صفحهٔ اصلی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۷۹: سطر ۷۹:
 
|-
 
|-
 
|style="text-align:center"|
 
|style="text-align:center"|
==شیعه==
+
==عقیقه==
 
|-
 
|-
 
|style="text-align:right"|
 
|style="text-align:right"|
  
شيعه كه در اصل لغت به معناى پيرو مى‌باشد، به كسانى گفته مى‌شود كه جانشينى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم را [[حق]] اختصاصى خانواده [[رسالت]] مى‌دانند و در معارف اسلام پيرو مكتب [[اهل بيت]] علیهم‌السلام مى‌باشند.
+
از مستحبات موکد در تولد نوزاد است که گوسفند یا شتر یا گاوی را برای او قربانی کنند و گوشت را بین مؤمنان نیازمند تقسیم کنند.
  
== خلاصه تاريخچه شيعه دوازده امامى ==
+
==لغت و اصطلاح عقیقه==
 +
عقيقه از ماده «عقّ»، به معناى شكافته شدن چيزى است. به سرزمين عقيق كه يكى از ميقات‌ها براى بستن احرام محسوب مى‌شود، از اين جهت عقيق گفته مى‌شود كه سيل، باعث شكاف و وسعت اين محل گرديده است و به موى طفل نوزاد نيز عقيقه گفته مى‌شود؛ از اين جهت كه پوست او را مى‌شكافد. عقيقه در اصطلاح فقهى، به گوسفند يا حيوان ديگرى گفته مى‌شود كه در روز هفتم تولد بچه، هنگام تراشيدن موى سر او، قربانى مى‌شود و چون در اين روز، موى سر بچه تراشيده مى‌شود، قربانى اين روز را عقيقه مى‌نامند. عقيقه، يكى از مستحباتى است كه بسيار به آن سفارش شده است. بنابراين، مستحب است كه در روز هفتم تولد، براى نوزاد پسر، حيوان نر و براى نوزاد دختر، حيوان ماده، قربانى شود و اگر عقيقه از روز هفتم به تأخير افتاد، ساقط نمى‌شود؛ بلكه اگر براى فرزند تا هنگام بلوغ، عقيقه داده نشود، مستحب است خودش بعد از بلوغ، عقيقه بدهد. عقيقه، بايد يكى از چهارپايان سه گانه باشد كه عبارتند از: گوسفند، گاو و شتر و صدقه دادن پول به جاى آن، كافى نيست.
  
شیعه عده‌ای از دوستان و هواداران [[امام على]] عليه‌السلام بودند كه پس از رحلت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم براى احياى حقوق اهل بيت علیهم‌السلام، در خصوص خلافت و مرجعيت علمى به انتقاد و اعتراض پرداختند و از اكثريت مردم جدا شدند.
+
[[عقیقه|ادامه...]]
 
 
«شيعه» در زمان خلفاى راشدين (11-35 هجرى قمرى) پيوسته زير فشار قرار داشتند و پس از آن در مدت خلافت بنى‌اميه (40-132) هر گونه امن و مصونيت از جان و مالشان برداشته شده بود، ولى هر چه فشار ستم و بيدادگرى برايشان بيشتر مى‌شد. در عقيده خود استوارتر مى‌گشتند و مخصوصاً از مظلوميت خود در پيشرفت عقيده بيشتر بهره مى‌بردند و از آن پس در اواسط قرن دوم كه خلفاى عباسى زمام حكومت اسلامى را بدست گرفتند، شيعه از فتورى كه در اين ميان پيدا شد. نفسى تازه كرد ولى با مهلت كمى باز عرصه برايشان تنگ شد تا اواخر قرن سوم هجرى، روز به روز تنگتر مى‌شد.
 
 
 
[[شیعه|ادامه...]]
 
 
|}
 
|}
 
|}
 
|}

نسخهٔ ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۰۷

دانشنامه اسلامی
(دانشنامه ای مشارکتی وابسته به موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام)

۱۴٬۱۱۵ مقاله تا این لحظه


تقویم
ربیع الثانی ۱۴۴۶ در تقویم ایران
شنبه ۱ ۸ ۱۵ ۲۲ ۲۹
یک‌شنبه ۲ ۹ ۱۶ ۲۳ ۱+
دوشنبه ۳ ۱۰ ۱۷ ۲۴
سه‌شنبه ۴ ۱۱ ۱۸ ۲۵
چهارشنبه ۵ ۱۲ ۱۹ ۲۶
پنج‌شنبه ۶ ۱۳ ۲۰ ۲۷
جمعه ۷ ۱۴ ۲۱ ۲۸
دانشنامه تقویم


وقایع و مناسبت ها:

پیشنهاد:

عقیقه

از مستحبات موکد در تولد نوزاد است که گوسفند یا شتر یا گاوی را برای او قربانی کنند و گوشت را بین مؤمنان نیازمند تقسیم کنند.

لغت و اصطلاح عقیقه

عقيقه از ماده «عقّ»، به معناى شكافته شدن چيزى است. به سرزمين عقيق كه يكى از ميقات‌ها براى بستن احرام محسوب مى‌شود، از اين جهت عقيق گفته مى‌شود كه سيل، باعث شكاف و وسعت اين محل گرديده است و به موى طفل نوزاد نيز عقيقه گفته مى‌شود؛ از اين جهت كه پوست او را مى‌شكافد. عقيقه در اصطلاح فقهى، به گوسفند يا حيوان ديگرى گفته مى‌شود كه در روز هفتم تولد بچه، هنگام تراشيدن موى سر او، قربانى مى‌شود و چون در اين روز، موى سر بچه تراشيده مى‌شود، قربانى اين روز را عقيقه مى‌نامند. عقيقه، يكى از مستحباتى است كه بسيار به آن سفارش شده است. بنابراين، مستحب است كه در روز هفتم تولد، براى نوزاد پسر، حيوان نر و براى نوزاد دختر، حيوان ماده، قربانى شود و اگر عقيقه از روز هفتم به تأخير افتاد، ساقط نمى‌شود؛ بلكه اگر براى فرزند تا هنگام بلوغ، عقيقه داده نشود، مستحب است خودش بعد از بلوغ، عقيقه بدهد. عقيقه، بايد يكى از چهارپايان سه گانه باشد كه عبارتند از: گوسفند، گاو و شتر و صدقه دادن پول به جاى آن، كافى نيست.

ادامه...

رده ها:
آ ا ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش
ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی