قرآن/ جزء 30 (متن و ترجمه): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱٬۱۹۸: سطر ۱٬۱۹۸:
 
|جزء=٣٠
 
|جزء=٣٠
 
|قبلی=29
 
|قبلی=29
|بعدی=
+
|بعدی=30 /بخش2
 
}}
 
}}
 
[[رده:متن و ترجمه قرآن (جزء به جزء)|30]]
 
[[رده:متن و ترجمه قرآن (جزء به جزء)|30]]

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۸



<< جزء ٣٠ (ترجمه انصاریان) >>


این جزء از آیه 1سوره نباء آغاز و تا آیه 6 سوره ناس ادامه دارد. در این جز سوره نباء، نازعات، عبس ، تکویر، انفطار، مطففین، انشقاق ، بروج ، الطارق، اعلی، الغاشية، فجر، بلد، الشمس، الليل، ضحى، انشراح، تین، علق، قدر، بينة، زلزال، عادیات، قارعه، تکاثر، عصر، همزة، فیل، قریش، ماعون، کوثر، کافرون، نصر، مسد، توحید، فلق، ناس قرار دارد.





سوره نباء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ ﴿١﴾

درباره چه چیز از یکدیگر می پرسند؟ (۱)

عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿٢﴾

از آن خبر بزرگ [قیامت کبری] (۲)

الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿٣﴾

که همواره درباره آن با یکدیگر اختلاف دارند [که واقع می شود یا نه؟] (۳)

كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿٤﴾

نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. (۴)

ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿٥﴾

باز هم نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. (۵)

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿٦﴾

آیا زمین را بستر آرامش قرار ندادیم؟ (۶)

وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿٧﴾

و کوه ها را میخ هایی [برای استواری آن؟] (۷)

وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿٨﴾

و شما را جفت هایی [به صورت نر و ماده] آفریدیم، (۸)

وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿٩﴾

و خوابتان را مایه استراحت و آرامش [و تمدّد اعصاب] قرار دادیم، (۹)

وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ﴿١٠﴾

و شب راپوششی (۱۰)

وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿١١﴾

و روز را وسیله معاش مقرّر کردیم؛ (۱۱)

وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿١٢﴾

و بر فرازتان هفت آسماناستوار بنا نهادیم، (۱۲)

وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿١٣﴾

و چراغی روشن و حرارت زا پدید آوردیم، (۱۳)

وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿١٤﴾

و از ابرهای متراکم و باران زا آبی ریزان نازل کردیم (۱۴)

لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿١٥﴾

تا به وسیله آن دانه و گیاه برویانیم، (۱۵)

وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿١٦﴾

و باغ هایی از درختان به هم پیچیده و انبوه بیرون آوریم. (۱۶)

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴿١٧﴾

بی تردید روز داوری وعده گاه است. (۱۷)

يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿١٨﴾

روزی که در صور می دمند و شما گروه گروه به عرصه محشر می آیید، (۱۸)

وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا ﴿١٩﴾

و آسمان گشوده می شود، پس به صورت درهایی درمی آید. (۱۹)

وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿٢٠﴾

و کوه ها را [از جای خود] روان کنند و سرابی شوند! (۲۰)

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿٢١﴾

بی تردید دوزخ کمین گاه است. (۲۱)

لِلطَّاغِينَ مَآبًا ﴿٢٢﴾

جایگاه بازگشت برای سرکشان و طاغیان است. (۲۲)

لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ﴿٢٣﴾

روزگاری دراز در آن بمانند. (۲۳)

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿٢٤﴾

در آنجا نه [آب] خنکی می چشند و نه آشامیدنی [باب طبع] (۲۴)

إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ﴿٢٥﴾

مگر آب جوشان و چرکاب و خونابه ای [از بدن دوزخیان] (۲۵)

جَزَاءً وِفَاقًا ﴿٢٦﴾

پاداشی است مناسب [اعمالشان.] (۲۶)

إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ﴿٢٧﴾

اینان بودند که به [روز] حساب امیدی نداشتند، (۲۷)

وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ﴿٢٨﴾

و آیات ما را به شدت و با همه وجود انکار می کردند (۲۸)

وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ﴿٢٩﴾

و [ما] همه چیز را [از خوبی و بدی آنان] برشمرده و در نامه اعمالشان ثبت کرده ایم. (۲۹)

فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿٣٠﴾

[در قیامت به آنان می گوییم:] پس بچشید که هرگز جز عذاب بر شما نیفزاییم. (۳۰)

--- صفحه ۵۸۲ ---

إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿٣١﴾

بی تردید برای پرهیزکاران پیروزی و کامیابی است. (۳۱)

حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿٣٢﴾

باغ هایی [سرسبز و خرم] و انواع انگورها (۳۲)

وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿٣٣﴾

و دخترانی نو رسیده و هم سن (۳۳)

وَكَأْسًا دِهَاقًا ﴿٣٤﴾

و جام هایی لبریز [از باده طهور] (۳۴)

لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿٣٥﴾

در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند و نه دروغ و تکذیبی. (۳۵)

جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿٣٦﴾

[این] پاداشی کافی و به اندازه از سوی پروردگار توست. (۳۶)

رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿٣٧﴾

همان پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، آن مهربانی که هیچ کس را اختیار چون و چرای با او نیست. (۳۷)

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿٣٨﴾

روزی که روح و فرشتگان در یک صف می ایستند و سخن نمی گویند مگر کسی که [خدای] رحمان به او اجازه دهد و سخن حق و درست گوید. (۳۸)

ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا ﴿٣٩﴾

آن [روز] روز حق است، پس هرکه بخواهد راه بازگشتی به سوی پروردگارش برگزیند؛ (۳۹)

إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا ﴿٤٠﴾

ما شما را از عذابی نزدیک هشدار دادیم، روزی که آدم آنچه را [از خیر و شر] پیش فرستاده است بنگرد و کافر گوید: ای کاش من خاک بودم [و موجودی مکلّف آفریده نمی شدم تا چنین روز سختی را ببینم!] (۴۰)

سوره نازعات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿١﴾

سوگند به فرشتگانی که [روح بدکاران را به شدت از بدن هایشان] بر می کنند، (۱)

وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿٢﴾

و سوگند به فرشتگانی که [روح نیکوکاران را به نرمی و ملایمت از بدن هایشان] بیرون می آورند؛ (۲)

وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿٣﴾

و سوگند به فرشتگانی که [برای اجرای فرمان های حق] به سرعت نازل می شوند، (۳)

فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿٤﴾

و سوگند به فرشتگانی که [در ایمان، عبادت، پرستش و اطاعت] بر یکدیگر [به صورتی ویژه] سبقت می گیرند، (۴)

فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿٥﴾

و سوگند به فرشتگانی که [به اذن خدا امور آفرینش را] تدبیر می کنند؛ (۵)

يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ﴿٦﴾

[که همه برای رسیدن به پاداش و کیفر برانگیخته می شوند در] روزی که لرزاننده همه چیز را به شدت بلرزاند؛ (۶)

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ﴿٧﴾

در حالی که لرزاننده دیگری از پی آن در آید. (۷)

قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿٨﴾

دل هایی در آن روز مضطرب و هراسان اند (۸)

أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿٩﴾

دیدگانشان [از ترس و هول قیامت] فرو افتاده است. (۹)

يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ ﴿١٠﴾

می گویند: آیا ما [پس از مرگ] به همان حالت اول [که در دنیا بودیم] باز گردانده می شویم؟ (۱۰)

أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً ﴿١١﴾

[شگفتا!] آیا زمانی که ما استخوان های پوسیده و ریز ریز شدیم [بازمی گردیم؟!] (۱۱)

قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿١٢﴾

[و] گویند: [اگر قیامتی در کار باشد] بازگشت به حیات دوباره در آن زمان بازگشتی زیانبار است. (۱۲)

فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿١٣﴾

جز این نیست آن بازگشت فقط با یک بانگ عظیم است [و بس] (۱۳)

فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ﴿١٤﴾

که ناگاه همه بر یک زمین صاف و هموار حاضر شوند. (۱۴)

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ ﴿١٥﴾

آیا سرگذشت موسی به تو رسیده است؟ (۱۵)

--- صفحه ۵۸۳ ---

إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿١٦﴾

هنگامی که پروردگارش او را در وادی مقدس طوی ندا داد (۱۶)

اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ ﴿١٧﴾

که به سوی فرعون برو؛ زیرا که طغیان کرده است. (۱۷)

فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَىٰ أَنْ تَزَكَّىٰ ﴿١٨﴾

پس به او بگو: می خواهی [از آلودگی شرک و طغیان] پاک و پاکیزه شوی؟ (۱۸)

وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ ﴿١٩﴾

من تو را به سوی پروردگارت راهنمایی می کنم تا از او بترسی [و از طغیان دست برداری.] (۱۹)

فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ ﴿٢٠﴾

پس آن معجزه بزرگ تر را به او نشان داد. (۲۰)

فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ ﴿٢١﴾

ولی [او آن را] تکذیب کرد و سرپیچی نمود. (۲۱)

ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ ﴿٢٢﴾

سپس [به حق] پشت کرد [و برای نابودی موسی] به تلاش برخاست! (۲۲)

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ ﴿٢٣﴾

پس [قومش را] گرد آورد، و ندا داد (۲۳)

فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ ﴿٢٤﴾

و گفت: من پروردگار بزرگ تر شما هستم. (۲۴)

فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ ﴿٢٥﴾

پس خدا هم [به کیفر این ادعای نابجا] او را به عذاب آخرت و دنیا دچار ساخت. (۲۵)

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ ﴿٢٦﴾

بی تردید در این سرگذشت برای کسی که [از عذاب خدا] بترسد عبرتی است. (۲۶)

أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا ﴿٢٧﴾

آیا آفریدن شما [پس از مرگ] دشوارتر است یا آسمان که او آن را بنا کرد؟ (۲۷)

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿٢٨﴾

سقفش را برافراشت، پس آن را درست و نیکو قرار داد، (۲۸)

وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿٢٩﴾

و شبش را تاریکو روزش را روشن ساخت، (۲۹)

وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا ﴿٣٠﴾

و زمین را پس از آن گسترانید، (۳۰)

أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿٣١﴾

و از آن آبو چراگاهش را بیرون آورد، (۳۱)

وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿٣٢﴾

و کوه ها را محکم و استوار نمود (۳۲)

مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿٣٣﴾

تا مایه بهرهوری شما و دام هایتان باشد. (۳۳)

فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ ﴿٣٤﴾

پس زمانی که آن حادثه بزرگ تر [و غیر قابل دفع] در رسد، (۳۴)

يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَىٰ ﴿٣٥﴾

در آن روز انسان آنچه تلاش و کوشش کرده به یاد آورد (۳۵)

وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَىٰ ﴿٣٦﴾

و دوزخ رابرای هر بیننده ای آشکار سازند، (۳۶)

فَأَمَّا مَنْ طَغَىٰ ﴿٣٧﴾

و اما کسی که طغیان و سرکشی کرده (۳۷)

وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿٣٨﴾

و زندگی دنیا را [بر زندگی ابد و جاوید آخرت] ترجیح داده، (۳۸)

فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ ﴿٣٩﴾

پس بی تردید جایگاهش دوزخ است؛ (۳۹)

وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ ﴿٤٠﴾

و اما کسی که از مقام و منزلت پروردگارش ترسیده و نفس را از هوا و هوس بازداشته است؛ (۴۰)

فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ ﴿٤١﴾

پس بی تردید جایگاهش بهشت است. (۴۱)

يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ﴿٤٢﴾

همواره ازتو درباره قیامت می پرسند که در چه زمانی واقع می شود؟ (۴۲)

فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا ﴿٤٣﴾

تو از بسیار یاد کردنش [و سخن گفتن درباره آن] چه به دست می آوری؟ (۴۳)

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا ﴿٤٤﴾

نهایتش به سوی پروردگار توست [کیفیت برپا شدن و زمان وقوع و اوصافش را کسی جز خدا نمی داند.] (۴۴)

إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا ﴿٤٥﴾

وظیفه تو فقط بیم دادن کسانی است که همواره از آن می ترسند. (۴۵)

كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿٤٦﴾

گویی آنان روزی که قیامت را می بینند چنین می پندارند که در برزخ جز شامگاهی یا صبح گاه آن درنگ نکرده اند! (۴۶)

--- صفحه ۵۸۴ ---

سوره عبس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١﴾

چهره در هم کشید و روی گردانید، (۱)

أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ ﴿٢﴾

از اینکه آن مرد نابینا نزد او آمد! (۲)

وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ ﴿٣﴾

تو چه می دانی شاید او [در پرتو تعالیم اسلام از آلودگی] پاک و پاکیزه شود (۳)

أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرَىٰ ﴿٤﴾

یا متذکّر [حقایق] گردد و آن تذکر او را سود دهد؛ (۴)

أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ ﴿٥﴾

اما کسی که خود را ثروتمند نشان می دهد (۵)

فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّىٰ ﴿٦﴾

تو به او روی می آوری [و نسبت به وی اهتمام می ورزی] (۶)

وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ﴿٧﴾

در حالی که اگر او نخواهد خود را [از آلودگی های باطنی و عملی] پاک کند تکلیفی بر عهده تو [نسبت به او] نیست؛ (۷)

وَأَمَّا مَنْ جَاءَكَ يَسْعَىٰ ﴿٨﴾

و اما آنکه شتابان نزد تو آمد (۸)

وَهُوَ يَخْشَىٰ ﴿٩﴾

در حالی که [از پروردگارش] می ترسد، (۹)

فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ﴿١٠﴾

تو [با روی گردانی] از او به دیگران می پردازی. (۱۰)

كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ﴿١١﴾

این چنین [برخوردی شایسته] نیست، بی تردید این آیات قرآن مایه پند است. (۱۱)

فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ ﴿١٢﴾

پس هرکه خواست از آن پند گیرد، (۱۲)

فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ ﴿١٣﴾

در صحیفه هایی است ارزشمند (۱۳)

مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ﴿١٤﴾

بلند مرتبه و پاکیزه (۱۴)

بِأَيْدِي سَفَرَةٍ ﴿١٥﴾

در دست سفیرانی (۱۵)

كِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿١٦﴾

بزرگوار و نیکوکار. (۱۶)

قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ ﴿١٧﴾

مرگ بر انسان، چه کافر و ناسپاس است! (۱۷)

مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ﴿١٨﴾

[خدا] او را از چه چیز آفریده؟ (۱۸)

مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿١٩﴾

از نطفه ای [ناچیز و بی مقدار] آفریده است، پس او را [در ذات، صفات و اندام] اندازه لازم عطا کرد. (۱۹)

ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ ﴿٢٠﴾

آن گاه راه [هدایت، سعادت، خیر و طاعت] را برایش آسان ساخت. (۲۰)

ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿٢١﴾

سپس او را میراند و در گور نهاد، (۲۱)

ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ﴿٢٢﴾

و سپس چون بخواهد او را زنده می کند. (۲۲)

كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿٢٣﴾

این چنین نیست [که وظیفه اش را انجام داده باشد] هنوز آنچه را به او دستور داده به جا نیاورده است. (۲۳)

فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ ﴿٢٤﴾

پس انسان باید به خوراکش با تأمل بنگرد (۲۴)

أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾

که ما [از آسمان] آب فراوانی فرو ریختیم. (۲۵)

ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ﴿٢٦﴾

سپس زمین را [به صورتی سودمند] از هم شکافتیم. (۲۶)

فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾

پس در آن دانه های فراوانی رویاندیم، (۲۷)

وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾

و انگور و سبزیجات (۲۸)

وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ﴿٢٩﴾

و زیتون و درخت خرما…. (۲۹)

وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿٣٠﴾

و بوستان های پر از درخت تناور و بزرگ (۳۰)

وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾

و میوه و چراگاه (۳۱)

مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿٣٢﴾

تا مایه برخورداری شما و دام هایتان باشد. …. (۳۲)

فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿٣٣﴾

پس زمانی که آن بانگ هولناک و مهیب در رسد، (۳۳)

يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿٣٤﴾

روزی که آدمی فرار می کند، از برادرش…. (۳۴)

وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ﴿٣٥﴾

و از مادر و پدرش…. (۳۵)

وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ﴿٣٦﴾

و از همسر و فرزندانش (۳۶)

لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿٣٧﴾

در آن روز هرکسی از آنان را کاری است که او را به خود مشغول می کند [تا جایی که نمی گذارد به چیز دیگری بپردازد.] (۳۷)

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿٣٨﴾

در آن روز چهره هایی درخشان و نورانی است (۳۸)

ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿٣٩﴾

خندان و خوشحال…. (۳۹)

وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ﴿٤٠﴾

و در آن روز چهره هایی است که بر آنان غبار نشسته (۴۰)

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾

[و] سیاهی و تاریکی آنان را فرا گرفته است؛ …. (۴۱)

أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾

آنان همان کافران بد کارند. (۴۲)

--- صفحه ۵۸۵ ---

سوره تکویر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿١﴾

هنگامی که خورشید را به هم درپیچند (۱)

وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ﴿٢﴾

و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند (۲)

وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿٣﴾

و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند (۳)

وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾

و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود (۴)

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾

و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند (۵)

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿٦﴾

و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند (۶)

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾

و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان] (۷)

وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾

و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند (۸)

بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿٩﴾

به کدام گناه کشته شده؟ (۹)

وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿١٠﴾

و هنگامی که نامه های اعمال را بگشایند…. (۱۰)

وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ ﴿١١﴾

و هنگامی که آسمان را به شدت برکنند و برچینند (۱۱)

وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿١٢﴾

و هنگامی که دوزخ افروخته شود…. (۱۲)

وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾

و هنگامی که بهشت را نزدیک آرند (۱۳)

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿١٤﴾

[در چنین موقعیت و زمانی است که] هر کس هر عملی را [از خیر و شر] حاضر کرده است، بداند. (۱۴)

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾

پس سوگند به ستارگانی که باز می گردند، (۱۵)

الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿١٦﴾

ستارگانی که به سرعت می روند و پنهان می شوند (۱۶)

وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾

و سوگند به شب هنگامی که [روی می آورد، و زمانی که] می رود (۱۷)

وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾

و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید] (۱۸)

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿١٩﴾

که قرآن کلام فرستاده ای ارجمند و بزرگوار است. (۱۹)

ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿٢٠﴾

نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای مقام و منزلت است؛ …. (۲۰)

مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿٢١﴾

آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امین است…. (۲۱)

وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾

و رفیق و یار شما دیوانه نیست. (۲۲)

وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿٢٣﴾

بی تردید امین وحی را در افق روشن دیده است، (۲۳)

وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿٢٤﴾

و او نسبت به [ابلاغ و تعلیم] آنچه به او وحی می شود، بخیل نیست (۲۴)

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ﴿٢٥﴾

و قرآن، کلام شیطان رانده شده نیست؛ (۲۵)

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾

پس [با انکار قرآن و روی گرداندن از آن] کجا می روید؟ (۲۶)

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿٢٧﴾

قرآن فقط وسیله یادآوری و پند برای جهانیان است؛ (۲۷)

لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾

برای هرکس از شما که بخواهد [در همه شؤون زندگی مادی و معنوی] راه مستقیم بپیماید (۲۸)

وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٩﴾

و شما [طیِ راهِ مستقیم را] نخواهید خواست مگر آنکه خدا پروردگار جهانیان بخواهد. (۲۹)

--- صفحه ۵۸۶ ---

سوره انفطار

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿١﴾

هنگامی که آسمان بشکافد (۱)

وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ﴿٢﴾

و هنگامی که ستارگان پراکنده شوند (۲)

وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿٣﴾

و هنگامی که دریاها شکافته شوند [و به هم بپیوندند] (۳)

وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿٤﴾

و هنگامی که قبرها زیر و رو شوند، (۴)

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿٥﴾

هرکسی آنچه را [از خیر و شر] پیش فرستاده و باز پس نهاده بداند. (۵)

يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿٦﴾

ای انسان! چه چیزی تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟ (۶)

الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿٧﴾

همان کسی که تو را آفرید و اندامت را درست و نیکو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد، (۷)

فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿٨﴾

و تو را در هر نقش و صورتی که خواست ترکیب کرد. (۸)

كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿٩﴾

این چنین نیست [که سبب ارتکاب گناهانتان مغرور بودنتان به بزرگواری پروردگار باشد]، بلکه روز جزا را تکذیب می کنید [و با این تکذیب، راه گناه را به روی خود باز می نمایید،] (۹)

وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿١٠﴾

و بی تردید بر شما نگهبانانی گماشته اند (۱۰)

كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿١١﴾

بزرگوارانی نویسنده (۱۱)

يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾

که آنچه را [از خیر و شر] انجام می دهید، می دانند [و ضبط می کنند.] (۱۲)

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿١٣﴾

به یقین نیکان در نعمت فراوانی قرار دارند (۱۳)

وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿١٤﴾

و مسلماً گناهکاران در دوزخ اند (۱۴)

يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ ﴿١٥﴾

[که] روز پاداش در آن درآیند، (۱۵)

وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿١٦﴾

و آنان از دوزخ غایب نمی شوند (۱۶)

Node-count limit exceeded {{{Node-count limit exceeded}}}

و تو چه می دانی روز جزا چیست؟ (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|82|18|﴿١٨﴾}}

باز چه می دانی روز جزا چیست؟ (۱۸)

{{Node-count limit exceeded|82|19|﴿١٩﴾}}

روزی که کسی از کسی چیزی از عذاب را دفع نمی کند، و در آن روز، فرمان و حکم ویژه خداست. (۱۹)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|83|1|﴿١﴾}}

وای بر کم فروشان! (۱)

{{Node-count limit exceeded|83|2|﴿٢﴾}}

آنان که چون از مردم کالایی را با پیمانه و وزنمی ستانند، تمام و کامل می ستانند، (۲)

{{Node-count limit exceeded|83|3|﴿٣﴾}}

و چون برای آنان پیمانه و وزن کنند، کم می دهند. (۳)

{{Node-count limit exceeded|83|4|﴿٤﴾}}

آیا اینان یقین ندارند که حتماً بر انگیخته می شوند؟ (۴)

{{Node-count limit exceeded|83|5|﴿٥﴾}}

برای روزی بزرگ، (۵)

{{Node-count limit exceeded|83|6|﴿٦﴾}}

روزی که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پا می ایستند. (۶)

{{Node-count limit exceeded| ۵۸۷}}

{{Node-count limit exceeded|83|7|﴿٧﴾}}

این چنین نیست که می پندارند [در آن روز] یقیناً پرونده بدکاران در سجّین است. (۷)

{{Node-count limit exceeded|83|8|﴿٨﴾}}

و تو چه می دانی که سجّین چیست؟ (۸)

{{Node-count limit exceeded|83|9|﴿٩﴾}}

قضا و سرنوشتی حتمی [برای خائنان] است. (۹)

{{Node-count limit exceeded|83|10|﴿١٠﴾}}

وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|83|11|﴿١١﴾}}

آنان که همواره روز جزا را تکذیب می کنند. (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|83|12|﴿١٢﴾}}

و آن را جز هر متجاوز گناه پیشه تکذیب نکند، (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|83|13|﴿١٣﴾}}

[که] هرگاه آیات ما را بر او خوانند می گوید: افسانه های پیشینیان است. (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|83|14|﴿١٤﴾}}

این چنین نیست که می گویند، بلکه گناهانی که همواره مرتکب شده اند بر دل هایشان چرک و زنگار بسته است [که حقایق را افسانه می پندارند.] (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|83|15|﴿١٥﴾}}

این چنین نیست که آنان می پندارند، بلکه اینان در آن روز از پروردگارشان محجوب اند. (۱۵)

{{Node-count limit exceeded|83|16|﴿١٦﴾}}

سپس آنان بی تردید وارد دوزخ می شوند. (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|83|17|﴿١٧﴾}}

[به آنان] گویند: این است آن دوزخی که همواره تکذیبش می کردید. (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|83|18|﴿١٨﴾}}

این چنین نیست [که این سبک مغزان درباره نیکان می پندارند] بلکه پرونده نیکان در علیّین است (۱۸)

{{Node-count limit exceeded|83|19|﴿١٩﴾}}

تو چه می دانی علیّین چیست؟ (۱۹)

{{Node-count limit exceeded|83|20|﴿٢٠﴾}}

قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. (۲۰)

{{Node-count limit exceeded|83|21|﴿٢١﴾}}

مقربان آن را مشاهده می کنند. (۲۱)

{{Node-count limit exceeded|83|22|﴿٢٢﴾}}

بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند (۲۲)

{{Node-count limit exceeded|83|23|﴿٢٣﴾}}

بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. (۲۳)

{{Node-count limit exceeded|83|24|﴿٢٤﴾}}

در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. (۲۴)

{{Node-count limit exceeded|83|25|﴿٢٥﴾}}

آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. (۲۵)

{{Node-count limit exceeded|83|26|﴿٢٦﴾}}

مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، (۲۶)

{{Node-count limit exceeded|83|27|﴿٢٧﴾}}

و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است (۲۷)

{{Node-count limit exceeded|83|28|﴿٢٨﴾}}

[آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند. (۲۸)

{{Node-count limit exceeded|83|29|﴿٢٩﴾}}

بدکاران همواره [در دنیا از روی ریشخند و استهزا] به مؤمنان می خندیدند (۲۹)

{{Node-count limit exceeded|83|30|﴿٣٠﴾}}

و هنگامی که بر آنان می گذشتند آنان را با اشاره چشم وابرو به مسخره می گرفتند، (۳۰)

{{Node-count limit exceeded|83|31|﴿٣١﴾}}

و چون به خانواده خود بازمی گشتند [به سبب تمسخر مؤمنان] خوشحال و شادمان باز می گشتند، (۳۱)

{{Node-count limit exceeded|83|32|﴿٣٢﴾}}

و هنگامی که مؤمنان را می دیدند، می گفتند: بی تردید اینان گمراه اند؛ (۳۲)

{{Node-count limit exceeded|83|33|﴿٣٣﴾}}

و حال آنکه کافران را بر مؤمنان نگهبان و مراقب نفرستاده بودند [که مراقب هدایت و گمراهی آنان باشند.] (۳۳)

{{Node-count limit exceeded|83|34|﴿٣٤﴾}}

پس امروز همواره مؤمنان به کافران می خندند. (۳۴)

{{Node-count limit exceeded| ۵۸۸}}

{{Node-count limit exceeded|83|35|﴿٣٥﴾}}

بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده] می نگرند (۳۵)

{{Node-count limit exceeded|83|36|﴿٣٦﴾}}

که آیا کافران را در برابر آنچه همواره انجام می دادند کیفر داده اند؟ (۳۶)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|84|1|﴿١﴾}}

هنگامی که آسمان بشکافد (۱)

{{Node-count limit exceeded|84|2|﴿٢﴾}}

و فرمان پروردگارش را اطاعت کند، و [به این اطاعت از فرمان،] سزاوارتر گردد (۲)

{{Node-count limit exceeded|84|3|﴿٣﴾}}

و هنگامی که زمین گسترده شود (۳)

{{Node-count limit exceeded|84|4|﴿٤﴾}}

و آنچه را در درون دارد بیرون افکند، و تهی گردد (۴)

{{Node-count limit exceeded|84|5|﴿٥﴾}}

و فرمان پروردگارش را اطاعت کند، و [به این اطاعتِ از فرمان،] سزاوارتر گردد، (۵)

{{Node-count limit exceeded|84|6|﴿٦﴾}}

ای انسان! یقیناً تو با کوشش و تلاشی سخت به سوی پروردگارت در حرکتی، پس او را [در حالی که مقام فرمانروایی مطلق و حکومت بر همه چیز ویژه اوست و هیچ حکومتی در برابرش وجود ندارد،] دیدار می کنی، (۶)

{{Node-count limit exceeded|84|7|﴿٧﴾}}

اما کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند، (۷)

{{Node-count limit exceeded|84|8|﴿٨﴾}}

به زودی با حسابی آسان به حسابش رسیدگیشود، (۸)

{{Node-count limit exceeded|84|9|﴿٩﴾}}

و خوشحال و شادمان به سوی خانواده اش [در بهشت] باز گردد، (۹)

{{Node-count limit exceeded|84|10|﴿١٠﴾}}

و اما کسی که نامه اعمالش را از پشت سرش دهند، (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|84|11|﴿١١﴾}}

به زودی با فریادی حسرت بار، هلاکت و نابودی خود را خواهد، (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|84|12|﴿١٢﴾}}

و در آتش افروخته در آید. (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|84|13|﴿١٣﴾}}

او همواره در میان خانواده اش [به ثروت و مال و مقام] خوشحال و شادمان بود. (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|84|14|﴿١٤﴾}}

او می پنداشت که هرگز پس از مرگ [به حیات دوباره] باز نخواهد گشت. (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|84|15|﴿١٥﴾}}

آری، بی تردید پروردگارش نسبت به [همه امور] او بینا بود [از این جهت تمام اعمال و دست آوردش را برای پاداش و کیفر ثبت کرد.] (۱۵)

{{Node-count limit exceeded|84|16|﴿١٦﴾}}

سوگند به سرخی کنار افق به هنگام غروب خورشید (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|84|17|﴿١٧﴾}}

و سوگند به شب و آنچه را [از موجودات پراکنده شده در روز، در خانه ها و لانه ها] جمع می کند (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|84|18|﴿١٨﴾}}

