حدیث مرسل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(الگوی {{اصطلاحات حدیثی}})
(درست کردن پیوندهای داخلی)
سطر ۱: سطر ۱:
 
'''''از اقسام [[خبر واحد]].'''''
 
'''''از اقسام [[خبر واحد]].'''''
  
حدیث مرسل - اصطلاحى در علم درایه و - حدیثى است كه راوى، آن را از معصوم.
+
حدیث مرسل - اصطلاحى در [[درایة الحدیث|علم درایه]] و - حدیثى است كه راوى، آن را از معصوم نشنیده، لیكن بدون واسطه از وى نقل كرده باشد و یا با واسطه نقل كرده، اما واسطه را فراموش كرده و به فراموشى تصریح نموده و یا از روى عمد یا سهو آن را نیاورده باشد و یا واسطه را با ابهام ذكر كرده باشد، مانند تعبیر «عن رجلٍ» یا «عَن بعض اصحابنا»؛ واسطه حذف شده یكى باشد یا بیشتر.<ref> وصول الاخیار/106؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/189.</ref>
 
 
نشنیده، لیكن بدون واسطه از وى نقل كرده باشد و یا با واسطه نقل كرده، اما واسطه را فراموش كرده و به فراموشى تصریح نموده و یا از روى عمد یا سهو آن را نیاورده باشد و یا واسطه را با ابهام ذكر كرده باشد، مانند تعبیر «عن رجلٍ» یا «عَن بعض اصحابنا»؛ واسطه حذف شده یكى باشد یا بیشتر.<ref> وصول الاخیار/106؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/189.</ref>
 
  
 
بنابر تصریح برخى، ارسال و حذف واسطه از سلسله سند [[حدیث]] در حال اختیار و بدون عذر مانند فراموشى، مكروه یا حرام است.<ref> وصول الاخیار/108.</ref>
 
بنابر تصریح برخى، ارسال و حذف واسطه از سلسله سند [[حدیث]] در حال اختیار و بدون عذر مانند فراموشى، مكروه یا حرام است.<ref> وصول الاخیار/108.</ref>
  
آیا حدیث مرسل مطلقاً، معتبر و قابل استناد است یا تنها در صورتى كه مؤید به كتاب یا [[سنت]] متواتر یا مطابق عموم آن دو و یا دلیل عقلى باشد یا نزد فقها پذیرفته شده باشد یا ارسال كننده فردى باشد كه جز از [[ثقه]] یا عادل روایت نمى‌كند، مانند ابن ابى عمیر، صفوان بن یحیى و احمد بن ابى نصر؟ مسئله اختلافى است.<ref> 107.</ref>
+
آیا حدیث مرسل مطلقاً، معتبر و قابل استناد است یا تنها در صورتى كه مؤید به كتاب یا [[سنت]] متواتر یا مطابق عموم آن دو و یا دلیل عقلى باشد یا نزد فقها پذیرفته شده باشد یا ارسال كننده فردى باشد كه جز از [[ثقه]] یا عادل روایت نمى‌كند، مانند [[ابن ابى عمیر]]، [[صفوان بن یحیى]] و [[احمد بن ابى نصر]]؟ مسئله اختلافى است.<ref> 107.</ref>
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۳۰

از اقسام خبر واحد.

حدیث مرسل - اصطلاحى در علم درایه و - حدیثى است كه راوى، آن را از معصوم نشنیده، لیكن بدون واسطه از وى نقل كرده باشد و یا با واسطه نقل كرده، اما واسطه را فراموش كرده و به فراموشى تصریح نموده و یا از روى عمد یا سهو آن را نیاورده باشد و یا واسطه را با ابهام ذكر كرده باشد، مانند تعبیر «عن رجلٍ» یا «عَن بعض اصحابنا»؛ واسطه حذف شده یكى باشد یا بیشتر.[۱]

بنابر تصریح برخى، ارسال و حذف واسطه از سلسله سند حدیث در حال اختیار و بدون عذر مانند فراموشى، مكروه یا حرام است.[۲]

آیا حدیث مرسل مطلقاً، معتبر و قابل استناد است یا تنها در صورتى كه مؤید به كتاب یا سنت متواتر یا مطابق عموم آن دو و یا دلیل عقلى باشد یا نزد فقها پذیرفته شده باشد یا ارسال كننده فردى باشد كه جز از ثقه یا عادل روایت نمى‌كند، مانند ابن ابى عمیر، صفوان بن یحیى و احمد بن ابى نصر؟ مسئله اختلافى است.[۳]

پانویس

  1. وصول الاخیار/106؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/189.
  2. وصول الاخیار/108.
  3. 107.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 270‌.