آیه 123 سوره بقره: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَ...» ایجاد کرد) |
جز |
||
سطر ۱۳۶: | سطر ۱۳۶: | ||
==={{تفسیر الکاشف|سوره=2 |آیه=123}}=== | ==={{تفسیر الکاشف|سوره=2 |آیه=123}}=== | ||
</tabber> | </tabber> | ||
− | |||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۴۷
<<122 | آیه 123 سوره بقره | 124>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و بترسید از روزی که هیچ کس اندکی به کار دیگری نیاید و به حال او سودی نبخشد و از هیچ کس فدایی پذیرفته نشود و شفاعت کسی او را سودمند نبود و آنان را یاوری نباشد.
و از روزی پروا کنید که نه کسی از کسی عذابی را دفع می کند، و نه از کسی [در برابر گناهانش] فدیه و عوضی می گیرند، و نه کسی را شفاعتی سود دهد، و نه [برای رهایی از آتش دوزخ] یاری می شوند.
و بترسيد از روزى كه هيچ كس چيزى [از عذاب خدا] را از كسى دفع نمىكند، و نه بدل و بلاگردانى از وى پذيرفته شود، و نه او را ميانجيگرى سودمند افتد، و نه يارى شوند.
و بترسيد از روزى كه هيچ كس ديگرى را به كار نيايد و فديه پذيرفته نشود و شفاعت سودشان نكند و كسى به ياريشان برنخيزد.
از روزی بترسید که هیچ کس از دیگری دفاع نمیکند؛ و هیچگونه عوضی از او قبول نمیشود؛ و شفاعت، او را سود نمیدهد؛ و (از هیچ سوئی) یاری نمیشوند!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«لا تَجْزِی»: برآورده نمیکند. دفع نمیکند. «لا تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئاً»: کسی از کسی چیزی را به دور نمیدارد. کسی به جای کسی چیزی را نمیپردازد. «عَدْلٌ»: همتا. فدیه. بلاگردان. «شَفَاعَةٌ»: میانجیگری.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«123» وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ
«1». كافى، ج 1 ص 215.
جلد 1 - صفحه 195
وبترسيد از روزى كه هيچكس چيزى (از عذاب خدا) را از ديگرى دفع نمىكند و هيچگونه عوضى از او قبول نمىگردد و هيچ شفاعتى، او را سود ندهد و (از جانب هيچكسى) يارى نمىشود.
نکته ها
اين دو آيه مشابه آيات 47 و 48 گذشته همين سوره است كه مطالبى در آنجا ذكر كردهايم.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ (123)
وَ اتَّقُوا يَوْماً: و بترسيد عذاب روزى را كه، لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً: از هيبت آن كفايت نكند و دور ننمايد هيچ كسى از كسى چيزى را از عذاب، وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ: و قبول كرده نشود از هيچ نفسى فدائى براى او، يعنى بدلى كه به عوض او معذب شود، و يا فديه دهد و او را از عذاب برهاند.
وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ: و فايده ندهد شفاعت هيچ شافعى بر تقدير وجود شفيع، وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ: و نه ايشان يارى كرده شوند در دفع عذاب، يعنى ايشان را سود ندهد نصرت هيچ ناصرى. (تفسير اين آيات قبلا بيان شد.) تبصره: در مجمع- تكرار آيه شريفه را وجوهى است: 1- چون اصول هر نعمتى از حق تعالى باشد، پس به اين دو آيه تكرير و تذكر آن فرمود به جهت مبالغه در شكر گزارى تا اقبال كنند به طاعت الهى كه نعيم او بر ايشان ظاهر است. 2- چون فاصله كلامين واقع شده، پس تنبيه و اعاده آن بر وجه حسن به جهت ابلاغ در حجت و تأكيد تذكر است. 3- چون ذكر تورات نموده كه
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 247
متضمن شأن حضرت عيسى عليه السلام و بشارت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلم است، پس به اين دو آيه تنبيه نمود به آنچه تفضيل داده ايشان را به سبب آن نه تذكّر نعمتهاى سابقه.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ (123)
بيان
اين دو آيه شريفه آيه چهل و پنجم و چهل و ششم اين سوره مباركه بود كه ترجمه و تفسيرش گذشت گفتهاند نكته تكرار آنستكه در ابتداء و انتهاى قصه بنى اسرائيل ذكر نعمت و قيام بحقوق آن و حذر از تضييع آن و اخافه از روز قيامت و اهوال آن شده است كه مبالغه و موقعيت تأثير حكايت در قلوب زياد شود و نتيجه مطلوبه بدست آيد و معلوم شود كه غرض از ذكر قصه آنست.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ اتَّقُوا يَوماً لا تَجزِي نَفسٌ عَن نَفسٍ شَيئاً وَ لا يُقبَلُ مِنها عَدلٌ وَ لا تَنفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُم يُنصَرُونَ (123)
نظير اينکه آيه شريفه نيز با اندك اختلافي در الفاظ آن گذشت مثل اينكه در آيه شريفه وَ لا يُقبَلُ مِنها شَفاعَةٌ بود و در اينجا وَ لا تَنفَعُها شَفاعَةٌ و در آنجا وَ لا يُؤخَذُ مِنها عَدلٌ بود و در اينجا وَ لا يُقبَلُ مِنها عَدلٌ ميباشد و مثل تأخير
جلد 2 - صفحه 178
عدل بر شفاعت در آيه سابقه و تقديم عدل بر شفاعت در اينکه آيه و گرنه مطلب يكي است و تفسير آن همان است که بيان شد.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 123)- ولی از آنجا که هیچ نعمتی بدون مسؤولیّت نخواهد بود، بلکه خداوند در برابر بخشیدن هر موهبتی تکلیف و تعهّدی بر دوش انسان میگذارد در این آیه به آنها هشدار میدهد و میگوید: «از آن روز بترسید که هیچ کس از دیگری دفاع نمیکند» (وَ اتَّقُوا یَوْماً لا تَجْزِی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئاً).
«و چیزی به عنوان غرامت و یا فدیه که بلاگردان آنها باشد پذیرفته نمیشود» (وَ لا یُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ).
«و هیچ شفاعتی (جز به اذن پروردگار) او را سود ندهد» (وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ).
و اگر فکر میکنید کسی در آنجا- جز خدا- میتواند انسان را کمک کند اشتباه است چرا که «هیچ کس در آنجا یاری نمیشود» (وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم