محمد سیمی نیشابوری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
عبداللَّه محمد سیمی نیشابوری
قرن: 9
(س نهم ق)
نقاش، مذهِّب، خطاط و شاعر. وى در مشهد سكونت داشت و مكتب‌دارى مى‌كرد. سیمى از كاتبان دربار بایسنقر میرزا و شاگرد جعفر بایسنقرى بود و هفت قلم را خوش مى‌نوشت.
شعر را نیز نیكو مى‌سرود و در سرعت قلم بى‌نظیر بوده است. در معمارى و رنگ‌آمیزى و مركب‌سازى و افشان‌گرى و تذهیب و رنگ كارى كاغذ سررشته داشت و در بعضى از این هنرها رسالاتى تالیف كرده و معمیات او متداول بوده است. از شاگردان وى عبدالحى منشى استرآبادى بود. بنا به روایتى در یك شبانه‌روز دو یا سه هزار بیت به نظم درآورد و یكصد و بیست مكتوب شد كه هر یك ده سطر بوده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص279.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
[[رده:
