آیه 159 سوره صافات

سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

[37–159] (مشاهده آیه در سوره)

<<158	آیه 159 سوره صافات	160>>
سوره : سوره صافات (37) جزء : 23 نزول : مکه

ترجمه های فارسی

خدا ذات پاکش از این اوصاف که (از جهل) به او نسبت می‌دهند منزّه است (و همه شما مسئولید).

خدا از آنچه او را به آن توصیف می کنند، منزّه است.

خدا منزه است از آنچه در وصف مى‌آورند.

از آن وصف كه مى‌آورند خدا منزه است.

منزّه است خداوند از آنچه توصیف می‌کنند،

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Clear is Allah of whatever they allege [about Him]

Glory be to Allah (for freedom) from what they describe;

Glorified be Allah from that which they attribute (unto Him),

Glory to Allah! (He is free) from the things they ascribe (to Him)!

معانی کلمات آیه

«سُبْحَانَ ...»: (نگا: انبیاء / ، مؤمنون / ).

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

---

وَ جَعَلُوا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَباً وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ «158» سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ «159»

و (گفتند: خدا از جنّيان همسر گرفته است و) ميان خدا و جنّ نسبتى قائل شدند، در حالى كه جنّيان به خوبى مى‌دانند آنها (براى حساب پس دادن) احضار خواهند شد. خداوند از آن چه آنان مى‌گويند، منزّه است.

إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ «160»

جز بندگان برگزيده خدا (كه او را به شايستگى توصيف مى‌كنند وسعادت يابند).

نکته ها

در اينكه مراد از نسبت خداوند با جن چيست، دو نظريه است: يكى آنكه جن شريك خداوند است، همان گونه كه در آيه صد سوره انعام مى‌خوانيم: «وَ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكاءَ الْجِنَّ» ديگر آنكه خداوند از جن همسرانى گرفته كه از آنان فرزندانى چون ملائكه به وجود آمده‌اند.

پیام ها

1- انسانى كه از منطق و برهان جدا شد، هر خرافه و تهمتى را به هر كس بخواهد نسبت مى‌دهد تا آنجا كه براى خداوند همسرى از جنس جنّ مى‌پندارد. جَعَلُوا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الْجِنَّةِ ...

2- جن موجودى است عاقل و مكلّف و به معاد و حضور در پيشگاه عدل الهى براى بازپرسى معتقد است. «عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ»

3- همه در پيشگاه خدا بازجويى خواهند شد و خداوند با هيچ كس فاميل نيست.

اگر جن با خداوند نسبت مى‌داشت براى كيفر و حساب نزد خدا احضار نمى‌شد. «إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ»

4- هر كجا سخنى خرافه در مورد خداوند پيش آمد، با كلمه‌ «سُبْحانَ اللَّهِ» ذات الهى را منزه داريد. وَ جَعَلُوا بَيْنَهُ‌ ... سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ‌

جلد 8 - صفحه 67

5- هر كجا سخنى از گمراهان و منحرفان پيش آمد، حسابِ بندگان پاك را جدا كنيد. (در اين سوره بارها جمله‌ى‌ «إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ» تكرار شده است).

6- تمامى انسان‌ها به جز بندگان برگزيده خداوند از توصيف شايسته‌ى او ناتوانند. «سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

---

سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159)

سُبْحانَ اللَّهِ‌: پاك و منزه است خداى تعالى، عَمَّا يَصِفُونَ‌: از آنچه وصف مى‌كنند كافران از نسبت قرابت و اضافه ولادت به ذات اقدس او. همه كفار به ساحت كبريائى جسارت مى‌ورزند.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

---

فَاسْتَفْتِهِمْ أَ لِرَبِّكَ الْبَناتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ (149) أَمْ خَلَقْنَا الْمَلائِكَةَ إِناثاً وَ هُمْ شاهِدُونَ (150) أَلا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151) وَلَدَ اللَّهُ وَ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ (152) أَصْطَفَى الْبَناتِ عَلَى الْبَنِينَ (153)

ما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154) أَ فَلا تَذَكَّرُونَ (155) أَمْ لَكُمْ سُلْطانٌ مُبِينٌ (156) فَأْتُوا بِكِتابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (157) وَ جَعَلُوا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَباً وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158)

سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159) إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160)

ترجمه‌

پس طلب رأى كن از آنها كه آيا براى پروردگار تو است دختران و براى آنها است پسران‌

يا آفريديم فرشتگان را از جنس زنان و آنها بودند حاضران‌

آگاه باش كه آنها بافتراى نارواشان ميگويند

فرزند آورد خدا و همانا آنها دروغگويانند

آيا برگزيد دختران را بر پسران‌

چيست شما را چگونه حكم ميكنيد

آيا پس پند نميگيريد

يا براى شما حجّتى آشكار است‌

پس بياوريد كتابتانرا اگر هستيد راستگويان‌

و قرار دادند ميان او و جنّيان نسبتى و بتحقيق دانستند جنّيان كه همانا آنها احضار شدگانند

منزّه است خداوند از آنچه توصيف ميكنند

مگر بندگان خدا كه خالص شدگانند.

