آیه 24 سوره اعراف: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش مهدی موسوی (بحث) به آخرین تغییری که Quran انجام داده بود واگردانده شد) |
||
| سطر ۵۳: | سطر ۵۳: | ||
(خداوند) فرمود: فرود آييد، بعضى از شما دشمن بعض ديگريد و تا مدّتى (معيّن) براى شما در زمين جايگاه و وسيله‌ى بهره‌گيرى خواهد بود. | (خداوند) فرمود: فرود آييد، بعضى از شما دشمن بعض ديگريد و تا مدّتى (معيّن) براى شما در زمين جايگاه و وسيله‌ى بهره‌گيرى خواهد بود. | ||
| + | }} | ||
| − | + | |-| | |
| + | اثنی عشری= | ||
| − | ( | + | ===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== |
| − | + | {{نمایش فشرده تفسیر| | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حِينٍ «24» | |
| − | + | پس از صدور ترك اولى از آدم: | |
| − | + | قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ: خطاب فرمود خداى تعالى مخاطبين عصاة را كه پائين رويد از اين مقام عالى به مكان دنى دانى به حالى كه بعض شما دشمن بعض خود باشيد مدت عمر. در اين مخاطبين سه وجه است: 1- آن كه چون ابليس قبل از اين محكوم به خروج شد، پس خطاب «اهبطوا» در آخر خاص به آدم و حوا مى‌باشد. 2- اين خطاب به آدم و ذريه او و ابليس و ذريه‌اش باشد تا قيامت. 3- جمع منطقى، و آن اقلش دو است؛ پس خطاب راجع به آدم و حوا باشد. وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حِينٍ: و مر شما را است در زمين قرار و سكونت و جمع اسباب معيشت و انتفاع به تمتعات تا زمان آجال و اوقات آخر زندگى و حيات. زمين جاى قرار و تمتع و گذرگاه زندگانى شماست در هر عصرى تا قيامت. 3- مقر شما در زمين تا آجال و بعد از آن در قبور تا قيامت. 4- نزد ابن عباس مراد از استقرار قرار قبور | |
| − | + | جلد 4 صفحه 37 | |
| − | + | است تا حشر و حمل بر عموم اولى باشد. | |
| − | + | خلق سگ: در حيات القلوب علامه مجلسى رحمه اللّه به سند معتبر از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام مروى است كه از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم پرسيدند: سگ از چه چيز خلق شده؟ فرمود: از آب دهان شيطان. عرض كردند به چه كيفيت؟ فرمود: چون حق تعالى آدم و حوا را به زمين فرستاد، افتادند مانند دو جوجه لرزنده. پس ابليس ملعون دويد به سوى درندگانى كه در زمين قبل از آدم بودند و گفت: دو مرغ از آسمان به زمين افتادند كه بزرگتر از آنها مرغى ديده نشده، بيائيد بخوريد. درندگان دويدند و شيطان آنها را تحريص و وعده مى‌داد كه مسافت نزديك است؛ از تعجيل گفتارش، آبى به زمين افتاد. | |
| − | + | خداى تعالى از آب دهان ابليس دو سگ خلق نمود يكى ماده و يكى نر. سگ نر در هند نزد آدم ايستاد، و سگ ماده در جده نزد حوا، و نگذاشتند درندگان را كه نزديك ايشان آيند. از آن روز درندگان دشمن سگ، و سگ دشمن آنها گرديد. «1» واقعه هبوط: در منهج مروى است كه: چون آدم به زمين آمد گرسنه شد. | |
| − | + | گفت: خدايا مرا حالتى است كه بدان سبب نتوانم تو را عبادت كنم. جبرئيل، نازل؛ گفت: اين حالت گرسنگى و دواى آن جز طعام نباشد. پرسيد: اى جبرئيل، طعام از كجا آرم. جبرئيل گندم را نزد آدم نهاد، خواست بخورد. | |
| − | + | جبرئيل گفت: حالا نخور، بلكه مزروع نما تا خدا بركت دهد. گفت: چگونه. | |
| − | |||
| − | + | گفت: بوسيله آلات و ادوات. گفت: از كجا آرم. پس آلت و چوب و آتش حاضر، و آدم را درودگرى و آهنگرى تعليم داد. چون آلت تمام شد، جبرئيل گفت: اين گندم را بر زمين افشان و زمين را منقلب و دانه را به خاك بپوشان. | |
| − | |||
| − | + | آدم چنان نمود. چون از قطعه‌اى فارغ و به قطعه دوم رسيد، اولى سبز شد. و چون به سومى رسيد اولين به حد درو، و به آخرى تمام كامل شد. آدم خواست بخورد، جبرئيل گفت: آن را درو و آرد نما بعد خمير كن. چنين نمود. خواست بخورد، جبرئيل گفت: آن را به تنور بپز. به تعليم جبرئيل، آدم تنور ساخته آن را پخت. | |
| − | + | «1» بحار الانوار، جلد 65، صفحه 63، حديث 20 (طبع اسلامية) | |
| − | + | جلد 4 صفحه 38 | |
| − | + | فى الحال در نهاد بسوخت. جبرئيل گفت: تعجيل منما تا سرد شده آن را تناول كن، و اين براى آنست كه تا بدانى با يك راحت، چندين محنت و بليه است. | |
| سطر ۱۱۲: | سطر ۹۷: | ||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | ===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
| − | قالَ | + | قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حِينٍ «24» |
ترجمه | ترجمه | ||
| − | گفت | + | گفت فرو شويد بعضى از شما مر بعضى را دشمن و مر شما راست در زمين قرارگاه و مايه تعيّش تا زمانى. |
| − | |||
| − | |||
تفسير | تفسير | ||
| − | + | خطاب بآدم و حوا و شيطان و مار است كه در سوره بقره مشروحا ذكر شد و حين ظاهرا زمان مرگ است .. | |
}} | }} | ||
|-| | |-| | ||
| سطر ۱۲۸: | سطر ۱۱۱: | ||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | ===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
| − | قالَ | + | قالَ اهبِطُوا بَعضُكُم لِبَعض‌ٍ عَدُوٌّ وَ لَكُم فِي الأَرض‌ِ مُستَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلي حِينٍ «24» |
| − | فرمود | + | فرمود نزول كنيد بعض شما از براي بعض ديگر دشمن هستيد و از براي شما در زمين قرارگاهيست و زندگاني تا مدتي. |
| − | + | اينکه آيه شريفه در اوائل سوره بقره آيه 34 بيان شده و خلاصه آن اينست که قالَ اهبِطُوا خطاب بآدم و حوي و ذراري آنها است که بني آدم باشند چون هبوط آدم و حوي سبب هبوط بني آدم است تا قيامت و گفتيم که در آيه 36 هم خطاب اينطور شده که ميفرمايد قُلنَا اهبِطُوا مِنها جَمِيعاً فَإِمّا يَأتِيَنَّكُم مِنِّي هُدي‌ً فَمَن تَبِع‌َ هُداي‌َ فَلا خَوف‌ٌ عَلَيهِم وَ لا هُم يَحزَنُون‌َ لكن بين هبوطين فرق است هبوط اول هبوط قهرآميز است در اثر اكل شجره منهيه ترك اولي و هبوط دوم هبوط تفضل | |
| − | + | جلد 7 - صفحه 296 | |
| + | |||
| + | و عنايت است بعد از توبه آدم که اسباب هدايت براي شما ميفرستم و اگر متابعت كردند غم و خوفي بر آنها نيست محزون نباشند. | ||
| + | |||
| + | بَعضُكُم لِبَعض‌ٍ عَدُوٌّ عداوت دو قسم است عداوت ديني مثل عداوت كافر و مسلم، مشرك و موحّد، مخالف و موافق، باطل و حق بلكه هر مذهبي با ساير مذاهب. و عداوت دنيوي در موضوع جاه و رياست و مال و ساير شهوات نفسانيه و صفات خبيثه مثل كبر، حسد، غضب، عناد، عصبيت و غير اينها. | ||
| + | |||
| + | وَ لَكُم فِي الأَرض‌ِ يعني علي سطح الارض مُستَقَرٌّ محل قرار و سكونت و زيست است وَ مَتاعٌ تعيش و زندگاني از مأكولات و ملبوسات و مشروبات و و مطعومات و غيرها إِلي حِينٍ تا مدتي که اجل برسد و عمر سپري شود و مرگ را دريابد که از حين تولد تا هر چه که در علم الهي گذشته. | ||
}} | }} | ||
|-| | |-| | ||
| سطر ۱۴۱: | سطر ۱۳۰: | ||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | ===برگزیده تفسیر نمونه=== | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
| − | (آیه | + | (آیه 24)- گرچه توبه خالصانه آدم و همسرش در پیشگاه خدا پذیرفته شد ولی به هر حال اثر وضعی آن عمل، دامانشان را گرفت، و دستور خارج شدن از بهشت از سوی خداوند به آنها داده شد، «فرمود: فرود آیید در حالی که شما با یکدیگر (انسان و شیطان) دشمن خواهید بود» (قالَ اهْبِطُوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ). |
| − | |||
| − | |||
| − | + | «و زمین تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره‌گیری شما خواهد بود» (وَ لَکُمْ فِی الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلی حِینٍ). | |
}} | }} | ||
|-| | |-| | ||
| سطر ۱۵۳: | سطر ۱۴۰: | ||
==تفسیر های فارسی== | ==تفسیر های فارسی== | ||
| − | ==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه= | + | ==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=24}}=== |
| − | ==={{تفسیر خسروی|سوره=7 |آیه= | + | ==={{تفسیر خسروی|سوره=7 |آیه=24}}=== |
| − | ==={{تفسیر عاملی|سوره=7 |آیه= | + | ==={{تفسیر عاملی|سوره=7 |آیه=24}}=== |
| − | ==={{تفسیر جامع|سوره=7 |آیه= | + | ==={{تفسیر جامع|سوره=7 |آیه=24}}=== |
==تفسیر های عربی== | ==تفسیر های عربی== | ||
| − | ==={{تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه= | + | ==={{تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=24}}=== |
| − | ==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=7 |آیه= | + | ==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=7 |آیه=24}}=== |
| − | ==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=7 |آیه= | + | ==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=7 |آیه=24}}=== |
| − | ==={{تفسیر الصافی|سوره=7 |آیه= | + | ==={{تفسیر الصافی|سوره=7 |آیه=24}}=== |
| − | ==={{تفسیر الکاشف|سوره=7 |آیه= | + | ==={{تفسیر الکاشف|سوره=7 |آیه=24}}=== |
</tabber> | </tabber> | ||
نسخهٔ ۱۳ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۴:۳۹
| <<23 | آیه 24 سوره اعراف | 25>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
خدا گفت: (از بهشت) فرود آیید که برخی با برخی دیگر مخالف و دشمنید، و زمین تا هنگامی معین (یعنی وقت مرگ و قیامت) جایگاه شماست.
خدا فرمود: از این جایگاه و مقام فرود آیید، در حالی که دشمن یکدیگرید، و برای شما در زمین تا مدتی قرارگاه و مایه برخورداری است.
فرمود: «فرود آييد، كه بعضى از شما دشمن بعضى [ديگر]يد؛ و براى شما در زمين، تا هنگامى [معيّن] قرارگاه و برخوردارى است.»
گفت: فرو شويد، برخى دشمن برخى ديگر، و تا روز قيامت زمين قرارگاه و جاى تمتع شما خواهد بود.
فرمود: «(از مقام خویش،) فرود آیید، در حالی که بعضی از شما نسبت به بعض دیگر، دشمن خواهید بود! (شیطان دشمن شماست، و شما دشمن او!) و برای شما در زمین، قرارگاه و وسیله بهره‌گیری تا زمان معینی خواهد بود.»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ»: مراد این است که شما مردمان با اهریمنان دشمن خواهید بود. یا این که فرزندان آدم و حوّاء برخی دشمن برخی خواهند بود. «مستقرّ»: قرارگاه. استقرار. «مَتَاعٌ»: تمتّع. بهره‌مندی. کالا و قُوت زندگی. «إِلی حِینٍ»: تا زمانی که مرگتان فرا می‌رسد. تا وقتی که روزگارتان به پایان می‌رسد و قیامت بپا می‌شود.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حِينٍ «24»
(خداوند) فرمود: فرود آييد، بعضى از شما دشمن بعض ديگريد و تا مدّتى (معيّن) براى شما در زمين جايگاه و وسيله‌ى بهره‌گيرى خواهد بود.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حِينٍ «24»
پس از صدور ترك اولى از آدم:
قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ: خطاب فرمود خداى تعالى مخاطبين عصاة را كه پائين رويد از اين مقام عالى به مكان دنى دانى به حالى كه بعض شما دشمن بعض خود باشيد مدت عمر. در اين مخاطبين سه وجه است: 1- آن كه چون ابليس قبل از اين محكوم به خروج شد، پس خطاب «اهبطوا» در آخر خاص به آدم و حوا مى‌باشد. 2- اين خطاب به آدم و ذريه او و ابليس و ذريه‌اش باشد تا قيامت. 3- جمع منطقى، و آن اقلش دو است؛ پس خطاب راجع به آدم و حوا باشد. وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حِينٍ: و مر شما را است در زمين قرار و سكونت و جمع اسباب معيشت و انتفاع به تمتعات تا زمان آجال و اوقات آخر زندگى و حيات. زمين جاى قرار و تمتع و گذرگاه زندگانى شماست در هر عصرى تا قيامت. 3- مقر شما در زمين تا آجال و بعد از آن در قبور تا قيامت. 4- نزد ابن عباس مراد از استقرار قرار قبور
جلد 4 صفحه 37
است تا حشر و حمل بر عموم اولى باشد.
خلق سگ: در حيات القلوب علامه مجلسى رحمه اللّه به سند معتبر از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام مروى است كه از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم پرسيدند: سگ از چه چيز خلق شده؟ فرمود: از آب دهان شيطان. عرض كردند به چه كيفيت؟ فرمود: چون حق تعالى آدم و حوا را به زمين فرستاد، افتادند مانند دو جوجه لرزنده. پس ابليس ملعون دويد به سوى درندگانى كه در زمين قبل از آدم بودند و گفت: دو مرغ از آسمان به زمين افتادند كه بزرگتر از آنها مرغى ديده نشده، بيائيد بخوريد. درندگان دويدند و شيطان آنها را تحريص و وعده مى‌داد كه مسافت نزديك است؛ از تعجيل گفتارش، آبى به زمين افتاد.
خداى تعالى از آب دهان ابليس دو سگ خلق نمود يكى ماده و يكى نر. سگ نر در هند نزد آدم ايستاد، و سگ ماده در جده نزد حوا، و نگذاشتند درندگان را كه نزديك ايشان آيند. از آن روز درندگان دشمن سگ، و سگ دشمن آنها گرديد. «1» واقعه هبوط: در منهج مروى است كه: چون آدم به زمين آمد گرسنه شد.
گفت: خدايا مرا حالتى است كه بدان سبب نتوانم تو را عبادت كنم. جبرئيل، نازل؛ گفت: اين حالت گرسنگى و دواى آن جز طعام نباشد. پرسيد: اى جبرئيل، طعام از كجا آرم. جبرئيل گندم را نزد آدم نهاد، خواست بخورد.
جبرئيل گفت: حالا نخور، بلكه مزروع نما تا خدا بركت دهد. گفت: چگونه.
گفت: بوسيله آلات و ادوات. گفت: از كجا آرم. پس آلت و چوب و آتش حاضر، و آدم را درودگرى و آهنگرى تعليم داد. چون آلت تمام شد، جبرئيل گفت: اين گندم را بر زمين افشان و زمين را منقلب و دانه را به خاك بپوشان.
آدم چنان نمود. چون از قطعه‌اى فارغ و به قطعه دوم رسيد، اولى سبز شد. و چون به سومى رسيد اولين به حد درو، و به آخرى تمام كامل شد. آدم خواست بخورد، جبرئيل گفت: آن را درو و آرد نما بعد خمير كن. چنين نمود. خواست بخورد، جبرئيل گفت: آن را به تنور بپز. به تعليم جبرئيل، آدم تنور ساخته آن را پخت.
«1» بحار الانوار، جلد 65، صفحه 63، حديث 20 (طبع اسلامية)
جلد 4 صفحه 38
فى الحال در نهاد بسوخت. جبرئيل گفت: تعجيل منما تا سرد شده آن را تناول كن، و اين براى آنست كه تا بدانى با يك راحت، چندين محنت و بليه است.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حِينٍ «24»
ترجمه
گفت فرو شويد بعضى از شما مر بعضى را دشمن و مر شما راست در زمين قرارگاه و مايه تعيّش تا زمانى.
تفسير
خطاب بآدم و حوا و شيطان و مار است كه در سوره بقره مشروحا ذكر شد و حين ظاهرا زمان مرگ است ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
قالَ اهبِطُوا بَعضُكُم لِبَعض‌ٍ عَدُوٌّ وَ لَكُم فِي الأَرض‌ِ مُستَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلي حِينٍ «24»
فرمود نزول كنيد بعض شما از براي بعض ديگر دشمن هستيد و از براي شما در زمين قرارگاهيست و زندگاني تا مدتي.
اينکه آيه شريفه در اوائل سوره بقره آيه 34 بيان شده و خلاصه آن اينست که قالَ اهبِطُوا خطاب بآدم و حوي و ذراري آنها است که بني آدم باشند چون هبوط آدم و حوي سبب هبوط بني آدم است تا قيامت و گفتيم که در آيه 36 هم خطاب اينطور شده که ميفرمايد قُلنَا اهبِطُوا مِنها جَمِيعاً فَإِمّا يَأتِيَنَّكُم مِنِّي هُدي‌ً فَمَن تَبِع‌َ هُداي‌َ فَلا خَوف‌ٌ عَلَيهِم وَ لا هُم يَحزَنُون‌َ لكن بين هبوطين فرق است هبوط اول هبوط قهرآميز است در اثر اكل شجره منهيه ترك اولي و هبوط دوم هبوط تفضل
جلد 7 - صفحه 296
و عنايت است بعد از توبه آدم که اسباب هدايت براي شما ميفرستم و اگر متابعت كردند غم و خوفي بر آنها نيست محزون نباشند.
بَعضُكُم لِبَعض‌ٍ عَدُوٌّ عداوت دو قسم است عداوت ديني مثل عداوت كافر و مسلم، مشرك و موحّد، مخالف و موافق، باطل و حق بلكه هر مذهبي با ساير مذاهب. و عداوت دنيوي در موضوع جاه و رياست و مال و ساير شهوات نفسانيه و صفات خبيثه مثل كبر، حسد، غضب، عناد، عصبيت و غير اينها.
وَ لَكُم فِي الأَرض‌ِ يعني علي سطح الارض مُستَقَرٌّ محل قرار و سكونت و زيست است وَ مَتاعٌ تعيش و زندگاني از مأكولات و ملبوسات و مشروبات و و مطعومات و غيرها إِلي حِينٍ تا مدتي که اجل برسد و عمر سپري شود و مرگ را دريابد که از حين تولد تا هر چه که در علم الهي گذشته.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 24)- گرچه توبه خالصانه آدم و همسرش در پیشگاه خدا پذیرفته شد ولی به هر حال اثر وضعی آن عمل، دامانشان را گرفت، و دستور خارج شدن از بهشت از سوی خداوند به آنها داده شد، «فرمود: فرود آیید در حالی که شما با یکدیگر (انسان و شیطان) دشمن خواهید بود» (قالَ اهْبِطُوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ).
«و زمین تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره‌گیری شما خواهد بود» (وَ لَکُمْ فِی الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلی حِینٍ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
