عذاب قبر: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | «عذاب قبر» یکی از مسائلی است که در روایات در حد [[خبر متواتر|تواتر]] به آن پرداخته شده است. از برخی روایات و یا سخنان عالمان مسلمان چنین برمی آید که [[قبر]] همان [[برزخ]] است و فشار یا [[عذاب]] بر حقیقت شخص وارد می شود، اما او آن عذاب را به صورت فشار قبر می بیند نه اینکه در واقع قبر او را تحت فشار قرار دهد؛ چیزی شبیه مشاهدات [[انسان]] در خواب. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==معنای قبر و عذاب قبر== | ==معنای قبر و عذاب قبر== | ||
| − | + | آیا مقصود از [[قبر]] همان قبر خاکی و متعارف است یا منظور چیز دیگری است؟ [[امام صادق]] علیه السلام فرمود: «البرزخُ القبرُ، ...»<ref> علامه محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۶، باب احوال البرزخ و...، ص۲۰۵.(بیروت: دارالاحیاء التراث العربی)</ref> عالم [[برزخ]]، قبر است. ایشان در روایت دیگر فرمودند: «القبر منذ حین موته الی یوم القیامة»؛ مقصود از قبر برزخ انسان است که از لحظه ی [[مرگ]] تا روز رستاخیز است.<ref>بحارالانوار، ج۶، احوال البرزخ و...، حدیث ۱۱۶، (بیروت: دارالاحیاء التراث العربی).</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | + | از این روایت و از روایاتی که درباره عذاب الهی قبر وارد شده است،<ref>همان مدرک، علامه محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۶، باب احوال البرزخ و...، ص۲۷۲، "الحکام فی عذاب القبر السمع دون العقل".</ref> استفاده می‌گردد که منظور از قبر عالم برزخ است، نه این "قبر خاکی". | |
| − | + | [[جعفر سبحانی|آیت اللّه سبحانی]] می‌فرماید: واقعیت قبر همان برزخ است.<ref>منشور جاوید، ج۹، ص۲۳۹.</ref> | |
| − | اما قبر او | + | [[علامه حسن زاده آملی]] در مورد مشاهدات انسان پس از مرگ می فرمایند: «آن فشار و احوال دیگر بر حقیقت شخص وارد است که ادراکات اوست ولى در تمثل خود آنهمه را در قبرش مى بیند یعنى آنچه را مى بیند همه را در عالم قبرش مى نگرد. اما قبر او یعنى قبر مربوط به شخص او که متمثل در صقع [[نفس]] او است که در وعاء ادراک او است که اگر چنانکه زنده اى را با او در قبرش بگذارند این زنده هیچیک از آن احوال را نه مى بیند و نه مى شنود زیرا این قبر ظرف عذاب یا ثواب مرده نیست بلکه ظرف ثواب و عقاب را در قبر خودش مى بیند. و یا اگر مؤمن و کافرى هر دو را در یک قبر بگذارند براى آن قبرش روضة من ریاض الجنة است و براى این قبرش حفرة من حفر النار است چون قبر هر یک جدا است اگر چه هر دو در یک قبرند».<ref>نصوص الحکم بر فصوص الحکم، ص ۳۸۷</ref> |
| − | و | + | برخی از خواب برای درک عذاب قبر و عذاب برزخی کمک گرفته اند. با این توضیح که [[روح]] انسان پس از [[مرگ]] و انقطاع از بدن مادى، خود را با بدن برزخى و قالب مثالى مى‌یابد و مى‌بیند. و این را به کمک خواب می توان درک نمود، چرا که هنگام خواب که تعلق روح به بدن مادى تا اندازه‌اى کم مى‌شود و از حدود مادى تا اندازه‌اى آزاد مى‌گردد، روح خود را با یک نوع تن مثالى - با بدنى شبیه بدن مادى و دنیوى - مى‌بیند و در حالى که بدن مادى ما در رختخواب افتاده و در حال آرامش است، خود را با بدنى مشابه با این بدن یافته و سیرها و حرکت‌ها و فهم‌ها و دیدنى‌ها و شنیدنى‌ها و خوردنى‌ها و خواستنی‌ها با آن داریم.<ref>نگاه کنید: محمد شجاعى، خواب و نشانه هاى آن، صص ۵۸-۶۲.</ref> |
| − | + | ==فشار قبر در روایات== | |
| − | + | مرحوم [[شیخ مفید]] فرموده: اثبات عذاب قبر از طریق [[آیه|آیات]] و اخبار است نه [[عقل]]، اخبار از طریق عامه ([[اهل سنت]]) و [[شیعه|شیعه]] درباره عذاب و فشار [[قبر]] در حد [[خبر متواتر|تواتر]] است.<ref>منشور جاوید، آیت الله سبحانی، ص۲۰۵ و ۲۷۲.</ref> از روایات یک نوع [[عذاب]] جداگانه‌اى بدست مى آید که همان فشار قبر است و برخى روایات این عذاب را عام مى دانند (شامل حال مؤمنان هم می شود). | |
| − | + | * [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله پس از خاکسپارى جنازه ى [[سعد بن معاذ]] صحابى فرمود: هیچ مؤمنى نیست که فشار قبر نداشته باشد.<ref>بحارالانوار، ۶/۲۲۱، حدیث ۱۹ و ص۲۲۱، حدیث ۱۶.</ref> اگر کسى از فشار قبر رهایى مى یافت سعد بن معاذ از آن جمله مى بود.<ref>الفروع من الکافى، ۳/۲۳۶، حدیث۶؛ بحارالانوار، ۶/۲۶۱، حدیث ۱۰۲؛ علم الیقین، فیض کاشانی، تحقیق بیدار فر، قم، ۱۳۷۷.۲/۱۰۶۸.</ref> | |
| − | [[رسول خدا]] صلى الله | ||
| − | + | *[[پیامبر اسلام|پیامبر گرامی اسلام]] صلی الله علیه و آله فرمود: «القبر روضة من ریاض الجنّة اوْ حفرة من حفر النیران و کان صلی الله علیه و آله یقول فی آخر صلاته: "اعوذ بک من عذاب القبر".» قبر باغی است از باغ‌های بهشت، یا گودالی است از گودال‌های جهنم حضرت در آخر نمازش به خداوند عرض کرد: خدایا پناه می‌برم به تو از عذاب قبر.<ref>علامه محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۶، باب احوال البرزخ و...، ص۲۰۵، (بیروت: دارالاحیاء التراث العربی).</ref> از برخی دیگر از [[ائمه اطهار|ائمه]] علیهم السلام [[حدیث|احادیثی]] با همین عبارت در مورد قبر آمده است. | |
| − | + | *[[امام صادق]] علیه السلام فرمودند: افراد کمی از فشار قبر نجات پیدا می کنند.<ref>ثقة الاسلام کلینى، محمد بن یعقوب؛ الکافی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۶۵ هجرى شمسى، ۸ جلدی، ج۳، ص۲۳۶.</ref> | |
| − | + | *در حدیثی دیگر از پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله نقل شده است که حضرت فرمود: «ضَغْطَةُ الْقَبْرِ لِلْمُؤْمِنِ کفَّارَةٌ لِمَا کانَ مِنْهُ مِنْ تَضْییعِ النِّعَمِ»؛ فشار قبر برای [[مومن]] کفاره ضایع نمودن نعمت‌های الهی است.<ref>همان، ۲۶۱.</ref> | |
| + | *از [[امام صادق]] علیه السلام سوال شد: آیا کسى از فشار قبر رهایى مى یابد؟ فرمود: از آن به خدا پناه مى برم! چه بسیار اندک اند کسانى که از عذاب قبر نجات یابند.<ref>الفروع من الکافى، ۳/۲۳۶، حدیث ۶؛ بحارالانوار، ۶/۲۶۱، حدیث ۱۰۲؛ علم الیقین، ۲/۱۰۶۸.</ref> | ||
| − | فاطمه بنت اسد مادر امام على | + | اما در عین حال به تصریح برخى از روایات، برخى از افراد از عذاب قبر معاف شده اند. رقیه دختر گرامى [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلى الله علیه و آله از کسانى است که خود رسول خدا صلى الله علیه و آله برایش طلب بخشش از عذاب قبر فرمود و خداوند هم او را رهایى بخشید.<ref>الفروع من الکافى، ۳/۲۴۱، حدیث ۱۸.</ref> و [[فاطمه بنت اسد]] مادر [[امام علی علیه السلام|امام على]] علیه السلام نیز با دعاى پیامبر صلى الله علیه و آله و تدفین در پیراهن مبارک او، شامل آمرزش عذاب قبر شد.<ref>گفتار صدوق، (ترجمه اعتقادات ابن بابویه، محسن رضوانی، قائم، قم، ۱۴۰۳، ص۴۸؛ حق الیقین، مجلسى، ص۴۸۲.</ref> |
| + | ==موانع عذاب قبر و عوامل آن== | ||
| + | در برخی روایات راههایی برای «خلاصی از عذاب قبر» بیان شده است، مانند: | ||
| − | + | *۱. کسانى که چهل نفر یا بیشتر به خوبى او [[شهادت (درفقه)|شهادت]] دهند و از خداوند براى او طلب مغفرت کنند.<ref>منازل الآخرة، ص۳۰ـ۲۶.</ref> | |
| − | + | *۲. کسانى که در [[رکوع|رکوع]] نمازشان کامل و تمام باشد.<ref>منازل الآخرة، ص۳۰ـ۲۶.</ref> | |
| − | * | + | *۳. خواندن [[سوره نساء]] در هر شب جمعه، مداومت بر خواندن [[سوره زخرف]]، [[نماز شب]]، دفن شدن در سرزمین [[نجف]] اشرف و... .<ref>منازل الآخرة، ص۳۰ـ۲۶.</ref> |
| − | * خواندن [[سوره نساء]] در هر شب جمعه، مداومت بر خواندن [[سوره زخرف]]، [[نماز شب]]، دفن شدن در | + | *۴. کسانی که برایشان [[نماز وحشت]] بخوانند.<ref>حاشیة مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی.</ref> |
| − | * کسانی که برایشان نماز وحشت بخوانند.<ref> | + | *۵. و هر کس چهار مرتبه [[حج]] به جا آورد عذاب قبر از او برداشته می‌شود.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی بن الحسین؛ من لایحضره الفقیه، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۱۳ هجرى قمرى، ۴ جلد، ج۲، ص۲۱۷، روایت ۲۲۰۹، باب ۲.</ref> |
| − | * و هر | + | *۶. و نیز در روایت آمده است کسی که ما بین ظهر روز پنجشنبه و ظهر روز [[جمعه|جمعه]] از دنیا برود خداوند او را از فشار قبر پناه دهد.<ref>علامه محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۰۵.</ref> |
| − | + | اما در روایات دیگری «عوامل موجب عذاب قبر» نیز بیان شده است: | |
| − | + | * ۱. [[امام علی علیه السلام|امام علی]] علیه السلام می فرمایند: عذاب قبر از سه چیز است: [[سخن چینی]]، مراعات نکردن [[طهارت]] و [[نجاسات|نجاست]] و پرهیز نکردن از ترشحات بول، و کناره گیری از همسر.<ref>شیخ حر عاملى؛ محمد بن الحسن؛ وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل البیت علیهم‌السلام، ۱۴۰۹ هجرى قمرى، ۲۹ جلدی، ج۲۱، ص۳۴۵.</ref> | |
| − | |||
| − | + | *۲. در کتاب [[ثواب الأعمال (کتاب)|ثواب الاعمال]] آمده است که یکی از علمای [[بنی اسرائیل|بنی‌اسرائیل]] از دنیا رفت و فشار قبر بر او وارد شد؛ چرا که او یک بار [[نماز|نماز]] را (عمداً) بی‌وضو خوانده بود و از کنار مظلومی گذشته بود و او را یاری نکرده بود.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی بن الحسین؛ ثواب الأعمال، قم، انتشارات شریف رضى، ۱۳۶۴ هجرى شمسى، یک جلدی، ص۱۱۱.</ref> | |
| − | * | + | *۳. ضایع نمودن نعمت‌های الهی: [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله فرمودند: فشار قبر برای مؤمن، [[کفاره|کفاره]] تباه نمودن نعمت‌ها از ناحیه‌ی اوست.<ref>علامه مجلسى، محمدباقر؛ بحارالأنوار، بیروت-لبنان، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ هجرى قمرى، ۱۱۰ جلدی، ج۶، ص۲۲۱.</ref> |
| − | * | + | *۴. [[غیبت (گناه)|غیبت]] کردن.<ref>محدث نورى؛ میرزا حسین؛ مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۸ هجرى قمرى، ۱۸ جلدی، ج۱، ص۲۵۸.</ref> |