تفسير

خداوند متعال بعد از نقل شمّه‌ئى از احوال انبياء عطف توجه بكفّار قريش كه قائل بودند بآنكه ملائكه دختران خدايند فرموده به پيغمبر خود ميفرمايد سؤال كن ببين چه ميگويند آيا سزاوار است كه براى پروردگار تو و تمام خلق دختران باشد و براى آنها پسران با آنكه دختر داشتن را آنها براى خودشان ننگ و عار ميپندارند و احيانا ميكشند آن بيگناهانرا يا آنكه وقتى ما خلق مينموديم ملائكه را آنها حاضر بودند و ميديدند كه دختر خلقشان كرديم آگاه باش كه اين از دروغهاى واضح آنها است كه ميگويند خدا توليد ولد نموده و بدانكه اصلا آنها مردمان دروغگوئى هستند آيا ممكن است خدا اختيار كند دختران را بر پسران با آنكه مردم عاقل اختيار ميكنند پسران را و ترجيح ميدهند

جلد 4 صفحه 451

آنها را بر دختران بگو چه شده است شما را و چرا عقل از سرتان بيرون رفته و چگونه اين عقائد باطله را پيدا كرده و بآن حكم ميكنيد آيا فكر نميكنيد و متذكّر نميشويد كه توالد و تناسل از لوازم جسم و جسمانى است و خداوند مبرّى از جسمانيّت و لوازم آنست و آيا شما دليل واضحى بر ادّعاى خودتان داريد كه در يكى از كتب آسمانى ذكر شده ملائكه دختران خدايند پس بياوريد آنكتابرا اگر راست ميگوئيد و بعضى اصطفى بكسر همزه و حذف همزه استفهام قرائت نموده‌اند براى دلالت كلمه‌ام كه بعد ذكر شده بر آن يا براى اضمار قول يعنى آنها دروغگويانند در قولشان كه ميگويند اختيار نمود دختران را بر پسران و نيز قرار دادند كفار مكّه بين خدا و بين جنّيان نسبت پدرى و فرزندى چنانچه قمّى ره فرموده كه گفتند جنيان دختران خدايند يا قرار دادند بين خدا و ملائكه كه از انظار مستورند و باين جهت اطلاق جن بر آنها شد نسبت مذكوره را يا قائل شدند كه خداوند با جنّيان ازدواج نموده و نسبت سببى پيدا كرده و ملائكه از آن وصلت وجود پيدا كرده‌اند يا قائل شدند كه خداوند با شيطان كه از جن است نسبت برادرى دارد چون او فاعل خير و آن عامل شرّ است يا پريان كه يك نوع از جن هستند در نهايت وجاهت دختران خدايند و امثال اين مزخرفات كه هر عاقلى ميداند كه چرند است و نيز اجنّه يا ملائكه ميدانند كه صاحبان اين عقيده باطل روز قيامت در آتش جهنّم حاضر كرده خواهند شد منزّه است ذات اقدس خداوند از آنچه توصيف ميكنند اهل مكّه او را بآن مگر بندگانيكه خداوند توفيق معرفت و خلوص نيّت بايشان عطا كرده كه ميدانند خداوند را بچه صفاتى تقديس و از چه تنزيه نمايند و محتمل است استثناء منقطع باشد و مراد آنكه كفّار در عذاب حاضر كرده خواهند شد ولى بندگان مخلص خدا در بهشت جاى‌گزين ميباشند.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

---

سُبحان‌َ اللّه‌ِ عَمّا يَصِفُون‌َ (159)

خداوند منزه‌ و مبري‌ ‌است‌ ‌از‌ آنچه‌ اينها توصيف‌ ميكنند.

تسبيح‌ و تقديس‌ بمعني‌ تنزيه‌ ‌است‌ ‌که‌ خداوند تبارك‌ و ‌تعالي‌ ‌از‌ كليه‌ عيوب‌ و نواقص‌ و احتياجات‌ منزه‌ ‌است‌ ذاتا و صفة و افعالا.

نه‌ مركب‌ ‌بود‌ و جسم‌ نه‌ مرئي‌ نه‌ محل‌ بي‌ شريك‌ ‌است‌ و معاني‌ تو غني‌ دان‌ خالق‌

‌کل‌ فعل‌ منك‌ جميل‌

عدل‌ ‌في‌ فعله‌ و حكمه‌

و تسبيح‌ يكي‌ ‌از‌ اذكار

جلد 15 - صفحه 199

اربعه‌ ‌است‌ تهليل‌ تحميد تسبيح‌ تكبير و ‌بر‌ همه‌ ‌آنها‌ ‌هم‌ اطلاق‌ تسبيح‌ ميكنند و ذكر

برگزیده تفسیر نمونه

---

]

(آیه 159)- بعد می‌افزاید: «منزه است خداوند از آنچه توصیف می‌کنند» (سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

منابع

• تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
• اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌
• تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
• تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
• برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
• تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