طفلان مسلم: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | + | [[پرونده:Teflan.jpg|بندانگشتی|مرقد طفلان مسلم بن عقیل]] | |
| − | شب به خانه زنى پناه بردند كه شوهرش در سپاه ابن زياد بود. وقتى شوهرش «حارث» فهميد، آن دو را كنار رود فرات برد و بى‌رحمانه سر از تنشان جدا كرد و پيكرشان را در فرات افكند و سرهاى آن دو را براى دريافت جايزه، نزد ابن زياد برد.<ref>تفصيل ماجرا در | + | محمد و ابراهيم، دو فرزند [[مسلم بن عقیل|مسلم بن عقيل]] بودند كه در حادثه [[كربلا]] اسير شدند. [[عبیدالله بن زیاد|ابن زياد]] دستور داد آن دو را زندانى كردند. اين دو نوجوان نابالغ مدت يك سال در زندان بودند. سپس با كمك «[[مشکور|مشكور]]»، پيرمرد زندانبان كه هوادار [[اهل البیت|اهل بيت]] بود، شبانه از زندان گريختند. شب به خانه زنى پناه بردند كه شوهرش در سپاه ابن زياد بود. وقتى شوهرش «حارث» فهميد، آن دو را كنار [[فرات|رود فرات]] برد و بى‌رحمانه سر از تنشان جدا كرد و پيكرشان را در فرات افكند و سرهاى آن دو را براى دريافت جايزه، نزد ابن زياد برد.<ref>تفصيل ماجرا در «[[بحارالأنوار (کتاب)|بحارالانوار]]» ج 45، ص 100 به بعد و در [[الأمالی شیخ صدوق (کتاب)|امالى صدوق]]، ص 76 به بعد.</ref> |
| − | در كنار فرات در چهار فرسنگى كربلا شهرى است به نام مسيب كه نزديك آن آرامگاه آبادى است كه گويند قبر محمد و ابراهيم، پسران مسلم بن عقيل داخل آن است.<ref>آرامگاه هاى خاندان پاك پيامبر، سيد عبدالرزاق كمونه، ص 302.</ref> | + | در كنار فرات در چهار فرسنگى [[کربلا|كربلا]] شهرى است به نام مسيب كه نزديك آن آرامگاه آبادى است كه گويند قبر محمد و ابراهيم، پسران مسلم بن عقيل داخل آن است.<ref>آرامگاه هاى خاندان پاك پيامبر، سيد عبدالرزاق كمونه، ص 302.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | == | + | ==منبع== |
| − | جواد محدثی، فرهنگ | + | جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. |
[[رده:شهدای کربلا]] | [[رده:شهدای کربلا]] | ||
[[رده:مسلم بن عقیل]] | [[رده:مسلم بن عقیل]] | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۳۵
محمد و ابراهيم، دو فرزند مسلم بن عقيل بودند كه در حادثه كربلا اسير شدند. ابن زياد دستور داد آن دو را زندانى كردند. اين دو نوجوان نابالغ مدت يك سال در زندان بودند. سپس با كمك «مشكور»، پيرمرد زندانبان كه هوادار اهل بيت بود، شبانه از زندان گريختند. شب به خانه زنى پناه بردند كه شوهرش در سپاه ابن زياد بود. وقتى شوهرش «حارث» فهميد، آن دو را كنار رود فرات برد و بى‌رحمانه سر از تنشان جدا كرد و پيكرشان را در فرات افكند و سرهاى آن دو را براى دريافت جايزه، نزد ابن زياد برد.[۱]
در كنار فرات در چهار فرسنگى كربلا شهرى است به نام مسيب كه نزديك آن آرامگاه آبادى است كه گويند قبر محمد و ابراهيم، پسران مسلم بن عقيل داخل آن است.[۲]
پانویس
- ↑ تفصيل ماجرا در «بحارالانوار» ج 45، ص 100 به بعد و در امالى صدوق، ص 76 به بعد.
- ↑ آرامگاه هاى خاندان پاك پيامبر، سيد عبدالرزاق كمونه، ص 302.
منبع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