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * [http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=492&urlId=408 اندیشه قم]، بازیابی: | + | |
| − | * | + | *[http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=492&urlId=408 اندیشه قم]، بازیابی: ۲۲ دی ماه ۱۳۹۲. |
| − | *حسن زاده آملی، حسن، نصوص | + | *کاشفی، محمد رضا؛ فشار قبر، مکاتبه و اندیشه، پاییز ۱۳۹۰ - شماره ۴۰. |
| + | *حسن زاده آملی، حسن، نصوص الحکم بر فصوص الحکم. | ||
[[رده:معاد]] | [[رده:معاد]] | ||
نسخهٔ ۲۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۵۹
«عذاب قبر» یکی از مسائلی است که در روایات در حد تواتر به آن پرداخته شده است. از برخی روایات و یا سخنان عالمان مسلمان چنین برمی آید که قبر همان برزخ است و فشار یا عذاب بر حقیقت شخص وارد می شود، اما او آن عذاب را به صورت فشار قبر می بیند نه اینکه در واقع قبر او را تحت فشار قرار دهد؛ چیزی شبیه مشاهدات انسان در خواب.
معنای قبر و عذاب قبر
آیا مقصود از قبر همان قبر خاکی و متعارف است یا منظور چیز دیگری است؟ امام صادق علیه السلام فرمود: «البرزخُ القبرُ، ...»[۱] عالم برزخ، قبر است. ایشان در روایت دیگر فرمودند: «القبر منذ حین موته الی یوم القیامة»؛ مقصود از قبر برزخ انسان است که از لحظه ی مرگ تا روز رستاخیز است.[۲]
از این روایت و از روایاتی که درباره عذاب الهی قبر وارد شده است،[۳] استفاده می‌گردد که منظور از قبر عالم برزخ است، نه این "قبر خاکی".
آیت اللّه سبحانی می‌فرماید: واقعیت قبر همان برزخ است.[۴]
علامه حسن زاده آملی در مورد مشاهدات انسان پس از مرگ می فرمایند: «آن فشار و احوال دیگر بر حقیقت شخص وارد است که ادراکات اوست ولى در تمثل خود آنهمه را در قبرش مى بیند یعنى آنچه را مى بیند همه را در عالم قبرش مى نگرد. اما قبر او یعنى قبر مربوط به شخص او که متمثل در صقع نفس او است که در وعاء ادراک او است که اگر چنانکه زنده اى را با او در قبرش بگذارند این زنده هیچیک از آن احوال را نه مى بیند و نه مى شنود زیرا این قبر ظرف عذاب یا ثواب مرده نیست بلکه ظرف ثواب و عقاب را در قبر خودش مى بیند. و یا اگر مؤمن و کافرى هر دو را در یک قبر بگذارند براى آن قبرش روضة من ریاض الجنة است و براى این قبرش حفرة من حفر النار است چون قبر هر یک جدا است اگر چه هر دو در یک قبرند».[۵]
برخی از خواب برای درک عذاب قبر و عذاب برزخی کمک گرفته اند. با این توضیح که روح انسان پس از مرگ و انقطاع از بدن مادى، خود را با بدن برزخى و قالب مثالى مى‌یابد و مى‌بیند. و این را به کمک خواب می توان درک نمود، چرا که هنگام خواب که تعلق روح به بدن مادى تا اندازه‌اى کم مى‌شود و از حدود مادى تا اندازه‌اى آزاد مى‌گردد، روح خود را با یک نوع تن مثالى - با بدنى شبیه بدن مادى و دنیوى - مى‌بیند و در حالى که بدن مادى ما در رختخواب افتاده و در حال آرامش است، خود را با بدنى مشابه با این بدن یافته و سیرها و حرکت‌ها و فهم‌ها و دیدنى‌ها و شنیدنى‌ها و خوردنى‌ها و خواستنی‌ها با آن داریم.[۶]
فشار قبر در روایات
مرحوم شیخ مفید فرموده: اثبات عذاب قبر از طریق آیات و اخبار است نه عقل، اخبار از طریق عامه (اهل سنت) و شیعه درباره عذاب و فشار قبر در حد تواتر است.[۷] از روایات یک نوع عذاب جداگانه‌اى بدست مى آید که همان فشار قبر است و برخى روایات این عذاب را عام مى دانند (شامل حال مؤمنان هم می شود).