و سوگند به ماه هنگامی که بَدْر کامل می شود ﴿۱۸﴾

{{Node-count limit exceeded|84|19|﴿١٩﴾}}

که شما حالی را پس از حالی [که مراحل مختلف زندگی است و در سختی و زحمت مطابق یکدیگرند] طی می کنید [تا به دیدار پروردگارتان نایل آیید.] (۱۹)

{{Node-count limit exceeded|84|20|﴿٢٠﴾}}

پس اینان را چه می شود که ایمان نمی آورند؟! (۲۰)

{{Node-count limit exceeded|84|21|﴿٢١﴾}}

و هرگاه قرآن را بر آنان خوانند، خاضع و تسلیم نمی شوند؟! (۲۱)

{{Node-count limit exceeded|84|22|﴿٢٢﴾}}

بلکه کافران همواره انکار هم می کنند! (۲۲)

{{Node-count limit exceeded|84|23|﴿٢٣﴾}}

و خدا به آنچه [از انکار، کفر، نفاق، حسد و...] در دل خود جمع می کنند، داناتر است. (۲۳)

{{Node-count limit exceeded|84|24|﴿٢٤﴾}}

پس آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. …. (۲۴)

{{Node-count limit exceeded|84|25|﴿٢٥﴾}}

مگر آنان را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، که آنان را پاداشی جاودان و بی منت است. (۲۵)

{{Node-count limit exceeded| ۵۸۹}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|85|1|﴿١﴾}}

سوگند به آسمان که دارای برج هاست (۱)

{{Node-count limit exceeded|85|2|﴿٢﴾}}

و سوگند به روزی که [برپا شدنش را برای داوری میان مردم] وعده داده اند (۲)

{{Node-count limit exceeded|85|3|﴿٣﴾}}

و سوگند به شاهد [که پیامبر هر امت است] و مورد مشاهده [که اعمال هر امت است؛] (۳)

{{Node-count limit exceeded|85|4|﴿٤﴾}}

مرده باد صاحبان آن خندق [که مؤمنان را در آن سوزاندند.] (۴)

{{Node-count limit exceeded|85|5|﴿٥﴾}}

آن آتشی که آتش گیرانه اش فراوان و بسیار بود، (۵)

{{Node-count limit exceeded|85|6|﴿٦﴾}}

هنگامی که آنان پیرامونش [به تماشا] نشسته بودند (۶)

{{Node-count limit exceeded|85|7|﴿٧﴾}}

و آنچه را از شکنجه و آسیب درباره مؤمنان انجام می دادند تماشاگر و ناظر بودند (۷)

{{Node-count limit exceeded|85|8|﴿٨﴾}}

و از مؤمنان چیزی را منفور و ناپسند نمی داشتند مگر ایمانشان را به خدای توانای شکست ناپذیر و ستوده؛ (۸)

{{Node-count limit exceeded|85|9|﴿٩﴾}}

خدایی که مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین در سیطره اوست و خدا بر همه چیز گواه است. (۹)

{{Node-count limit exceeded|85|10|﴿١٠﴾}}

کسانی که مردان و زنان مؤمن را مورد شکنجه و آزار قرار دادند، سپس توبه نکردند، نهایتاً عذاب دوزخ و عذاب سوزان برای آنان است. (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|85|11|﴿١١﴾}}

بی تردید کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، ویژه آنان است، این است کامیابی بزرگ. (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|85|12|﴿١٢﴾}}

بی تردید به قهر گرفتن و مجازات پروردگارت بسیار سخت است. …. (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|85|13|﴿١٣﴾}}

اوست که [مخلوقات را] می آفریند، و [پس از مرگ] باز می گرداند…. (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|85|14|﴿١٤﴾}}

و او بسیار آمرزنده و دوستدار [مؤمنان] است. (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|85|15|﴿١٥﴾}}

صاحب عرش و ارجمند [و عالی صفات] است. …. (۱۵)

{{Node-count limit exceeded|85|16|﴿١٦﴾}}

آنچه را بخواهد [بی آنکه بازدارنده ای در برابرش باشد] انجام می دهد. …. (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|85|17|﴿١٧﴾}}

آیا خبر آن سپاهیان به تو رسیده است؟ (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|85|18|﴿١٨﴾}}

[سپاهیان] فرعون و ثمود [که به سبب تکذیبشان به عذابی دردناک دچار شدند؛] (۱۸)

{{Node-count limit exceeded|85|19|﴿١٩﴾}}

[فقط آنان تکذیب گر نبودند] بلکه کافران [قوم تو] در تکذیبی سخت ترند…. (۱۹)

{{Node-count limit exceeded|85|20|﴿٢٠﴾}}

و خدا از همه سو بر آنان احاطه دارد. (۲۰)

{{Node-count limit exceeded|85|21|﴿٢١﴾}}

[چنین نیست که درباره قرآن می پندارند] بلکه آن، قرآنی باعظمت و بلند مرتبه است (۲۱)

{{Node-count limit exceeded|85|22|﴿٢٢﴾}}

که در لوح محفوظ است [به همین خاطر از دستبرد هر تحریف گری مصون است.] (۲۲)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۰}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|86|1|﴿١﴾}}

سوگند به آسمان و به چیزی که در شب پدیدار می شود؛ (۱)

{{Node-count limit exceeded|86|2|﴿٢﴾}}

و تو چه می دانی چیزی که در شب پدیدار می شود، چیست؟ (۲)

{{Node-count limit exceeded|86|3|﴿٣﴾}}

همان ستاره درخشانی است که پرده ظلمت را می شکافد. (۳)

{{Node-count limit exceeded|86|4|﴿٤﴾}}

هیچ کس نیست مگر اینکه بر او نگهبانی است. (۴)

{{Node-count limit exceeded|86|5|﴿٥﴾}}

پس انسان باید با تأمل بنگرد که از چه چیز آفریده شده است؟ (۵)

{{Node-count limit exceeded|86|6|﴿٦﴾}}

از آبی جهنده آفریده شده است؛ (۶)

{{Node-count limit exceeded|86|7|﴿٧﴾}}

[آبی که] از صلب مرد و از میان استخوان های سینه زن بیرون می آید. (۷)

{{Node-count limit exceeded|86|8|﴿٨﴾}}

بی تردید خدا بر بازگرداندن انسان [پس از مرگش] تواناست، (۸)

{{Node-count limit exceeded|86|9|﴿٩﴾}}

روزی که رازها فاش می شود. (۹)

{{Node-count limit exceeded|86|10|﴿١٠﴾}}

پس انسان را [در آن روز در برابر عذاب] نه نیرویی است و نه یاوری. (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|86|11|﴿١١﴾}}

سوگند به آسمان که دارای باران فراوان و پرریزش است. (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|86|12|﴿١٢﴾}}

و سوگند به زمین که [برای جوشیدن چشمه ها و کشت و زرع و روییدن نباتات] دارای شکاف است. (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|86|13|﴿١٣﴾}}

بی تردید که این قرآن، سخنی جداکننده [میان حق و باطل] است (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|86|14|﴿١٤﴾}}

و آن هرگز شوخی نیست. (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|86|15|﴿١٥﴾}}

آنان همواره [برای خاموش کردن نور حق] حیله می کنند (۱۵)

{{Node-count limit exceeded|86|16|﴿١٦﴾}}

و من [هم در برابر آنان] چاره و تدبیری [مناسب] می کنم. (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|86|17|﴿١٧﴾}}

پس کافران را مهلت ده و مدت اندکی آنان را در این حالی که هستند، واگذار. (۱۷)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|87|1|﴿١﴾}}

نام پروردگار برتر و بلند مرتبه ات را [از هرچه رنگ شرک خفی و جلی دارد] منزّه و پاک بدار. (۱)

{{Node-count limit exceeded|87|2|﴿٢﴾}}

آنکه آفرید، پس درست و نیکو گردانید. (۲)

{{Node-count limit exceeded|87|3|﴿٣﴾}}

و آنکه اندازه قرار داد و هدایت کرد، (۳)

{{Node-count limit exceeded|87|4|﴿٤﴾}}

و آنکه چراگاه را رویانید، (۴)

{{Node-count limit exceeded|87|5|﴿٥﴾}}

و آن را خاشاکی سیاه گردانید، (۵)

{{Node-count limit exceeded|87|6|﴿٦﴾}}

به زودی قرآن را بر تو می خوانیم، پس هرگز فراموش نخواهی کرد، (۶)

{{Node-count limit exceeded|87|7|﴿٧﴾}}

جز آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و آنچه را پنهان است، می داند. (۷)

{{Node-count limit exceeded|87|8|﴿٨﴾}}

و تو را برای آسان ترین راه [که شریعت سمحه و سهله است] آماده می کنیم. (۸)

{{Node-count limit exceeded|87|9|﴿٩﴾}}

پس [مردم را] اندرز ده، اگر اندرز سودمند افتد. (۹)

{{Node-count limit exceeded|87|10|﴿١٠﴾}}

کسی که از خدا می ترسد، به زودی متذکّر می شود. (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|87|11|﴿١١﴾}}

و کسی که از همه بدبخت تر است از آن کناره می گیرد. (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|87|12|﴿١٢﴾}}

همان کسی که در آتش بزرگ تر در می آید. (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|87|13|﴿١٣﴾}}

آن گاه در آنجا نه می میرد و نه به خوشی زندگی می کند. (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|87|14|﴿١٤﴾}}

بی تردید کسی که خود را [از زشتی های باطن و ظاهر] پاک کرد، رستگار شد. (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|87|15|﴿١٥﴾}}

و نام پروردگارش را یاد کرد، پس نماز خواند. (۱۵)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۱}}

{{Node-count limit exceeded|87|16|﴿١٦﴾}}

[ولی شما منکران لجوج به سوی راه رستگاری نمی روید] بلکه زندگی دنیا را [بر آن] ترجیح می دهید. (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|87|17|﴿١٧﴾}}

در حالی که آخرت بهتر و پایدارتر است. (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|87|18|﴿١٨﴾}}

همانا این [حقایق] در کتاب های آسمانی پیشین هست. (۱۸)

{{Node-count limit exceeded|87|19|﴿١٩﴾}}

[در] کتاب های ابراهیم وموسی. (۱۹)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|88|1|﴿١﴾}}

آیا خبر حادثه هولناکی که [همه انسان ها را از هر سو] فرا می گیرد، به تو رسیده است؟ (۱)

{{Node-count limit exceeded|88|2|﴿٢﴾}}

در آن روز چهره هایی زبون و شرمسارند؛ (۲)

{{Node-count limit exceeded|88|3|﴿٣﴾}}

[آنان که همواره در دنیا] کوشیده اند و خسته شده اند [و سرانجام سودی نیافته اند] (۳)

{{Node-count limit exceeded|88|4|﴿٤﴾}}

در آتشی سوزان درآیند. (۴)

{{Node-count limit exceeded|88|5|﴿٥﴾}}

آنان را از چشمه ای بسیار داغ می نوشانند؛ (۵)

{{Node-count limit exceeded|88|6|﴿٦﴾}}

برای آنان طعامی جز خار خشک و زهرآگین وجود ندارد (۶)

{{Node-count limit exceeded|88|7|﴿٧﴾}}

که نه فربه می کند و نه از گرسنگی بی نیاز می نماید. (۷)

{{Node-count limit exceeded|88|8|﴿٨﴾}}

در آن روز چهره هایی شاداب و باطراوت اند (۸)

{{Node-count limit exceeded|88|9|﴿٩﴾}}

از تلاش و کوشش خود خشنودند (۹)

{{Node-count limit exceeded|88|10|﴿١٠﴾}}

در بهشتی برین اند (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|88|11|﴿١١﴾}}

در آنجا سخن لغو وبیهوده نشنوند (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|88|12|﴿١٢﴾}}

در آن چشمه ای روان است (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|88|13|﴿١٣﴾}}

[و] در آنجا تخت هایی بلند و با ارزش قرار دارد (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|88|14|﴿١٤﴾}}

و [در کنار چشمه هایش] قدح ها نهاده شده است (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|88|15|﴿١٥﴾}}

و [دیگر از نعمت هایش] بالش هایی پهلوی هم چیده [برای تکیه زدن بهشتی ها] ست (۱۵)

{{Node-count limit exceeded|88|16|﴿١٦﴾}}

و فرش هایی زربافت و گسترده [که روی آن می نشینند.] (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|88|17|﴿١٧﴾}}

آیا با تأمل به شتر نمی نگرند که چگونه آفریده شده؟ (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|88|18|﴿١٨﴾}}

و به آسمان که چگونه بر افراشته شده؟ (۱۸)

{{Node-count limit exceeded|88|19|﴿١٩﴾}}

و به کوه ها که چگونه در جای خود نصب شده؟ (۱۹)

{{Node-count limit exceeded|88|20|﴿٢٠﴾}}

و به زمین که چگونه گسترده شده؟ (۲۰)

{{Node-count limit exceeded|88|21|﴿٢١﴾}}

پس تذکر ده که تو فقط تذکر دهنده ای؛ (۲۱)

{{Node-count limit exceeded|88|22|﴿٢٢﴾}}

تو بر آنان مسلط نیستی [که به قبول ایمان مجبورشان کنی،] (۲۲)

{{Node-count limit exceeded|88|23|﴿٢٣﴾}}

ولی کسی که [به دنبال تذکر پی در پی] روی گردانید و کفر ورزید. (۲۳)

{{Node-count limit exceeded|88|24|﴿٢٤﴾}}

پس خدا او را به عذاب بزرگ تر عذاب خواهد کرد. (۲۴)

{{Node-count limit exceeded|88|25|﴿٢٥﴾}}

قطعاً بازگشت آنان به سوی ماست. (۲۵)

{{Node-count limit exceeded|88|26|﴿٢٦﴾}}

آن گاه بی تردید حسابشان بر عهده ماست. (۲۶)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۲}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|89|1|﴿١﴾}}

سوگند به سپیده دم (۱)

{{Node-count limit exceeded|89|2|﴿٢﴾}}

و به شب های ده گانه (۲)

{{Node-count limit exceeded|89|3|﴿٣﴾}}

و به زوج و فرد (۳)

{{Node-count limit exceeded|89|4|﴿٤﴾}}

و به شب هنگامی که می گذرد. (۴)

{{Node-count limit exceeded|89|5|﴿٥﴾}}

آیا در آنچه گفته شد، سوگندی برای خردمند هست؟ (۵)

{{Node-count limit exceeded|89|6|﴿٦﴾}}

آیا ندانسته ای که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟ (۶)

{{Node-count limit exceeded|89|7|﴿٧﴾}}

و [با آن شهر] اِرم که دارای کاخ های باعظمت و ساختمان های بلند بود؟ (۷)

{{Node-count limit exceeded|89|8|﴿٨﴾}}

همان که مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟ (۸)

{{Node-count limit exceeded|89|9|﴿٩﴾}}

و با قوم ثمود آنان که در آن وادی [برای ساختن بناهای استوار و محکم] تخته سنگ ها را می بریدند؟ (۹)

{{Node-count limit exceeded|89|10|﴿١٠﴾}}

و با فرعون نیرومند که دارای میخ های شکنجه بود؟ (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|89|11|﴿١١﴾}}

همانان که در شهرها، طغیان وسرکشی کردند؟ (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|89|12|﴿١٢﴾}}

و در آنها فساد وتباه کاری فراوانی به بار آوردند؟ (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|89|13|﴿١٣﴾}}

پس پروردگارت تازیانه عذاب های گوناگون را بر آنان فرو ریخت. (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|89|14|﴿١٤﴾}}

بی تردید پروردگارت در کمین گاه است؛ (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|89|15|﴿١٥﴾}}

اما انسان، هنگامی که پروردگارش او را بیازماید و گرامی داردش و نعمتش بخشد، می گوید: پروردگارم [چون شایسته و سزاوار بودم] مرا گرامی داشت، (۱۵)

{{Node-count limit exceeded|89|16|﴿١٦﴾}}

و اما چون او را بیازماید، پس روزی اش را بر او تنگ گیرد، گوید: پروردگارم مرا خوار و زبون کرد. (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|89|17|﴿١٧﴾}}

این چنین نیست که می پندارید، بلکه [زبونی، خواری و دور شدن شما از رحمت خدا برای این است که] یتیم را گرامی نمی دارید (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|89|18|﴿١٨﴾}}

و یکدیگر را بر طعام دادن به مستمند تشویق نمی کنید (۱۸)

{{Node-count limit exceeded|89|19|﴿١٩﴾}}

و میراث خود را [با میراث دیگران بی توجه به حلال وحرام بودنش] یک جا و کامل می خورید (۱۹)

{{Node-count limit exceeded|89|20|﴿٢٠﴾}}

وثروت را بسیار دوست دارید. (۲۰)

{{Node-count limit exceeded|89|21|﴿٢١﴾}}

این چنین نیست که می پندارید، هنگامی که زمین را به شدت درهم کوبند (۲۱)

{{Node-count limit exceeded|89|22|﴿٢٢﴾}}

و [فرمان] پروردگارت برسد، وفرشتگان صف اندر صف حاضر شوند، (۲۲)

{{Node-count limit exceeded|89|23|﴿٢٣﴾}}

در آن روز دوزخ را بیاورند، در آن روز انسان متذکّر شود و کجا این تذکر برای او سودمند افتد؟! (۲۳)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۳}}

{{Node-count limit exceeded|89|24|﴿٢٤﴾}}

می گوید: ای کاش برای این زندگی ام [عبادت خالصانه و کار نیک] پیش فرستاده بودم. (۲۴)

{{Node-count limit exceeded|89|25|﴿٢٥﴾}}

پس در آن روز هیچ کس چون عذاب کردن او عذاب نکند، (۲۵)

{{Node-count limit exceeded|89|26|﴿٢٦﴾}}

و هیچ کس چون به بند کشیدن او به بند نکشد. (۲۶)

{{Node-count limit exceeded|89|27|﴿٢٧﴾}}

ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته! (۲۷)

{{Node-count limit exceeded|89|28|﴿٢٨﴾}}

به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد. (۲۸)

{{Node-count limit exceeded|89|29|﴿٢٩﴾}}

پس در میان بندگانم درآی (۲۹)

{{Node-count limit exceeded|89|30|﴿٣٠﴾}}

و در بهشتم وارد شو. (۳۰)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|90|1|﴿١﴾}}

قسم می خورم به این شهر، (۱)

{{Node-count limit exceeded|90|2|﴿٢﴾}}

در حالی که تو در آن جای داری (۲)

{{Node-count limit exceeded|90|3|﴿٣﴾}}

و سوگند به پدر و آنچه زاده است؛ (۳)

{{Node-count limit exceeded|90|4|﴿٤﴾}}

همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفریدیم. (۴)

{{Node-count limit exceeded|90|5|﴿٥﴾}}

آیا گمان می کند که هرگز کسی بر او دست نیابد؟! (۵)

{{Node-count limit exceeded|90|6|﴿٦﴾}}

می گوید: ثروت فراوانی را [برای مبارزه با پیامبر و اسلام] تباه کرده ام! (۶)

{{Node-count limit exceeded|90|7|﴿٧﴾}}

آیا گمان می کند که هیچ کس او را ندیده است [که همه اعمال و کردارش را ثبت کند؟] (۷)

{{Node-count limit exceeded|90|8|﴿٨﴾}}

آیا برای او دو چشم قرار ندادیم؟ (۸)

{{Node-count limit exceeded|90|9|﴿٩﴾}}

و یک زبان و دو لب؟ (۹)

{{Node-count limit exceeded|90|10|﴿١٠﴾}}

و او را به راه خیر و شر هدایت نکردیم [تا راه خیر را بگزیند و راه شر را واگذارد؟] (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|90|11|﴿١١﴾}}

پس شتابان و با شدت به آن گردنه سخت وارد نشد؛ (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|90|12|﴿١٢﴾}}

و تو چه می دانی آن گردنه سخت چیست؟ (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|90|13|﴿١٣﴾}}

آزاد کردن برده، (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|90|14|﴿١٤﴾}}

