حدیث قدسی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (حديث قدسى‌ را به حدیث قدسی منتقل کرد)
(الگوی {{اصطلاحات حدیثی}})
سطر ۱: سطر ۱:
 
'''''كلام خدا جز [[قرآن]].'''''
 
'''''كلام خدا جز [[قرآن]].'''''
  
محتواى [[حدیث قدسى]] كلام خداوند است كه با فرستادگان خود سخن گفته است. در تفاوت حدیث قدسى با [[قرآن]] گفته‌اند: نسبت به [[حدیث]] قدسى تحدّى صورت نگرفته، برخلاف قرآن كه مردم را به تحدّى فراخوانده است و نیز قرآن، وحى از طریق [[جبرئیل]] است؛ اما حدیث قدسى الهام گونه و مانند آن است.<ref> مشرق الشمسین/24؛ الرواشح السماویة/291؛ مجمع البحرین 6/371.</ref>
+
محتواى حدیث قدسى كلام خداوند است كه با فرستادگان خود سخن گفته است. در تفاوت حدیث قدسى با [[قرآن]] گفته‌اند: نسبت به [[حدیث]] قدسى تحدّى صورت نگرفته، برخلاف قرآن كه مردم را به تحدّى فراخوانده است و نیز قرآن، [[وحی]] از طریق [[جبرئیل]] است؛ اما حدیث قدسى الهام گونه و مانند آن است.<ref> مشرق الشمسین/24؛ الرواشح السماویة/291؛ مجمع البحرین 6/371.</ref>
  
فقها در مقام استنباط [[احكام]] در باب‌هاى مختلف از احادیث قدسى - كه مجموعه‌اى از مواعظ و رهنمودهاى اخلاقى است و نه صرف بیان احكام - بهره گرفته‌اند.
+
فقها در مقام [[استنباط]] [[احكام]] در باب‌هاى مختلف از احادیث قدسى - كه مجموعه‌اى از مواعظ و رهنمودهاى اخلاقى است و نه صرف بیان احكام - بهره گرفته‌اند.
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۰: سطر ۱۰:
  
 
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 268‌.
 
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 268‌.
 +
 +
{{اصطلاحات حدیثی}}
  
 
[[رده:اصطلاحات حدیثی]]
 
[[رده:اصطلاحات حدیثی]]

نسخهٔ ‏۳۰ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۱۲

كلام خدا جز قرآن.

محتواى حدیث قدسى كلام خداوند است كه با فرستادگان خود سخن گفته است. در تفاوت حدیث قدسى با قرآن گفته‌اند: نسبت به حدیث قدسى تحدّى صورت نگرفته، برخلاف قرآن كه مردم را به تحدّى فراخوانده است و نیز قرآن، وحی از طریق جبرئیل است؛ اما حدیث قدسى الهام گونه و مانند آن است.[۱]

فقها در مقام استنباط احكام در باب‌هاى مختلف از احادیث قدسى - كه مجموعه‌اى از مواعظ و رهنمودهاى اخلاقى است و نه صرف بیان احكام - بهره گرفته‌اند.

پانویس

  1. مشرق الشمسین/24؛ الرواشح السماویة/291؛ مجمع البحرین 6/371.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 268‌.