- رسول خدا صلى الله علیه و آله پس از خاکسپارى جنازه ى سعد بن معاذ صحابى فرمود: هیچ مؤمنى نیست که فشار قبر نداشته باشد.[۸] اگر کسى از فشار قبر رهایى مى یافت سعد بن معاذ از آن جمله مى بود.[۹]
- پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: «القبر روضة من ریاض الجنّة اوْ حفرة من حفر النیران و کان صلی الله علیه و آله یقول فی آخر صلاته: "اعوذ بک من عذاب القبر".» قبر باغی است از باغ‌های بهشت، یا گودالی است از گودال‌های جهنم حضرت در آخر نمازش به خداوند عرض کرد: خدایا پناه می‌برم به تو از عذاب قبر.[۱۰] از برخی دیگر از ائمه علیهم السلام احادیثی با همین عبارت در مورد قبر آمده است.
- در حدیثی دیگر از پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله نقل شده است که حضرت فرمود: «ضَغْطَةُ الْقَبْرِ لِلْمُؤْمِنِ کفَّارَةٌ لِمَا کانَ مِنْهُ مِنْ تَضْییعِ النِّعَمِ»؛ فشار قبر برای مومن کفاره ضایع نمودن نعمت‌های الهی است.[۱۲]
- از امام صادق علیه السلام سوال شد: آیا کسى از فشار قبر رهایى مى یابد؟ فرمود: از آن به خدا پناه مى برم! چه بسیار اندک اند کسانى که از عذاب قبر نجات یابند.[۱۳]
اما در عین حال به تصریح برخى از روایات، برخى از افراد از عذاب قبر معاف شده اند. رقیه دختر گرامى پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله از کسانى است که خود رسول خدا صلى الله علیه و آله برایش طلب بخشش از عذاب قبر فرمود و خداوند هم او را رهایى بخشید.[۱۴] و فاطمه بنت اسد مادر امام على علیه السلام نیز با دعاى پیامبر صلى الله علیه و آله و تدفین در پیراهن مبارک او، شامل آمرزش عذاب قبر شد.[۱۵]
موانع عذاب قبر و عوامل آن
در برخی روایات راههایی برای «خلاصی از عذاب قبر» بیان شده است، مانند:
- ۱. کسانى که چهل نفر یا بیشتر به خوبى او شهادت دهند و از خداوند براى او طلب مغفرت کنند.[۱۶]
- ۲. کسانى که در رکوع نمازشان کامل و تمام باشد.[۱۷]
- ۳. خواندن سوره نساء در هر شب جمعه، مداومت بر خواندن سوره زخرف، نماز شب، دفن شدن در سرزمین نجف اشرف و... .[۱۸]
- ۴. کسانی که برایشان نماز وحشت بخوانند.[۱۹]
- ۵. و هر کس چهار مرتبه حج به جا آورد عذاب قبر از او برداشته می‌شود.[۲۰]
- ۶. و نیز در روایت آمده است کسی که ما بین ظهر روز پنجشنبه و ظهر روز جمعه از دنیا برود خداوند او را از فشار قبر پناه دهد.[۲۱]
اما در روایات دیگری «عوامل موجب عذاب قبر» نیز بیان شده است:
- ۱. امام علی علیه السلام می فرمایند: عذاب قبر از سه چیز است: سخن چینی، مراعات نکردن طهارت و نجاست و پرهیز نکردن از ترشحات بول، و کناره گیری از همسر.[۲۲]
- ۲. در کتاب ثواب الاعمال آمده است که یکی از علمای بنی‌اسرائیل از دنیا رفت و فشار قبر بر او وارد شد؛ چرا که او یک بار نماز را (عمداً) بی‌وضو خوانده بود و از کنار مظلومی گذشته بود و او را یاری نکرده بود.[۲۳]
- ۳. ضایع نمودن نعمت‌های الهی: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: فشار قبر برای مؤمن، کفاره تباه نمودن نعمت‌ها از ناحیه‌ی اوست.[۲۴]
پانویس
- ↑ علامه محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۶، باب احوال البرزخ و...، ص۲۰۵.(بیروت: دارالاحیاء التراث العربی)
- ↑ بحارالانوار، ج۶، احوال البرزخ و...، حدیث ۱۱۶، (بیروت: دارالاحیاء التراث العربی).
- ↑ همان مدرک، علامه محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۶، باب احوال البرزخ و...، ص۲۷۲، "الحکام فی عذاب القبر السمع دون العقل".
- ↑ منشور جاوید، ج۹، ص۲۳۹.
- ↑ نصوص الحکم بر فصوص الحکم، ص ۳۸۷
- ↑ نگاه کنید: محمد شجاعى، خواب و نشانه هاى آن، صص ۵۸-۶۲.
- ↑ منشور جاوید، آیت الله سبحانی، ص۲۰۵ و ۲۷۲.
- ↑ بحارالانوار، ۶/۲۲۱، حدیث ۱۹ و ص۲۲۱، حدیث ۱۶.
- ↑ الفروع من الکافى، ۳/۲۳۶، حدیث۶؛ بحارالانوار، ۶/۲۶۱، حدیث ۱۰۲؛ علم الیقین، فیض کاشانی، تحقیق بیدار فر، قم، ۱۳۷۷.۲/۱۰۶۸.
- ↑ علامه محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۶، باب احوال البرزخ و...، ص۲۰۵، (بیروت: دارالاحیاء التراث العربی).
- ↑ ثقة الاسلام کلینى، محمد بن یعقوب؛ الکافی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۶۵ هجرى شمسى، ۸ جلدی، ج۳، ص۲۳۶.
- ↑ همان، ۲۶۱.
- ↑ الفروع من الکافى، ۳/۲۳۶، حدیث ۶؛ بحارالانوار، ۶/۲۶۱، حدیث ۱۰۲؛ علم الیقین، ۲/۱۰۶۸.
- ↑ الفروع من الکافى، ۳/۲۴۱، حدیث ۱۸.
- ↑ گفتار صدوق، (ترجمه اعتقادات ابن بابویه، محسن رضوانی، قائم، قم، ۱۴۰۳، ص۴۸؛ حق الیقین، مجلسى، ص۴۸۲.
- ↑ منازل الآخرة، ص۳۰ـ۲۶.
- ↑ منازل الآخرة، ص۳۰ـ۲۶.
- ↑ منازل الآخرة، ص۳۰ـ۲۶.
- ↑ حاشیة مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی.
- ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی بن الحسین؛ من لایحضره الفقیه، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۱۳ هجرى قمرى، ۴ جلد، ج۲، ص۲۱۷، روایت ۲۲۰۹، باب ۲.
- ↑ علامه محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۰۵.
- ↑ شیخ حر عاملى؛ محمد بن الحسن؛ وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل البیت علیهم‌السلام، ۱۴۰۹ هجرى قمرى، ۲۹ جلدی، ج۲۱، ص۳۴۵.
- ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی بن الحسین؛ ثواب الأعمال، قم، انتشارات شریف رضى، ۱۳۶۴ هجرى شمسى، یک جلدی، ص۱۱۱.
- ↑ علامه مجلسى، محمدباقر؛ بحارالأنوار، بیروت-لبنان، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ هجرى قمرى، ۱۱۰ جلدی، ج۶، ص۲۲۱.
- ↑ محدث نورى؛ میرزا حسین؛ مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۸ هجرى قمرى، ۱۸ جلدی، ج۱، ص۲۵۸.
منابع
- اندیشه قم، بازیابی: ۲۲ دی ماه ۱۳۹۲.
- کاشفی، محمد رضا؛ فشار قبر، مکاتبه و اندیشه، پاییز ۱۳۹۰ - شماره ۴۰.
- حسن زاده آملی، حسن، نصوص الحکم بر فصوص الحکم.
