کسایی مروزی: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''کسایی مروزی، حکیم مجدالدین، ابواسحاق، اب...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
(341-بعد از 391 ق) | (341-بعد از 391 ق) | ||
| − | شاعر، متخلص به كسایى. در مرو به دنیا آمد. وى علاوه بر قریحه شاعرى در مراتب علمى و به ویژه در علم صرف و بر دیگران مقدم بود. در اواخر عهد سامانى و اوایل عهد غزنوى | + | شاعر، [[تخلص|متخلص]] به كسایى. در مرو به دنیا آمد. وى علاوه بر قریحه شاعرى در مراتب علمى و به ویژه در [[ علم صرف]] و بر دیگران مقدم بود. در اواخر عهد سامانى و اوایل عهد غزنوى مى زیست. در آغاز كار مداح وزیرانى چون عبیداللَّه بن احمد عتبى (م 372 ق). |
| − | وزیر نوح بن منصور سامانى و شاهانى چون سلطان محمود غزنوى بود. ولى در اواخر عمر از این كار پشیمان شد. ناصرخسرو معاصر وى است و در قصاید خود از او بسیار یاد | + | وزیر نوح بن منصور سامانى و شاهانى چون سلطان محمود غزنوى بود. ولى در اواخر عمر از این كار پشیمان شد. ناصرخسرو معاصر وى است و در [[قصیده|قصاید]] خود از او بسیار یاد مى كند. او در عهد خود مشهور بوده و با توجه به اشعارش از شاعران شیعى زمان خود به شمار مى‌آید. وى در مدح حضرت [[امیرالمؤمنین]] علیه السلام اشعار زیادى دارد و نخستین شاعرى بود كه در موعظه و [[حكمت]] به مراحل مهمى از پیشرفت رسید. |
| − | كسایى در اواخر عمر به [[تهذیب نفس]] و | + | كسایى در اواخر عمر به [[تهذیب نفس]] و تصفیه ى باطن پرداخت و در كسوت زهد و ورع زیست. در «شاعران همعصر رودكى» نام وى ابوالحسن على بن محمد ذكر شده و آمده است كه او تا سالهایى پس از 419 ق مى‌زیسته است. از آثارش: [[دیوان (شعر)]] شامل سه هزار [[بیت]]. |
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج5، ص38. | * [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج5، ص38. | ||
| − | [[رده: | + | {{شعر فارسی}} |
| + | [[رده:شعرای پارسی گو]] | ||
| + | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن چهارم]] | ||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۱۳
کسایی مروزی، حکیم مجدالدین، ابواسحاق، ابوالحسن علی
قرن: 4
(341-بعد از 391 ق)
شاعر، متخلص به كسایى. در مرو به دنیا آمد. وى علاوه بر قریحه شاعرى در مراتب علمى و به ویژه در علم صرف و بر دیگران مقدم بود. در اواخر عهد سامانى و اوایل عهد غزنوى مى زیست. در آغاز كار مداح وزیرانى چون عبیداللَّه بن احمد عتبى (م 372 ق).
وزیر نوح بن منصور سامانى و شاهانى چون سلطان محمود غزنوى بود. ولى در اواخر عمر از این كار پشیمان شد. ناصرخسرو معاصر وى است و در قصاید خود از او بسیار یاد مى كند. او در عهد خود مشهور بوده و با توجه به اشعارش از شاعران شیعى زمان خود به شمار مى‌آید. وى در مدح حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام اشعار زیادى دارد و نخستین شاعرى بود كه در موعظه و حكمت به مراحل مهمى از پیشرفت رسید.
كسایى در اواخر عمر به تهذیب نفس و تصفیه ى باطن پرداخت و در كسوت زهد و ورع زیست. در «شاعران همعصر رودكى» نام وى ابوالحسن على بن محمد ذكر شده و آمده است كه او تا سالهایى پس از 419 ق مى‌زیسته است. از آثارش: دیوان (شعر) شامل سه هزار بیت.
منبع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص38.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
