سید محمد شهشهانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
آقا میر سید محمد حسینی شهشهانی فرزند عبد الصمد اصفهانی متوفی 1287 ق. از علما و مشاهير بزرگ [[شیعه]] و مراجع تقلید در قرن سيزدهم هجری بود.  
+
آقا میر سید محمد حسینی شهشهانی فرزند عبد الصمد اصفهانی (م، ۱۲۸۷ ق) از علما و مشاهیر بزرگ [[شیعه]] و مراجع تقلید در قرن سیزدهم هجری بود. او فقیهی مجتهد، ادیبی شاعر و دانشمندی جامع بود. 
  
شهشهانی فقيهی مجتهد، اديبی شاعر و دانشمندی جامع بود. در فقه و اصول، ادبيات عجم و عرب، نظم و نثر تبحر و مهارت داشت. سنوات عمر او در شهر [[اصفهان]] سپری شد. و در آغاز کار مدتها از محضر سيد محمد مجاهد در عتبات استفاده نمود و سپس در حوزه اصفهان از حضور حاجی کرباسی و شیخ محمدتقی رازی بهره برد و به مقام اجتهاد و استادی رسيد.
+
== تحصیل و تدریس ==
 +
شهشهانی در [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]]، ادبیات عجم و عرب، نظم و نثر تبحر و مهارت داشت. سنوات عمر او در شهر [[اصفهان]] سپری شد و در آغاز کار مدتها از محضر [[سید محمد مجاهد|سید محمد مجاهد]] در [[عتبات عالیات|عتبات]] استفاده نمود و سپس در حوزه اصفهان از حضور حاجی کرباسی و [[شیخ محمدتقی اصفهانی|شیخ محمدتقی رازی]] بهره برد و به مقام [[اجتهاد]] و استادی رسید.
  
شهشهانی سالها در اصفهان به کرسی تدريس فقها نشست و علمائی بزرگوار از محضرش برخاستند. از جمله ایشان از اساتيد [[صاحب روضات]] است و علامه خوانساری ضمن تجليل از مقام علمی و کمالات اخلاقی او می نويسد: حوزه تدريس فقها و زعامت و افتای شيعيان به وی منتهی شد.  
+
شهشهانی سالها در اصفهان به کرسی تدریس فقها نشست و علمائی بزرگوار از محضرش برخاستند. از جمله ایشان از اساتید [[صاحب روضات]] است و علامه خوانساری ضمن تجلیل از مقام علمی و کمالات اخلاقی او می نویسد: حوزه تدریس فقها و زعامت و افتای شیعیان به وی منتهی شد.  
  
==آثار شهشهانی==
+
==آثار و تألیفات==
#[[عروة الوثقی (شهشهانی)|عروة الوثقی]]: در  فقه که شهشهانی مراتب علمی و تسلط فقهی خويش را در این کتاب به اثبات رسانيد.
 
#[[غاية القصوی]]: در اصول فقه
 
#[[جنة الماوی]]: منظومه ای متجاوز از صد هزار بيت که دوره فقه به شعر عربی و یک شاهکار ادبی است.
 
#[[انوار الرياض]]: حاشیه استدلالی نسبتآ مفصلی است بر کتاب « ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل » علی بن محمد‌علی طباطبایی
 
# منظومه ای در مقتل و مراثی اهل بيت
 
  
==مقبره شهشهانی==
+
#عروة الوثقی: در [[فقه]] که شهشهانی مراتب علمی و تسلط فقهی خویش را در این کتاب به اثبات رسانید.
قبر این عالم بزرگ در ابتدای محدوده [[لسان الارض]] [[تخت فولاد]] اصفهان می باشد.
+
#غایة القصوی: در [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول فقه]].
 +
#جنة الماوی: منظومه ای متجاوز از صد هزار [[بیت (شعر)|بیت]] که دوره فقه به شعر عربی و یک شاهکار ادبی است.
 +
#انوار الریاض: حاشیه استدلالی نسبتاً مفصلی است بر کتاب «[[ریاض المسائل|ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل]]» اثر [[سيد علی طباطبائی|سید علی طباطبایی]].
 +
#منظومه ای در [[مقتل]] و [[مرثیه|مراثی]] [[اهل البیت|اهل بیت]] (علیهم السلام).
  
== منابع ==
+
==وفات==
* سایت شعائر
+
سید محمد شهشهانی در سال ۱۲۸۷ قمری بدرود حیات گفت. قبر این عالم بزرگ در ابتدای محدوده «لسان الارض» [[تخت فولاد]] اصفهان می باشد.
* تخت فولاد اصفهان، سید احمد عقیلی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1393، ص155
+
 
* [http://dl.nlai.ir/UI/d8d0bd98-cd54-4cb6-9a5f-758af07c5f00/Catalogue.aspx سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران]، بازیابی:26 شهریور 1393
+
==منابع==
 +
 
 +
*سایت شعائر.
 +
*تخت فولاد اصفهان، سید احمد عقیلی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1393، ص155.
 +
*[http://dl.nlai.ir/UI/d8d0bd98-cd54-4cb6-9a5f-758af07c5f00/Catalogue.aspx سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران]، بازیابی:26 شهریور 1393.
  
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]

نسخهٔ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۱۴

آقا میر سید محمد حسینی شهشهانی فرزند عبد الصمد اصفهانی (م، ۱۲۸۷ ق) از علما و مشاهیر بزرگ شیعه و مراجع تقلید در قرن سیزدهم هجری بود. او فقیهی مجتهد، ادیبی شاعر و دانشمندی جامع بود.

تحصیل و تدریس

شهشهانی در فقه و اصول، ادبیات عجم و عرب، نظم و نثر تبحر و مهارت داشت. سنوات عمر او در شهر اصفهان سپری شد و در آغاز کار مدتها از محضر سید محمد مجاهد در عتبات استفاده نمود و سپس در حوزه اصفهان از حضور حاجی کرباسی و شیخ محمدتقی رازی بهره برد و به مقام اجتهاد و استادی رسید.

شهشهانی سالها در اصفهان به کرسی تدریس فقها نشست و علمائی بزرگوار از محضرش برخاستند. از جمله ایشان از اساتید صاحب روضات است و علامه خوانساری ضمن تجلیل از مقام علمی و کمالات اخلاقی او می نویسد: حوزه تدریس فقها و زعامت و افتای شیعیان به وی منتهی شد.

آثار و تألیفات

  1. عروة الوثقی: در فقه که شهشهانی مراتب علمی و تسلط فقهی خویش را در این کتاب به اثبات رسانید.
  2. غایة القصوی: در اصول فقه.
  3. جنة الماوی: منظومه ای متجاوز از صد هزار بیت که دوره فقه به شعر عربی و یک شاهکار ادبی است.
  4. انوار الریاض: حاشیه استدلالی نسبتاً مفصلی است بر کتاب «ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل» اثر سید علی طباطبایی.
  5. منظومه ای در مقتل و مراثی اهل بیت (علیهم السلام).

وفات

سید محمد شهشهانی در سال ۱۲۸۷ قمری بدرود حیات گفت. قبر این عالم بزرگ در ابتدای محدوده «لسان الارض» تخت فولاد اصفهان می باشد.

منابع