گابون
جمهوری گابن (به انگلیسی: Gabon Republic of) کشوری است واقع در غرب آفریقای مرکزی ، در کنار خلیج گینه، در سواحل شرقی اقیانوس اطلس قرار گرفته است و با کشورهای جمهوری کنگو، کامرون و گینه استوایی همسایه است.
سیاست
گابون از سال ۱۸۸۶ از مستعمرات استوایی فرانسه در آفریقا بوده است ، در تاریخ ۱۷/۸/۱۹۶۰ استقلال خود را از فرانسه به دست آورد.
نوع حکومت گابون جمهوری چند حزبی با دو مجلس قانون گذاری است. رئیس جمهور این کشور از سال ۱۹۶۷ عمر بونگو است. و نخست وزیر این کشور هم از سال ۲۰۰۶ ژان ایگه اندونگ است. آلبرت برنارد بونگو معروف به ( حاج عمر بونگو ) از سال ۱۹۶۷ تا ۲۰۰۹ رئیس جمهور گابون بوده است . حزب دموکراتیک گابون تنها حزب سیاسی گابون طی سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۹۰ بوده است ، از آن پس به بعد احزاب سیاسی به رسمیت شناخته شدند ، از سال ۲۰۰۶ نیز ژان ایگه اندونگ نخست وزیر گابون شد .
جغرافیا
در سال ۲۰۰۶ جمعیت گابون ۱,۴۵۴,۸۶۷ نفر بوده است که از این لحاظ در رتبهٔ صد و چهل و ششمین کشور جهان جای می‌گیرد. مساحت این کشور برابر ۲۶۷,۷۴۵ کیلومتر مربع است که از این بابت هفتاد و ششمین کشور جهان به حساب می آید. پایتخت این کشور شهر لیبرویل ( Libreville ) با ۴۲۰ هزار نفر جمعیت می‌باشد . از مهمترین شهرهای گابون ، پورژانتی ۸۸ هزار نفر ، فرانس ویل ۳۰ هزار نفر ، اویم ۲۳ هزار نفر و موآندا ۲۱ هزار نفر را می‌توان نام برد .
کشور گابون دارای ۹ استان می‌باشد:
۱ - استوایر ( Estuaire
۲ - اوگووئهٔ علیا ( Haute-Ogooue )
۳ - موین اوگووئه ( Moyen-Ogooue )
۴ - انگونیه ( Ngounie )
۵ - نیانگا ( Nyanga )
۶ - اوگووئه ایویندو ( Ogooue-Ivindo )
۷ - اوگووئه لولو ( Ogooue-Lolo )
۸ - اوگووئه ماریتیم ( Ogooue-Maritime )
۹ - وولو انتم ( Woleu-Ntem )
اقتصاد در گابن
تولید ناخالص داخلی این کشور ۲۰.۰۹ میلیارد دلار است. ۸/۵ درصد تولید ناخالص داخلی در بخش کشاورزی، ۸/۵۸ درصد در بخش صنعت و بقیه در بخش خدمات تولید می‌شود.
۵۸۲ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در آن ۲۱ درصد است. نرخ تورم در سال ۲۰۰۷ میلادی پنج درصد بود. ۷۷ درصد از محصولات صادراتی این کشور را نفت خام تشکیل می‌دهد و دیگر محصولات مهم صادراتی آن عبارتند از الوار، منگنز و اورانیوم
مردم
۲۸ % نژاد گابون را قبایل فانگ ، ۱۰ % را پونو % ۹ % را نزبی و ۶ % را فرانسوی و بقیه را سایر قبایل بومی تکشیل می‌دهند، همچنین دین ۹۰ % گابونی ها مسیحی و ۳ % مسلمان است . زبان رسمی مردم گابون فرانسوی می‌باشد ، زبانهای بومی و قبیله‌ای نیز در این کشور رایج است.
اسلام در گابن
به دلیل همسایگی این کشور با نیجریه و کامرون و مهاجرت مسلمانان آفریقایی و همچنین حضور شخصیت‌هایی چون «شیخ‌احمد بامبوای سنگالی، مردم گابن با اسلام آشنا شدند و دین اسلام در این کشور ترویج یافت. در سال ۱۹۷۳م نیز «آلبرت برنارد بنگو»، رئیس جمهور گابن، به اسلام گروید و پس از سفر حج، نام خود را به «الحاج عمر بنگو» تغییر داد. پس از وی نیز بسیاری از شخصیت‌های نظامی و سیاسی این کشور مسلمان شدند و اسلام در این کشور گسترش یافت. به دلیل شکوفایی اقتصادی گابن و ثروت سرشار آن، سیل مهاجران مسلمان آفریقایی به عنوان کارگر از سنگال، مالی، نیجریه، کامرون، بورکینافاسو و کشورهای دیگر مسلمان‌نشین، به گابن سرازیر شده است، به گونه‌ای که بیشتر مسلمانان گابن را آفریقا‌یی‌های خارجی تشکیل می‌دهند.