یا طعام دادن در روز گرسنگی و قحطی، (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|90|15|﴿١٥﴾}}

به یتیمی خویشاوند، (۱۵)

{{Node-count limit exceeded|90|16|﴿١٦﴾}}

یا مستمندی خاک نشین؛ (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|90|17|﴿١٧﴾}}

علاوه بر [انجام] این [تکالیف]، از کسانی باشد که ایمان آورده اند و یکدیگر را به صبر و مهربانی سفارش کرده اند؛ (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|90|18|﴿١٨﴾}}

اینان سعادتمندان اند؛ (۱۸)

{{Node-count limit exceeded|90|19|﴿١٩﴾}}

و کسانی که به آیات ما کفر ورزیدند، آنان شقاوتمندان اند (۱۹)

{{Node-count limit exceeded|90|20|﴿٢٠﴾}}

بر آنان آتشی سرپوشیده احاطه دارد [که هیچ راه گریزی از آن ندارند.] (۲۰)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۴}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|91|1|﴿١﴾}}

سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش (۱)

{{Node-count limit exceeded|91|2|﴿٢﴾}}

و به ماه هنگامی که از پی آن برآید (۲)

{{Node-count limit exceeded|91|3|﴿٣﴾}}

و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند (۳)

{{Node-count limit exceeded|91|4|﴿٤﴾}}

و به شب هنگامی که خورشید را فرو پوشد (۴)

{{Node-count limit exceeded|91|5|﴿٥﴾}}

و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد (۵)

{{Node-count limit exceeded|91|6|﴿٦﴾}}

و به زمین و آنکه آن را گستراند (۶)

{{Node-count limit exceeded|91|7|﴿٧﴾}}

و به نفس و آنکه آن را درست و نیکو نمود، (۷)

{{Node-count limit exceeded|91|8|﴿٨﴾}}

پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. (۸)

{{Node-count limit exceeded|91|9|﴿٩﴾}}

بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد. (۹)

{{Node-count limit exceeded|91|10|﴿١٠﴾}}

و کسی که آن را [به آلودگی ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] نومید شد. (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|91|11|﴿١١﴾}}

قوم ثمود به سبب سرکشی و طغیانش [پیامبرشان را] تکذیب کرد، (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|91|12|﴿١٢﴾}}

زمانی که بدبخت ترینشان به پا خاست. (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|91|13|﴿١٣﴾}}

پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را [واگذارید] (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|91|14|﴿١٤﴾}}

ولی به تکذیب او برخاستند و ناقه را پی کردند، و در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختی بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاک یکسان و برابر ساخت؛ (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|91|15|﴿١٥﴾}}

و خدا از سرانجام آن کار [که نابودی ستمکاران است] پروایی ندارد. (۱۵)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|92|1|﴿١﴾}}

سوگند به شب هنگامی که فرو پوشد (۱)

{{Node-count limit exceeded|92|2|﴿٢﴾}}

و به روز هنگامی که آشکار شود (۲)

{{Node-count limit exceeded|92|3|﴿٣﴾}}

و به آنکه نر و ماده آفرید؛ (۳)

{{Node-count limit exceeded|92|4|﴿٤﴾}}

همانا تلاشتان گوناگون و پراکنده است؛ (۴)

{{Node-count limit exceeded|92|5|﴿٥﴾}}

اما کسی که [ثروتش را در راه خدا] انفاق کرد و پرهیزکاری پیشه ساخت (۵)

{{Node-count limit exceeded|92|6|﴿٦﴾}}

و وعده نیکوتر را [که وعده خدا نسبت به پاداش انفاق و پرهیزکاری است] باور کرد؛ (۶)

{{Node-count limit exceeded|92|7|﴿٧﴾}}

پس به زودی او را برای راه آسانی [که انجام همه اعمال نیک به توفیق خداست] آماده می کنیم (۷)

{{Node-count limit exceeded|92|8|﴿٨﴾}}

و اما کسی که [از انفاق ثروت] بخل ورزید و خود را بی نیاز نشان داد (۸)

{{Node-count limit exceeded|92|9|﴿٩﴾}}

و وعده نیکوتر را تکذیب کرد، (۹)

{{Node-count limit exceeded|92|10|﴿١٠﴾}}

پس او را برای راه سخت و دشواری [که سلب هرگونه توفیق از اوست] آماده می کنیم، (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|92|11|﴿١١﴾}}

و هنگامی که [به چاه هلاکت و گودال گور] سقوط کند ثروتش [چیزی از عذاب خدا] را از او دفع نمی کند. (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|92|12|﴿١٢﴾}}

بی تردید هدایت کردن بر عهده ماست. (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|92|13|﴿١٣﴾}}

و به یقین دنیا و آخرت در سیطره مالکیّت ماست. (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|92|14|﴿١٤﴾}}

پس شما را از آتشی که زبانه می کشد بیم می دهم. (۱۴)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۵}}

{{Node-count limit exceeded|92|15|﴿١٥﴾}}

[که] جز بدبخت ترین مردم در آن در نیایند. (۱۵)

{{Node-count limit exceeded|92|16|﴿١٦﴾}}

همان که [دین را] تکذیب کرد و از آن روی گردانید. (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|92|17|﴿١٧﴾}}

و به زودی پرهیزکارترین [مردم] را از آن دور می دارند. (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|92|18|﴿١٨﴾}}

همان که مال خود را انفاق می کند تا [مال] رشد و نمو کند. (۱۸)

{{Node-count limit exceeded|92|19|﴿١٩﴾}}

و هیچ کس را نزد خدا حق نعمتی نیست تا این مالی که انفاق کرده به عنوان پاداش آن نعمت به حساب او گذارد. (۱۹)

{{Node-count limit exceeded|92|20|﴿٢٠﴾}}

بلکه [انفاق کننده با تقوا مال خود را در راه خدا انفاق می کند] تا خشنودی پروردگار والایش را به دست آورد. (۲۰)

{{Node-count limit exceeded|92|21|﴿٢١﴾}}

و [بی تردید] به زودی [در قیامت با دریافت لطف، رحمت حق و پاداش بی پایان او] خشنود خواهد شد. (۲۱)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|93|1|﴿١﴾}}

سوگند به ابتدای روز [وقتی که خورشید پرتو افشانی می کند] (۱)

{{Node-count limit exceeded|93|2|﴿٢﴾}}

و سوگند به شب آن گاه که آرام گیرد، (۲)

{{Node-count limit exceeded|93|3|﴿٣﴾}}

که پروردگارت تو را رها نکرده و مورد خشم و کینه قرار نداده است. (۳)

{{Node-count limit exceeded|93|4|﴿٤﴾}}

و بی تردید آخرت برای تو از دنیا بهتر است، (۴)

{{Node-count limit exceeded|93|5|﴿٥﴾}}

و به زودی پروردگارت بخششی به تو خواهد کرد تا خشنود شوی. (۵)

{{Node-count limit exceeded|93|6|﴿٦﴾}}

آیا تو را یتیم نیافت، پس پناه داد؟ (۶)

{{Node-count limit exceeded|93|7|﴿٧﴾}}

و تو را بدون شریعت نیافت، پس به شریعت هدایت کرد؟ (۷)

{{Node-count limit exceeded|93|8|﴿٨﴾}}

و تو را تهیدست نیافت، پس بی نیاز ساخت؟ (۸)

{{Node-count limit exceeded|93|9|﴿٩﴾}}

و اما [به شکرانه این همه نعمت] یتیم را خوار و رانده مکن (۹)

{{Node-count limit exceeded|93|10|﴿١٠﴾}}

و تهیدست حاجت خواه را [به بانگ زدن] از خود مران (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|93|11|﴿١١﴾}}

و نعمت های پروردگارت را بازگو کن. (۱۱)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|94|1|﴿١﴾}}

آیا سینه ات را [به نوری از سوی خود] گشاده نکردیم؟ (۱)

{{Node-count limit exceeded|94|2|﴿٢﴾}}

و بار گرانت را فرو ننهادیم؟ (۲)

{{Node-count limit exceeded|94|3|﴿٣﴾}}

همان بار گرانی که پشتت را شکست. (۳)

{{Node-count limit exceeded|94|4|﴿٤﴾}}

و آوازه ات را برایت بلند نکردیم؟ (۴)

{{Node-count limit exceeded|94|5|﴿٥﴾}}

پس بی تردید با دشواری آسانی است. (۵)

{{Node-count limit exceeded|94|6|﴿٦﴾}}

[آری] بی تردید با دشواری آسانی است. (۶)

{{Node-count limit exceeded|94|7|﴿٧﴾}}

پس هنگامی که [از کار بسیار مهم تبلیغ] فراغت می یابی، به عبادت و دعا بکوش (۷)

{{Node-count limit exceeded|94|8|﴿٨﴾}}

و مشتاقانه به سوی پروردگارت رو آور. (۸)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۶}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|95|1|﴿١﴾}}

سوگند به انجیر و زیتون (۱)

{{Node-count limit exceeded|95|2|﴿٢﴾}}

و سوگند به طور سینا (۲)

{{Node-count limit exceeded|95|3|﴿٣﴾}}

و سوگند به این [مکه] شهر امن (۳)

{{Node-count limit exceeded|95|4|﴿٤﴾}}

که ما انسان را در نیکوترین نظم و اعتدال و ارزش آفریدیم. (۴)

{{Node-count limit exceeded|95|5|﴿٥﴾}}

آن گاه او را [به سبب گناهکاری] به [مرحله] پست ترینِ پَستان بازگرداندیم. (۵)

{{Node-count limit exceeded|95|6|﴿٦﴾}}

مگر آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، پس آنان را پاداشی بی منت و همیشگی است. (۶)

{{Node-count limit exceeded|95|7|﴿٧﴾}}

[ای انسان!] پس چه چیزی تو را بعد [از این همه دلایل] به تکذیب دین و [روز قیامت]، وامی دارد؟ (۷)

{{Node-count limit exceeded|95|8|﴿٨﴾}}

آیا خدا بهترین داوران نیست؟ (۸)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|96|1|﴿١﴾}}

