موقع بن ثمامة الاسدی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
'''«موقع بن ثمامه اسدی صیداوی»''' یکی از شهدای [[قبيله بنى اسد|قبیله بنی  اسد]] در [[کربلا]] است، که یک‌سال پس از حادثه [[روز عاشورا|عاشورا]] به فیض [[شهادت در راه خدا|شهادت]] نایل آمد.
  
==موقع بن ثمامه اسدی صیداوی==
+
بنا به نقل «[[تنقیح المقال]]» و «ابصارالعین» و «[[منتهی الآمال]]»، موقع بن ثمامه که از اهالی [[کوفه]] بود، پس از تصمیم [[عبیدالله بن زیاد]] به جنگ با [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه السلام، شبانه شهر را به قصد اردوی [[سیدالشهداء]] (ع) ترک کرد و به امام (ع) پیوست.
  
وی یکی از شهدای [[قبيله بنى اسد|قبیله بنی  اسد]] در [[کربلا]] است که همچون سوار بن ابی عمیر که شش ماه بعد از واقعه ی کربلا در اثر جراحات به [[شهادت]] رسید، یکسال پس از حادثه [[روز عاشورا|عاشورا]] به فیض شهادت نایل آمد.
+
او در [[روز عاشورا]] از جمله تیراندازان ماهر بود و در راه دفاع از امام حسین علیه السلام آن‌قدر جنگید تا این که تیرهایش تمام شده و مجروح بر زمین افتاده و از خویش دفاع می کرد. اما افراد قبیله‌اش یعنی بنی‌اسد که در نزدیکی کربلا سکونت داشتند، او را نجات داده و به [[کوفه]] آورده و مخفی کردند.<ref>عبدالله مامقانی، تنقیح المقال، ج۳، ص۲۶۰.</ref>
  
بنا به نقل [[تنقیح المقال]] و ابصارالعین و [[منتهی الآمال]]، موقع بن ثمامه شبانه خود را به اردوی [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه السلام رسانید و بعد از رد شروط حضرت از طرف دشمن، او در [[روز عاشورا]] در راه دفاع از امام علیه السلام آن‌قدر جنگید تا این که تیرهایش تمام شده و مجروح بر زمین افتاده از خویش دفاع می کرد، آن‌گاه قومش او را نجات داده و به [[کوفه]] آورده و مخفی کردند.
+
وقتی [[عبیدالله بن زیاد|ابن  زیاد]] از حال موقع باخبر شد، دستور قتل او را صادر کرد، ولی جمعی از بنی اسد شفاعتش کردند تا او را نکشد؛ با این وجود، در غُل و زنجیر کرده و به قریه زرارة، با آن حالت مریضی و جراحات، تبعیدش کرد تا این که بعد از یک سال به شهادت رسید.<ref>محمد سماوی، ابصار العین فی انصارالحسین، ج۱، ص۱۱۷؛ محسن امین، اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۲.</ref>
  
وقتی [[عمر بن سعد|عمر سعد]]، [[عبیدالله بن زیاد|ابن  زیاد]] را از حال او باخبر کرد، دستور قتل او را صادر کرد، ولی جمعی از بنی  اسد شفاعتش کردند تا او را نکشد، ولی در غل و زنجیر و آهن کرده به قریه زرارة، با آن حالت مریضی و جراحات، تبعیدش کرد تا این که بعد از یک سال به شهادت رسید. وی هر چند در کربلا به شهادت نرسیده ولی در عظمت و ثواب مانند آن‌هاست.
+
موقع اسدی -که برخی از منابع نامش را «مرقع» نیز ذکر کرده‌اند<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰.</ref>- در مدت تبعیدش، به ذکر مشاهدات خود از واقعه [[کربلا]] پرداخت که منبعی برای مورخان و نویسندگان و [[مقتل]] نگاران عاشورا شده است.
 
 
شاعر معروف [[شیعه|شیعی]]، [[کمیت اسدی]] در این مصرع از موقع بن ثمامه که [[کنیه]] اش اباموسی بوده یاد نموده است: «ان اباموسی اسیر مکبل؛ اباموسی اسیری که به کبل، زنجیر و آهنی بسته شده».
 
  
 +
[[کمیت اسدی]] شاعر معروف [[شیعه|شیعی]]، در [[مصراع|مصرعی]] از موقع بن ثمامه که [[کنیه]] اش اباموسی بوده یاد نموده است: «ان اباموسی اسیر مکبّل؛ اباموسی اسیری که به کبل (زنجیر و آهن) بسته شده».
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
  
*جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص1236.
+
*[[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، جواد محدثی، ص ۱۲۳۶.
 
+
*[https://www.karbobala.com/news/info/5928 "موقع بن ثمامه؛ جانباز عاشورا که نامش در فهرست شهدای کربلاست"، پایگاه کرب و بلا].
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
[[رده:شهدای کربلا]]
+
[[رده:شهدای کربلا]][[رده:اصحاب امام حسین علیه السلام]]

نسخهٔ ‏۷ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۷

«موقع بن ثمامه اسدی صیداوی» یکی از شهدای قبیله بنی اسد در کربلا است، که یک‌سال پس از حادثه عاشورا به فیض شهادت نایل آمد.

بنا به نقل «تنقیح المقال» و «ابصارالعین» و «منتهی الآمال»، موقع بن ثمامه که از اهالی کوفه بود، پس از تصمیم عبیدالله بن زیاد به جنگ با امام حسین علیه السلام، شبانه شهر را به قصد اردوی سیدالشهداء (ع) ترک کرد و به امام (ع) پیوست.

او در روز عاشورا از جمله تیراندازان ماهر بود و در راه دفاع از امام حسین علیه السلام آن‌قدر جنگید تا این که تیرهایش تمام شده و مجروح بر زمین افتاده و از خویش دفاع می کرد. اما افراد قبیله‌اش یعنی بنی‌اسد که در نزدیکی کربلا سکونت داشتند، او را نجات داده و به کوفه آورده و مخفی کردند.[۱]

وقتی ابن زیاد از حال موقع باخبر شد، دستور قتل او را صادر کرد، ولی جمعی از بنی اسد شفاعتش کردند تا او را نکشد؛ با این وجود، در غُل و زنجیر کرده و به قریه زرارة، با آن حالت مریضی و جراحات، تبعیدش کرد تا این که بعد از یک سال به شهادت رسید.[۲]

موقع اسدی -که برخی از منابع نامش را «مرقع» نیز ذکر کرده‌اند[۳]- در مدت تبعیدش، به ذکر مشاهدات خود از واقعه کربلا پرداخت که منبعی برای مورخان و نویسندگان و مقتل نگاران عاشورا شده است.

کمیت اسدی شاعر معروف شیعی، در مصرعی از موقع بن ثمامه که کنیه اش اباموسی بوده یاد نموده است: «ان اباموسی اسیر مکبّل؛ اباموسی اسیری که به کبل (زنجیر و آهن) بسته شده».

پانویس

  1. عبدالله مامقانی، تنقیح المقال، ج۳، ص۲۶۰.
  2. محمد سماوی، ابصار العین فی انصارالحسین، ج۱، ص۱۱۷؛ محسن امین، اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۲.
  3. تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه