حدیث مرفوع‌‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (حديث مرفوع‌‌ را به حدیث مرفوع‌‌ منتقل کرد)
(درست کردن پیوندهای داخلی-اضافه کردن الگوی مصطلح الحدیث)
سطر ۱: سطر ۱:
 
'''''از اقسام خبر واحد.'''''
 
'''''از اقسام خبر واحد.'''''
  
حدیث مرفوع - از اصطلاحات علم درایه و - در دو معنا بكار رفته است:
+
حدیث مرفوع - از اصطلاحات [[درایة الحدیث|علم درایه]] و - در دو معنا بكار رفته است:
  
# حدیثى كه یك - یا بیشتر از یك - راوى آن از میانه یا آخر سند آن افتاده باشد، با تصریح به لفظ رفع مانند آن كه گفته شود: «روى الكلینى عن على بن ابراهیم، عن ابیه، رَفَعَهُ عن ابى عبدالله علیه‌السلام» این نوع رفع، مصداق حدیث مرسل است.
+
# حدیثى كه یك - یا بیشتر از یك - راوى آن از میانه یا آخر سند آن افتاده باشد، با تصریح به لفظ رفع مانند آن كه گفته شود: «روى الكلینى عن على بن ابراهیم، عن ابیه، رَفَعَهُ عن ابى عبدالله علیه‌السلام» این نوع رفع، مصداق [[حدیث مرسل]] است.
 
# حدیثى كه آخر سند آن به قول یا فعل و یا تقریر معصوم علیه‌السلام اضافه شود؛ خواه در سند آن ارسال باشد یا نباشد، مانند اینكه صحابى امام بگوید: [[امام صادق]] علیه‌السلام چنین فرمود یا دیدم امام چنین كارى كرد یا من در محضر امام فلان كار را كردم و آن حضرت انكار نكرد. حدیث مرفوع به معناى دوم از اقسام مشترك بین چهار قسم اصلى حدیث است.<ref> وصول الاخیار/ 103-104؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 182-183.</ref>
 
# حدیثى كه آخر سند آن به قول یا فعل و یا تقریر معصوم علیه‌السلام اضافه شود؛ خواه در سند آن ارسال باشد یا نباشد، مانند اینكه صحابى امام بگوید: [[امام صادق]] علیه‌السلام چنین فرمود یا دیدم امام چنین كارى كرد یا من در محضر امام فلان كار را كردم و آن حضرت انكار نكرد. حدیث مرفوع به معناى دوم از اقسام مشترك بین چهار قسم اصلى حدیث است.<ref> وصول الاخیار/ 103-104؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 182-183.</ref>
  
سطر ۱۲: سطر ۱۲:
 
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 271‌.
 
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 271‌.
  
 +
{{الگو:اصطلاحات حدیثی}}
 
[[رده:اقسام خبر واحد]]
 
[[رده:اقسام خبر واحد]]

نسخهٔ ‏۳۰ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۵۵

از اقسام خبر واحد.

حدیث مرفوع - از اصطلاحات علم درایه و - در دو معنا بكار رفته است:

  1. حدیثى كه یك - یا بیشتر از یك - راوى آن از میانه یا آخر سند آن افتاده باشد، با تصریح به لفظ رفع مانند آن كه گفته شود: «روى الكلینى عن على بن ابراهیم، عن ابیه، رَفَعَهُ عن ابى عبدالله علیه‌السلام» این نوع رفع، مصداق حدیث مرسل است.
  2. حدیثى كه آخر سند آن به قول یا فعل و یا تقریر معصوم علیه‌السلام اضافه شود؛ خواه در سند آن ارسال باشد یا نباشد، مانند اینكه صحابى امام بگوید: امام صادق علیه‌السلام چنین فرمود یا دیدم امام چنین كارى كرد یا من در محضر امام فلان كار را كردم و آن حضرت انكار نكرد. حدیث مرفوع به معناى دوم از اقسام مشترك بین چهار قسم اصلى حدیث است.[۱]

پانویس

  1. وصول الاخیار/ 103-104؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 182-183.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 271‌.