شاهرودى، جلد ۳، صفحه ۲۷۲.
