حدیث مضمر: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن {{الگو:اصطلاحات حدیثی}}) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | |
| + | |||
| + | '''از اقسام [[خبر واحد]]''' | ||
حدیث مضمر - كه از اصطلاحات [[علم درایه]] است - به حدیثى اطلاق مى‌شود كه نام معصوم علیه‌السلام از آن حذف و ضمیر غایب جایگزین آن شده باشد، مانند تعبیرهاى «سَئَلْتُهُ» یا «قُلْتُ لَهُ». | حدیث مضمر - كه از اصطلاحات [[علم درایه]] است - به حدیثى اطلاق مى‌شود كه نام معصوم علیه‌السلام از آن حذف و ضمیر غایب جایگزین آن شده باشد، مانند تعبیرهاى «سَئَلْتُهُ» یا «قُلْتُ لَهُ». | ||
| سطر ۵: | سطر ۷: | ||
عالمان علم رجال اضمار در سند [[حدیث]] را از اسباب ضعف آن شمرده‌اند، مگر در صورتى كه قراینى بر رجوع ضمیر به معصوم علیه‌السلام دلالت كند كه در این صورت، روایت با دارا بودن شرایط پذیرفته و به مضمون آن عمل مى‌شود.<ref> وسائل الشیعة 30/ 283-284؛ الرواشح السماویة/243؛ طرائف المقال 2/ 250-251.</ref> | عالمان علم رجال اضمار در سند [[حدیث]] را از اسباب ضعف آن شمرده‌اند، مگر در صورتى كه قراینى بر رجوع ضمیر به معصوم علیه‌السلام دلالت كند كه در این صورت، روایت با دارا بودن شرایط پذیرفته و به مضمون آن عمل مى‌شود.<ref> وسائل الشیعة 30/ 283-284؛ الرواشح السماویة/243؛ طرائف المقال 2/ 250-251.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 273. | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 273. | ||
{{اصطلاحات حدیثی}} | {{اصطلاحات حدیثی}} | ||
| − | |||
[[رده:اقسام خبر واحد]] | [[رده:اقسام خبر واحد]] | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۳۶
از اقسام خبر واحد
حدیث مضمر - كه از اصطلاحات علم درایه است - به حدیثى اطلاق مى‌شود كه نام معصوم علیه‌السلام از آن حذف و ضمیر غایب جایگزین آن شده باشد، مانند تعبیرهاى «سَئَلْتُهُ» یا «قُلْتُ لَهُ».
عالمان علم رجال اضمار در سند حدیث را از اسباب ضعف آن شمرده‌اند، مگر در صورتى كه قراینى بر رجوع ضمیر به معصوم علیه‌السلام دلالت كند كه در این صورت، روایت با دارا بودن شرایط پذیرفته و به مضمون آن عمل مى‌شود.[۱]
پانویس
- ↑ وسائل الشیعة 30/ 283-284؛ الرواشح السماویة/243؛ طرائف المقال 2/ 250-251.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 273.