دلیل همسایگی گابن با نیجریه و کامرون و مهاجرت مسلمانان آفریقایی و همچنین حضور شخصیت‌هایی چون «شیخ‌احمد بامبوای سنگالی، مردم گابن با اسلام آشنا شدند و دین اسلام در این کشور ترویج یافت. بیشتر مسلمانان این کشور از اهل تسنن و مالکی می‌باشند. پیروان فرقه‌های دیگر مانند قادریه، مریدیه و تیجانیه نیز در این کشور حضور دارند. شیعیان مهاجر لبنانی نیز با جمعیت چند هزار نفری خود، یکی از مذاهب اسلامی را در گابن تشکیل می‌دهند. البته تعدادی از مردم در روستاهای دور افتاده گابن، آلیمیست (بی دین) هستند و هزار چند گاه، گروهی از مبلغان به آن مناطق می‌روند و به تبلیغ اسلام می‌پردازند.
قانون اساسی گابن با تأثیر از فرانسه و براساس نظام لاییک (جدایی دین از سیاست) تنظیم شده است. در این کشور، رهبران مذهبی- مسیحی و مسلمان- غیرگابنی می‌باشند و به همین دلیل، در سیاست دخالت نمی‌کنند. از این رو، در کلیساها و مساجد مسائل سیاسی مطرح نمی گردد. طبق قانون اساسی گابن، اسلام و مسیحیت، ادیان رسمی این کشور می‌باشند. مسلمانان در اقلیت هستند، ولی به خاطر نفوذ رئیس‌جمهور گابن، اعیاد رسمی اسلامی تعطیل می‌باشند.
گابن یکی از اعضای سازمان کنفرانس اسلامی است. دولت به دلیل توجه به اخلاقیات، پشتیبان مذاهب می‌باشد، ولی به آنها اجازه نمی‌دهد در امور سیاسی دخالت نمایند. تلویزیون این کشور نیز روزهای جمعه برنامه تبلیغاتی مسلمانان و در روزهای یکشنبه برنامه‌های تبلیغاتی مسیحیان را پخش می‌کند. در بیشتر مستعمرات سابق فرانسه و انگلیس در آفریقا، مانند گابن، کامرون، نیجریه و... مردم روابط بسیار نزدیکی با هم دارند و ریشه این امر نیر فرهنگ و آداب و سنن قبیله‌ای است که آنان را به هم پیوند می‌دهد. در این کشورها، پیروان مذاهب با یکدیگر ازدواج می‌کنند. البته بیشتر مسلمانان پس از ازدواج با پیروان ادیان دیگر، از آنان می‌خواهند مسلمان شوند.
در گابن حوزه علمیه وجود ندارد و تقریبا همه ائمه جماعات، خارجی هستند. رواج اسلام در این چند سال در گابن بیشتر شده و موج جدید اسلامی بسیاری از جوانان این کشور را به شدت متاثر ساخته است. با توجه به رشد اسلام در سالهای اخیر، در گابن، خانواده‌های زیادی دیده می‌شوند که تنی چند از آنان مسلمان و بقیه مسیحی هستند. مذاهب در آفریقا، همیشه، رنگ و بوی سنتی قاره سیاه را حفظ کرده و مسلمانان نیز اعتقادات آفریقایی خود را به طور کامل کنار نگذاشته‌اند. در مجموع می‌توان گفت مذاهب گوناگون در گابن، همچون اسلام و مسیحیت، ترکیبی از باورهای قبیله‌ای، آنیمیستی، توتم پرستی و آموزه‌های مذهبی می‌باشند.
منبع
گابن، سایت رحماء.
| آسیا | * ایران * ترکیه * سوریه * عراق * عربستان * فلسطین * یمن * آذربایجان * اردن * ازبکستان * افغانستان * امارات متحده عربی * بحرین * برونئی * بنگلادش * تاجیکستان * عمان * قرقیزستان * قطر * لبنان * مالزی * پاکستان * کویت * مالدیو * قزاقستان * ترکمنستان |
| آفریقا | * تونس * اتیوپی * الجزایر * تانزانیا * ساحل عاج * سنگال * سودان * سومالی * لیبی * مالی * مصر * موریتانی * موزامبیک * نیجر * نیجریه * چاد * کامرون * گابن * گامبیا * گینه * سیرالئون * کومور * جیبوتی * بورکینافاسو * گینه بیسائو * کنگو * جمهوری غنا * جمهوری عربی صحرا * توگو |
| سایر قاره ها | * آلبانی (اروپا) * بوسنی هرزه گوین (اروپا) *سورینام (آمریکا) |