بخوان به نام پروردگارت که [همه آفریده ها را] آفریده؛ (۱)

{{Node-count limit exceeded|96|2|﴿٢﴾}}

[همان که] انسان را از علق به وجود آورد. (۲)

{{Node-count limit exceeded|96|3|﴿٣﴾}}

بخوان در حالی که پروردگارت کریم ترین [کریمان] است. (۳)

{{Node-count limit exceeded|96|4|﴿٤﴾}}

همان که به وسیله قلم آموخت، (۴)

{{Node-count limit exceeded|96|5|﴿٥﴾}}

[و] به انسان آنچه را نمی دانست تعلیم داد. (۵)

{{Node-count limit exceeded|96|6|﴿٦﴾}}

این چنین نیست [که انسان سپاس گزار باشد] مسلماً انسان سرکشی می کند. (۶)

{{Node-count limit exceeded|96|7|﴿٧﴾}}

برای اینکه خود را بی نیاز می پندارد. (۷)

{{Node-count limit exceeded|96|8|﴿٨﴾}}

بی تردید بازگشت به سوی پروردگار توست. (۸)

{{Node-count limit exceeded|96|9|﴿٩﴾}}

مرا خبر ده، آیا آن کسی که باز می دارد، (۹)

{{Node-count limit exceeded|96|10|﴿١٠﴾}}

بنده ای را هنگامی که نماز می خواند؟ (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|96|11|﴿١١﴾}}

مرا خبر ده، اگر این بنده نمازگزار بر راه راست باشد (۱۱)

{{Node-count limit exceeded|96|12|﴿١٢﴾}}

یا [دیگران را] به پرهیزکاری وادارد؟ [آیا آن بازدارنده سزاوار کیفر سخت نیست؟] (۱۲)

{{Node-count limit exceeded|96|13|﴿١٣﴾}}

مرا خبر ده، اگر این بازدارنده [دین را] تکذیب کند و [از فرمان حق] روی برگرداند [مستحق مجازات سخت نیست؟!] (۱۳)

{{Node-count limit exceeded|96|14|﴿١٤﴾}}

مگر ندانسته که قطعاً خدا [همه کارهایش را] می بیند؟ (۱۴)

{{Node-count limit exceeded|96|15|﴿١٥﴾}}

این چنین نیست که می پندارد [که ما کارهایش را زیرنظر نداریم،] اگر [از کارهایش] باز نایستد، به شدت موی جلوی سرش را می گیریم [و به سوی دوزخ می کشانیم.] (۱۵)

{{Node-count limit exceeded|96|16|﴿١٦﴾}}

[آری] موی جلوی سر دروغگوی خطاپیشه را (۱۶)

{{Node-count limit exceeded|96|17|﴿١٧﴾}}

پس [اگر بخواهد] اهل مجلس و انجمنش را [برای یاری دادنش] فرا خواند، (۱۷)

{{Node-count limit exceeded|96|18|﴿١٨﴾}}

ما هم به زودی مأموران آتش دوزخ را فرا می خوانیم. (۱۸)

{{Node-count limit exceeded|96|19|﴿١٩﴾}}

این چنین نیست [که بتواند برای نجات خود کاری کند]، هرگز از او اطاعت مکن، و سجده کن و به خدا تقرب جوی. (۱۹)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۷}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|97|1|﴿١﴾}}

ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم. (۱)

{{Node-count limit exceeded|97|2|﴿٢﴾}}

تو چه می دانی شب قدر چیست؟ (۲)

{{Node-count limit exceeded|97|3|﴿٣﴾}}

شب قدر، بهتر از هزار ماه است. (۳)

{{Node-count limit exceeded|97|4|﴿٤﴾}}

فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان برای [تقدیر و تنظیم] هر کاری نازل می شوند. (۴)

{{Node-count limit exceeded|97|5|﴿٥﴾}}

این شب تا برآمدن سپیده دم [سراسر] سلام و رحمت است. (۵)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|98|1|﴿١﴾}}

کافران از اهل کتاب و مشرکان [از آیین خود] جدا نمی شدند تا آن دلیل روشن برای آنان بیاید. (۱)

{{Node-count limit exceeded|98|2|﴿٢﴾}}

[آن دلیل روشن] فرستاده ای [چون پیامبر اسلام] از سوی خداست که صحیفه هایی پاک را می خواند. (۲)

{{Node-count limit exceeded|98|3|﴿٣﴾}}

در آنها نوشته هایی استوار و باارزش است؛ (۳)

{{Node-count limit exceeded|98|4|﴿٤﴾}}

و اهل کتاب درباره دین، [گروه گروه و] پراکنده نشدند مگر پس از آنکه آن دلیل روشن برای آنان آمد [و به طور کامل نسبت به آنان اتمام حجت شد.] (۴)

{{Node-count limit exceeded|98|5|﴿٥﴾}}

در حالی که فرمان نیافته بودند جز آنکه خدا را بپرستند، و ایمان و عبادت را برای او از هرگونه شرکی خالص کنند، و حق گرا باشند، و نماز را برپا دارند، و زکات بپردازند؛ و این است آیین استوار و ثابت. (۵)

{{Node-count limit exceeded|98|6|﴿٦﴾}}

به یقین کافرانِ از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخ اند و در آن جاودانه اند؛ اینانند که بدترین مخلوقاتند. (۶)

{{Node-count limit exceeded|98|7|﴿٧﴾}}

مسلماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، اینانند که بهترین مخلوقاتند. (۷)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۸}}

{{Node-count limit exceeded|98|8|﴿٨﴾}}

پاداششان نزد پروردگارشان بهشت های پاینده ای است که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آنها جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند؛ این [پاداش] برای کسی است که از پروردگارش بترسد. (۸)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|99|1|﴿١﴾}}

هنگامی که زمین را با [شدیدترین] لرزشش بلرزانند، (۱)

{{Node-count limit exceeded|99|2|﴿٢﴾}}

و زمین بارهای گرانش را بیرون اندازد، (۲)

{{Node-count limit exceeded|99|3|﴿٣﴾}}

و انسان بگوید: زمین را چه شده است؟ (۳)

{{Node-count limit exceeded|99|4|﴿٤﴾}}

آن روز است که زمین اخبار خود را می گوید؛ (۴)

{{Node-count limit exceeded|99|5|﴿٥﴾}}

زیرا که پروردگارت به او وحی کرده است. (۵)

{{Node-count limit exceeded|99|6|﴿٦﴾}}

آن روز مردم [پس از پایان حساب] به صورت گروه های پراکنده [به سوی منزل های ابدی خود بهشت یا دوزخ] باز می گردند، تا اعمالشان را [به صورت تجسم یافته] به آنان نشان دهند. (۶)

{{Node-count limit exceeded|99|7|﴿٧﴾}}

پس هرکس هموزن ذره ای نیکی کند، آن نیکی را ببیند. (۷)

{{Node-count limit exceeded|99|8|﴿٨﴾}}

و هرکس هموزن ذره ای بدی کند، آن بدی را ببیند. (۸)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|100|1|﴿١﴾}}

سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند (۱)

{{Node-count limit exceeded|100|2|﴿٢﴾}}

و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (۲)

{{Node-count limit exceeded|100|3|﴿٣﴾}}

و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (۳)

{{Node-count limit exceeded|100|4|﴿٤﴾}}

و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (۴)

{{Node-count limit exceeded|100|5|﴿٥﴾}}

و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (۵)

{{Node-count limit exceeded|100|6|﴿٦﴾}}

[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (۶)

{{Node-count limit exceeded|100|7|﴿٧﴾}}

و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (۷)

{{Node-count limit exceeded|100|8|﴿٨﴾}}

و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (۸)

{{Node-count limit exceeded|100|9|﴿٩﴾}}

آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (۹)

{{Node-count limit exceeded| ۵۹۹}}

{{Node-count limit exceeded|100|10|﴿١٠﴾}}

و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|100|11|﴿١١﴾}}

بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (۱۱)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|101|1|﴿١﴾}}

آن کوبنده (۱)

{{Node-count limit exceeded|101|2|﴿٢﴾}}

چیست آن کوبنده؟ (۲)

{{Node-count limit exceeded|101|3|﴿٣﴾}}

و تو چه می دانی آن کوبنده چیست؟ (۳)

{{Node-count limit exceeded|101|4|﴿٤﴾}}

روزی که مردم [در سراسیمگی] چون پروانه های پراکنده اند (۴)

{{Node-count limit exceeded|101|5|﴿٥﴾}}

و کوه ها مانند پشم رنگین حلاجی شده گردد! (۵)

{{Node-count limit exceeded|101|6|﴿٦﴾}}

اما هرکس اعمال وزن شده اش سنگین و باارزش است؛ (۶)

{{Node-count limit exceeded|101|7|﴿٧﴾}}

پس او در یک زندگی خوش و پسندیده ای است، (۷)

{{Node-count limit exceeded|101|8|﴿٨﴾}}

و اما هرکساعمال وزن شده اش سبک و بی ارزش است، (۸)

{{Node-count limit exceeded|101|9|﴿٩﴾}}

پس جایگاه و پناهگاهش هاویه است، (۹)

{{Node-count limit exceeded|101|10|﴿١٠﴾}}

و تو چه می دانی هاویه چیست؟ (۱۰)

{{Node-count limit exceeded|101|11|﴿١١﴾}}

آتشی بسیار داغ و سوزان است. (۱۱)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|102|1|﴿١﴾}}

مباهات و افتخار بر یکدیگر [به ثروت و کثرت نفرات] شما را [از پرداختن به تکالیف دینی و یاد آخرت] بازداشت؛ (۱)

{{Node-count limit exceeded|102|2|﴿٢﴾}}

تا جایی که گورها را دیدار کردید [و به تعداد مردگان هم به یکدیگر مباهات و افتخار نمودید!!] (۲)

{{Node-count limit exceeded|102|3|﴿٣﴾}}

این چنین نیست [که شما می پندارید]، به زودی [به آثار شوم این اوضاع و احوالی که دارید] آگاه خواهید شد. (۳)

