نخل گردانی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | نخل، درخت خرماست اما در اصطلاح مراسم سوگوارى [[محرم]]، به وسيله‌اى بزرگ و اتاقكى تابوت مانند گفته مى‌شود كه با پوشش سياه و انواع شالهاى رنگارنگ و آيينه و چراغ... مى‌آرايند و به عنوان سمبل تابوت [[سیدالشهدا]] علیه السلام در روز عاشورا در حسينيه‌ها و تكيه‌ها آن را بلند مى‌كنند و به محل اجراى تعزيه مى‌برند. | + | نخل، درخت خرماست اما در اصطلاح مراسم سوگوارى [[ماه محرم|محرم]]، به وسيله‌اى بزرگ و اتاقكى [[تابوت]] مانند گفته مى‌شود كه با پوشش سياه و انواع شالهاى رنگارنگ و آيينه و چراغ... مى‌آرايند و به عنوان سمبل تابوت [[سیدالشهدا]] علیه السلام در [[روز عاشورا]] در حسينيه‌ها و تكيه‌ها آن را بلند مى‌كنند و به محل اجراى [[تعزیه|تعزيه]] مى‌برند. |
| − | «فلسفه آن چنين است كه: اگرچه در [[كربلا]] نبوديم و جسم پاره پاره شهدا بر زمين ماند، امروز سمبل جنازه آن عزيزان را با تشريفات و آذين‌بندى و با احترام تشييع مى‌كنيم و با چندين بار گرداندن در كوچه‌ها و محله‌ها با نداى يا محمد، يا فاطمه، يا على، يا حسن و يا حسين، آن را با احترام بر زمين مى‌گذارند».<ref>روزنامه كيهان، (گزارشى از مراسم عزادارى در ميبد)، 73/4/9، ص 17.</ref> | + | «فلسفه آن چنين است كه: اگرچه در [[كربلا]] نبوديم و جسم پاره پاره شهدا بر زمين ماند، امروز سمبل جنازه آن عزيزان را با تشريفات و آذين‌بندى و با احترام [[تشییع جنازه|تشييع]] مى‌كنيم و با چندين بار گرداندن در كوچه‌ها و محله‌ها با نداى يا محمد، يا فاطمه، يا على، يا حسن و يا حسين، آن را با احترام بر زمين مى‌گذارند».<ref>روزنامه كيهان، (گزارشى از مراسم عزادارى در ميبد)، 73/4/9، ص 17.</ref> |
نخل بندى، نخل آرايى، نخل گردانى از اصطلاحات اين سنت مذهبى است و در هند، رواج بيشترى دارد. عموما مردم شهرها براى نخل، قداست خاصى قائلند و بلندكردن آن را طى مراسم سنتى ويژه‌اى انجام مى‌دهند. نخل ها اغلب سنگين است و حمل و نقل آن را عده‌اى مردان قوى عهده‌دار مى‌شوند. «نخل آرا» به كسى گويند كه نخل محرم را مى‌آرايد، نخل محرم، نخل عزا، نخل تابوت، نخل ماتم نيز گفته مى‌شود. | نخل بندى، نخل آرايى، نخل گردانى از اصطلاحات اين سنت مذهبى است و در هند، رواج بيشترى دارد. عموما مردم شهرها براى نخل، قداست خاصى قائلند و بلندكردن آن را طى مراسم سنتى ويژه‌اى انجام مى‌دهند. نخل ها اغلب سنگين است و حمل و نقل آن را عده‌اى مردان قوى عهده‌دار مى‌شوند. «نخل آرا» به كسى گويند كه نخل محرم را مى‌آرايد، نخل محرم، نخل عزا، نخل تابوت، نخل ماتم نيز گفته مى‌شود. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جواد محدثی، فرهنگ | + | جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. |
[[رده:سنت های عزاداران ابا عبدالله]] | [[رده:سنت های عزاداران ابا عبدالله]] | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۸
نخل، درخت خرماست اما در اصطلاح مراسم سوگوارى محرم، به وسيله‌اى بزرگ و اتاقكى تابوت مانند گفته مى‌شود كه با پوشش سياه و انواع شالهاى رنگارنگ و آيينه و چراغ... مى‌آرايند و به عنوان سمبل تابوت سیدالشهدا علیه السلام در روز عاشورا در حسينيه‌ها و تكيه‌ها آن را بلند مى‌كنند و به محل اجراى تعزيه مى‌برند.
«فلسفه آن چنين است كه: اگرچه در كربلا نبوديم و جسم پاره پاره شهدا بر زمين ماند، امروز سمبل جنازه آن عزيزان را با تشريفات و آذين‌بندى و با احترام تشييع مى‌كنيم و با چندين بار گرداندن در كوچه‌ها و محله‌ها با نداى يا محمد، يا فاطمه، يا على، يا حسن و يا حسين، آن را با احترام بر زمين مى‌گذارند».[۱]
نخل بندى، نخل آرايى، نخل گردانى از اصطلاحات اين سنت مذهبى است و در هند، رواج بيشترى دارد. عموما مردم شهرها براى نخل، قداست خاصى قائلند و بلندكردن آن را طى مراسم سنتى ويژه‌اى انجام مى‌دهند. نخل ها اغلب سنگين است و حمل و نقل آن را عده‌اى مردان قوى عهده‌دار مى‌شوند. «نخل آرا» به كسى گويند كه نخل محرم را مى‌آرايد، نخل محرم، نخل عزا، نخل تابوت، نخل ماتم نيز گفته مى‌شود.
پانویس
- ↑ روزنامه كيهان، (گزارشى از مراسم عزادارى در ميبد)، 73/4/9، ص 17.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
