اجفر
«اجفُر» به معنای چاه وسیع، مکانی بین «فید» و «خُزیمیه» در مسیر مکه و کوفه است.[۱] کاروان امام حسین (علیه السلام) در پنج‌شنبه هفدهم ذی الحجه در «اجفُر» بار به زمین نهاد.
درباره ملاقات امام با «عبدالله بن مطیع عدوی» در تاریخ اختلاف است. در «لسان المورخین» آمده است در اجفُر بین «عبدالله بن ابی مطیع» و حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام دیداری بود، ولی گفته شده که در راه مکه و مدینه یا نزدیک به مکه ملاقاتی صورت گرفته است. طبری و محدث قمی در «نفس المهموم» محل ملاقات را اینجا دانسته اند. شاید هم «عبدالله بن مطیع» غیر از «عبدالله بن ابی مطیع» باشد.[۲]
به هر روی، «عبدالله» چون در این محل امام را زیارت کرد و از سفر امام به عراق اطلاع یافت، حضرت را به خدا و حرمت اسلام قسم داد که از این سفر صرفنظر کند. هنوز از امام پاسخی نگرفته بود که بار دیگر امام را به حرمت قریش و عرب قسم داد که از این سفر دست بردارد. سپس دلیل اصرار خود را این گونه بیان داشت: «اگر از بنی امیه آنچه در دست دارند، طلب کنی به خدا سوگند تو را می کشند و اگر چنین شد بعد از شما هیچ کس حرمتی نخواهد داشت».[۳] امام درخواست او را نادیده گرفت و به حرکت خود ادامه داد.[۴] تامل در این گفتگو آشکار می سازد که دیدگاه امام فراتر از این گونه افراد بوده است.
پانویس
منابع
- نرم افزار حماسه عاشورا [لوح فشرده] بخش با کاروان نور، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- "منزل به منزل با حسین بن علی علیه السلام"، دسترس در فرهنگ نیوز.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
