آیه 58 سوره هود: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُو...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
| سطر ۶۹: | سطر ۶۹: | ||
6- بادها نيز مأموران الهى هستند. «أَمْرُنا» «1» | 6- بادها نيز مأموران الهى هستند. «أَمْرُنا» «1» | ||
| + | ----- | ||
| + | «1». امر الهى همان است كه در سوره‌ى فصّلت، آيه‌ى 15 مى‌خوانيم: «فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي أَيَّامٍ نَحِساتٍ» ما باد تندى را در روزهاى شومى فرستاديم. | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۶
| <<57 | آیه 58 سوره هود | 59>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و چون فرمان (قهر) ما (به هلاکت قوم) در رسید ما به فضل و رحمت خود هود و کسانی را که با او ایمان آوردند نجات بخشیدیم و آنها را از عذاب بسیار سختی ایمن ساختیم.
و هنگامی که فرمان ما [بر عذاب آنان] فرا رسید، هود و آنان را که با او ایمان آورده بودند با رحمتی از سوی خود نجات دادیم و آنان را از عذابی سخت رهایی بخشیدیم.
و چون فرمان ما دررسيد، هود و كسانى را كه با او گرويده بودند، به رحمتى از جانب خود نجات بخشيديم و آنان را از عذابى سخت رهانيديم.
چون فرمان ما دررسيد، به بخشايش خويش هود و كسانى را كه به او ايمان آورده بودند نجات داديم و آنها را از عذاب سخت رهانيديم.
و هنگامی که فرمان ما فرا رسید، «هود» و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمت خود نجات دادیم؛ و آنها را از عذاب شدید، رهایی بخشیدیم!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«أَمْرُنَا»: فرمان ما مبنی بر عذاب. کار ما، که مراد عذاب است. «غَلِیظٍ»: بسیار سخت و شدید (نگا: حاقّه / - .
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّيْنا هُوداً وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ نَجَّيْناهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِيظٍ «58»
و زمانى كه فرمان (قهر) ما آمد، هود و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند، به رحمت خود نجات داديم و از عذاب سخت رهايشان ساختيم.
پیام ها
1- همان گونه كه نزول عذاب به فرمان خداوند است، نجات از آن نيز به اراده‌ى اوست. «نَجَّيْنا»
2- پيامبران و ياران و پيروانشان از قهر الهى مصون هستند. «نَجَّيْنا هُوداً وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ»
3- صرف ايمان به انبيا، كافى و كارساز نيست، بلكه همراه بودن و حمايت از آنان نيز لازم است. «مَعَهُ»
جلد 4 - صفحه 79
4- سرچشمه‌ى رحمت، اوست، «بِرَحْمَةٍ مِنَّا» امّا سرچشمه‌ى قهر و غضب او عمل ماست. «عَذابٍ غَلِيظٍ» و نفرمود: «عذاب منّا»
5- تكرار كلمه‌ى نجات، شايد رمز آزادى پيروان پيامبر از قهر خداوند در دنيا و آخرت باشد. نَجَّيْنا ... نَجَّيْناهُمْ
6- بادها نيز مأموران الهى هستند. «أَمْرُنا» «1»
«1». امر الهى همان است كه در سوره‌ى فصّلت، آيه‌ى 15 مى‌خوانيم: «فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي أَيَّامٍ نَحِساتٍ» ما باد تندى را در روزهاى شومى فرستاديم.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّيْنا هُوداً وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ نَجَّيْناهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِيظٍ (58)
وَ لَمَّا جاءَ أَمْرُنا: و هنگامى كه آمد فرمان ما به عذاب ايشان. نَجَّيْنا هُوداً وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ: نجات داديم هود را و كسانى كه ايمان آورده بودند با او.
بدين طريق كه گفتيم همه از ميان كفار بيرون رويد تا عذاب به شما نرسد، و ايشان چهار هزار نفر بودند تمام را خلاص نموديم. بِرَحْمَةٍ مِنَّا: به بخشايشى از جانب ما به اعطاى لطف و توفيق كه وسيله اهتداى ايشان شد و لذا از عذاب رهائى يافتند. وَ نَجَّيْناهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِيظٍ: و نجات داديم ايشان را از عذابى عظيم و ثقيل. تكرير براى بيان آن چيزى است كه ايشان را از آن نجات داد و آن سموم جهنم بود كه به مناخر كفار درآمد و از ادبارشان خارج شده اعضاى آنها را
جلد 6 - صفحه 91
پاره پاره ساخت. يا مراد به نجات اول از عذاب دنيا و به ثانى عذاب آخرت، يعنى چنانچه نجات داديم ايشان را از عذاب دنيا، همچنين نجات ارزانى داشتيم از عذاب آخرت. و اين تعريض است به آنكه كفار چنانچه در دنيا معذب شدند به سموم، در آخرت نيز معذبند به عذاب غليظ.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّيْنا هُوداً وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ نَجَّيْناهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِيظٍ (58) وَ تِلْكَ عادٌ جَحَدُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ وَ عَصَوْا رُسُلَهُ وَ اتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ (59) وَ أُتْبِعُوا فِي هذِهِ الدُّنْيا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا إِنَّ عاداً كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلا بُعْداً لِعادٍ قَوْمِ هُودٍ (60)
ترجمه
و چون آمد فرمان ما نجات داديم هود را و آنانكه ايمان آوردند با او برحمتى از خودمان و نجات داديم ايشانرا از عذاب سخت
و اين قبيله عاد انكار كردند آيتهاى پروردگارشان را و نافرمانى كردند پيغمبران او را و پيروى كردند فرمان
جلد 3 صفحه 92
هر گردن‌كش ستيزه كار را
و در پى آورده شدند در اين دنيا لعنت را و در روز قيامت آگاه باشيد همانا قبيله عاد كافر شدند بپروردگارشان آگاه باشيد كه دورى از رحمت است براى قبيله عاد كه قوم هودند.
تفسير
گفته شده است اهل نجات چهار هزار نفر بودند كه مشمول رحمت شدند و بقيّه آنها بباد تند سرد كه هفت شب و هشت روز بر آنها وزيد هلاك شدند و اينكه صيغه نجّينا تكرار شده براى بيان آنستكه اهل ايمان علاوه بر آنكه از عذاب دنيا نجات يافتند از عذاب شديد آخرت هم مأمون شدند و اشاره بآنكه اهل عصيان بهر دو عذاب گرفتار گشتند و اينكه كلمه رسل بصيغه جمع ذكر شده با آنكه بحسب ظاهر آنها معصيت امر حضرت هود را نمودند براى اشاره بآنستكه مخالفت با پيغمبر وقت مخالفت با تمام انبياء است چون همه آنها آمر بمعروف و ناهى از منكر و داعى بتوحيد و رادع از شرك و ناشر احكام الهى ميباشند و از پيش خود چيزى نياورده و مقصودى ندارند پس معصيت هر يك از ايشان معصيت همه است چنانچه متابعت رؤساء كفر و ضلال و عناد در هر زمانى متابعت تمام آنها است و محروميّت از رحمت الهى و لعن اهل ايمان پيرو و ملازم با آنها است در دنيا و آخرت و اين استحقاق را بعمل خودشان تهيّه نموده‌اند و تكرار كلمه الا و لفظ عاد براى تأكيد و تقرير امر و مزيد تنبيه و اعتبار از حال آنها است و تصريح بقوم هود براى امتياز اينها از قوم عاد ارم است كه آنها هم معذّب بعذاب الهى شدند و شمّه‌اى از احوال اين قبيله و بيان استيصالشان در سوره اعراف گذشت و بعضى جمله اخيره را دعائيّه براى دلالت بر استحقاق آنها دانسته‌اند يعنى دورى از رحمت باد براى قبيله عاد كه قوم هود بودند.
جلد 3 صفحه 93
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لَمّا جاءَ أَمرُنا نَجَّينا هُوداً وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحمَةٍ مِنّا وَ نَجَّيناهُم مِن عَذابٍ غَلِيظٍ (58)
و زماني که آمد امر ما بنزول عذاب نجات داديم ما هود و كساني که ايمان آورده بودند با او بسبب تفضل و رحمت از ما و نجات داديم آنها را از عذاب سخت وَ لَمّا جاءَ أَمرُنا امر يا بمعني تقدير است مثل وَ إِذا أَرَدنا أَن نُهلِك‌َ قَريَةً أَمَرنا مُترَفِيها فَفَسَقُوا فِيها اسري آيه 17، يا بمعني فعل است و جعل است مثل وَ ما أَمرُ السّاعَةِ إِلّا كَلَمح‌ِ البَصَرِ أَو هُوَ أَقرَب‌ُ نحل آيه 79، يا امر بباد است که بوزد بر آنها، يا امر بملائكه موكلين برياح است.
جلد 11 - صفحه 74
نَجَّينا هُوداً وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ که از ميان قوم خارج شوند و گفتند آنها چهار هزار بودند و همين خروج آنها دليل است بر اينكه عذاب نازل ميشود امر اتفاقي نيست و خشم طبيعت که امروز در السنه بعضي متداول است بِرَحمَةٍ مِنّا که آنها را مورد رحمت خود قرار داديم.
وَ نَجَّيناهُم و آنها را نجات داديم مِن عَذابٍ غَلِيظٍ همان ريح صرصر است که ميفرمايد فَأَرسَلنا عَلَيهِم رِيحاً صَرصَراً فِي أَيّام‌ٍ نَحِساتٍ فصلت آيه 15 إِنّا أَرسَلنا عَلَيهِم رِيحاً صَرصَراً فِي يَوم‌ِ نَحس‌ٍ مُستَمِرٍّ قمر آيه 19.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 58)- لعن و نفرین ابدی بر این قوم ستمگر! در آخرین قسمت از آیات مربوط به سرگذشت قوم عاد و پیامبرشان هود، به مجازات دردناک این سرکشان اشاره کرده، نخست می‌گوید: «و هنگامی که فرمان ما (دایر به مجازاتشان فرا رسید) هود و کسانی را که با او ایمان آورده بودند به خاطر رحمت و لطف خاصی که به آنان داشتیم رهایی بخشید» (وَ لَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّیْنا هُوداً وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا).
و باز برای تأکید بیشتر می‌فرماید: «و ما این قوم با ایمان را از عذاب شدید و غلیظ رهایی بخشیدیم» (وَ نَجَّیْناهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِیظٍ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