{{Node-count limit exceeded|102|4|﴿٤﴾}}

باز هم این چنین نیست، به زودی آگاه خواهید شد. (۴)

{{Node-count limit exceeded|102|5|﴿٥﴾}}

[زندگی واقعی] این چنین نیست [که می پندارید]، اگر به علم الیقین [که علم استوار و غیر قابل تردید است به آخرت] آگاه بودید [از تکالیف دینی و توجه به آباد کردن آخرت باز نمی ماندید.] (۵)

{{Node-count limit exceeded|102|6|﴿٦﴾}}

بی تردید دوزخ را خواهید دید. (۶)

{{Node-count limit exceeded|102|7|﴿٧﴾}}

سپس [با وارد شدن در آن،] قطعاً آن را به دیده یقین و باور خواهید دید. (۷)

{{Node-count limit exceeded|102|8|﴿٨﴾}}

آن گاه شما در آن روز از نعمت ها بازپرسی خواهید شد. (۸)

{{Node-count limit exceeded| ۶۰۰}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|103|1|﴿١﴾}}

سوگند به عصر [ظهور پیامبر اسلام] (۱)

{{Node-count limit exceeded|103|2|﴿٢﴾}}

[که] بی تردید انسان در زیان کاری بزرگی است؛ (۲)

{{Node-count limit exceeded|103|3|﴿٣﴾}}

مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و یکدیگر را به حق توصیه نموده و به شکیبایی سفارش کرده اند. (۳)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|104|1|﴿١﴾}}

وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)

{{Node-count limit exceeded|104|2|﴿٢﴾}}

همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)

{{Node-count limit exceeded|104|3|﴿٣﴾}}

گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)

{{Node-count limit exceeded|104|4|﴿٤﴾}}

این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)

{{Node-count limit exceeded|104|5|﴿٥﴾}}

و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)

{{Node-count limit exceeded|104|6|﴿٦﴾}}

آتش برافروخته خداست (۶)

{{Node-count limit exceeded|104|7|﴿٧﴾}}

[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)

{{Node-count limit exceeded|104|8|﴿٨﴾}}

آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)

{{Node-count limit exceeded|104|9|﴿٩﴾}}

[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|105|1|﴿١﴾}}

آیا ندانسته ای که پروردگارت با فیل سواران چه کرد؟ (۱)

{{Node-count limit exceeded|105|2|﴿٢﴾}}

آیا نیرنگشان را در تباهی قرار نداد [ونقشه آنان را نقش بر آب نساخت؟!] (۲)

{{Node-count limit exceeded|105|3|﴿٣﴾}}

و بر ضد آنان گروه گروه پرندگانی فرستاد؛ (۳)

{{Node-count limit exceeded|105|4|﴿٤﴾}}

[که] بر آنان سنگ هایی از نوع سنگ گِل می افکندند. (۴)

{{Node-count limit exceeded|105|5|﴿٥﴾}}

سرانجام همه آنان را چون کاه جویده شده قرار داد. (۵)

{{Node-count limit exceeded| ۶۰۱}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|106|1|﴿١﴾}}

[خدا فیل سواران را هلاک کرد] تا قریش را [با یکدیگر و با مردم و با حرم امن] الفت دهد؛ (۱)

{{Node-count limit exceeded|106|2|﴿٢﴾}}

[و نیز] به سفرهای [تجارتی] زمستانی و [سفرهای تجارتی] تابستانی پیوند و انس دهد [تا در آرامش و امنیت، امر معاششان را تأمین کنند.] (۲)

{{Node-count limit exceeded|106|3|﴿٣﴾}}

پس باید پروردگار این خانه را بپرستند؛ (۳)

{{Node-count limit exceeded|106|4|﴿٤﴾}}

پروردگاری که آنان را از گرسنگی نجات داد، و از بیمی [که از دشمن داشتند] ایمنی شان بخشید. (۴)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|107|1|﴿١﴾}}

آیا کسی که همواره روز جزا را انکار می کند، دیدی؟ (۱)

{{Node-count limit exceeded|107|2|﴿٢﴾}}

همان که یتیم را به خشونت و جفا از خود می راند، (۲)

{{Node-count limit exceeded|107|3|﴿٣﴾}}

و [کسی را] به طعام دادن به مستمند تشویق نمی کند. (۳)

{{Node-count limit exceeded|107|4|﴿٤﴾}}

پس وای بر نمازگزاران (۴)

{{Node-count limit exceeded|107|5|﴿٥﴾}}

که از نمازشان غافل و نسبت به آن سهل انگارند. (۵)

{{Node-count limit exceeded|107|6|﴿٦﴾}}

همانان که همواره ریا می کنند (۶)

{{Node-count limit exceeded|107|7|﴿٧﴾}}

و از [دادن] وسایل و ابزار ضروری زندگی [و زکات، هدیه و صدقه به نیازمندان] دریغ می ورزند. (۷)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|108|1|﴿١﴾}}

بی تردید ما به تو خیر فراوان [که برکت در نسل است و از فاطمه ریشه می گیرد] عطا کردیم. (۱)

{{Node-count limit exceeded|108|2|﴿٢﴾}}

پس [به شکرانه آن] برای پروردگارت نماز بخوان و شتر قربانی کن. (۲)

{{Node-count limit exceeded|108|3|﴿٣﴾}}

یقیناً دشمن [که به] تو [زخم زبان می زند] خود بدون تبار و نسل [و بریده از همه خیرات و برکات] است. (۳)

{{Node-count limit exceeded| ۶۰۲}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|109|1|﴿١﴾}}

بگو: ای کافران! (۱)

{{Node-count limit exceeded|109|2|﴿٢﴾}}

آنچه را شما می پرستید، من نمی پرستم، (۲)

{{Node-count limit exceeded|109|3|﴿٣﴾}}

و نه شما آنچه را من می پرستم، می پرستید، (۳)

{{Node-count limit exceeded|109|4|﴿٤﴾}}

و نه من آنچه را شما پرستیده اید، می پرستم، (۴)

{{Node-count limit exceeded|109|5|﴿٥﴾}}

و نه شما آنچه را که من می پرستم، می پرستید. (۵)

{{Node-count limit exceeded|109|6|﴿٦﴾}}

دین شما برای خودتان، و دین من برای خودم. (۶)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|110|1|﴿١﴾}}

هنگامی که یاری خدا و [آن] پیروزی فرا رسد، (۱)

{{Node-count limit exceeded|110|2|﴿٢﴾}}

و مردم را ببینی که گروه گروه در دین خدا درآیند، (۲)

{{Node-count limit exceeded|110|3|﴿٣﴾}}

پس پروردگارت را همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی، و از او آمرزش بخواه، که او همواره توبه پذیر است. (۳)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|111|1|﴿١﴾}}

نابود باد قدرت ابولهب، و نابود باد خودش؛ (۱)

{{Node-count limit exceeded|111|2|﴿٢﴾}}

ثروتش و آنچه از امکانات به دست آورد چیزی [از عذاب خدا را که در دنیا عذاب استیصال است] از او دفع نکرد. (۲)

{{Node-count limit exceeded|111|3|﴿٣﴾}}

به زودی در آتشی زبانه دار درآید؛ (۳)

{{Node-count limit exceeded|111|4|﴿٤﴾}}

و [نیز] همسرش که هیزم کش است [در آتش زبانه دار در آید.] (۴)

{{Node-count limit exceeded|111|5|﴿٥﴾}}

[همان که] بر گردنش طنابی تابیده از لیف خرماست. (۵)

{{Node-count limit exceeded| ۶۰۳}} <span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|112|1|﴿١﴾}}

بگو: او خدای یکتاست؛ (۱)

{{Node-count limit exceeded|112|2|﴿٢﴾}}

خدای بی نیاز [همه موجودات هستی که نیازمند و عین فقرند برای رفع نیازشان روی به او کنند و از حضرتش گدایی نمایند.] (۲)

{{Node-count limit exceeded|112|3|﴿٣﴾}}

نزاده، و زاییده نشده است، (۳)

{{Node-count limit exceeded|112|4|﴿٤﴾}}

و هیچ کس [در ذات و صفات] همانند و همتا و شبیه او نمی باشد. (۴)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|113|1|﴿١﴾}}

بگو: به پروردگار سپیده دم پناه می برم، (۱)

{{Node-count limit exceeded|113|2|﴿٢﴾}}

از زیان مخلوقاتی که [با انحرافشان از قوانین الهی به انسان] ضرر می رسانند، (۲)

{{Node-count limit exceeded|113|3|﴿٣﴾}}

و از زیان شب هنگامی که با تاریکی اش درآید [که در آن تاریکی انواع حیوانات موذی و انسان های فاسق و فاجر برای ضربه زدن به انسان در کمین اند] (۳)

{{Node-count limit exceeded|113|4|﴿٤﴾}}

و از زیان زنان دمنده [که افسون و جادو] در گره ها [می دمند و با این کار شیطانی در زندگی فرد، خانواده و جامعه خسارت به بار می آورند] (۴)

{{Node-count limit exceeded|113|5|﴿٥﴾}}

و از زیان حسود، زمانی که حسد می ورزد. (۵)

<span class="error">Node-count limit exceeded

{{Node-count limit exceeded|114|1|﴿١﴾}}

بگو: پناه می برم به پروردگار مردم (۱)

{{Node-count limit exceeded|114|2|﴿٢﴾}}

[به] پادشاه مردم (۲)

{{Node-count limit exceeded|114|3|﴿٣﴾}}

[به] معبود مردم (۳)

{{Node-count limit exceeded|114|4|﴿٤﴾}}

از زیان وسوسه گر کمین گرفته و پنهان، (۴)

{{Node-count limit exceeded|114|5|﴿٥﴾}}

آنکه همواره در سینه های مردم وسوسه می کند (۵)

{{Node-count limit exceeded|114|6|﴿٦﴾}}

از جنّیان و آدمیان. (۶)

{{Node-count limit exceeded| ۶۰۴}} {{Node-count limit exceeded|جزء=٣٠ |قبلی=29 |بعدی=30 /بخش2 }}