عبدالله معنی گیلانی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

معنی گیلانی، عبدالله

قرن: 12

(س دوازده ق)

شاعر، متخلصبه معنى. وى عموى شیخ محمدعلى حزین لاهیجى (1181-1103 ق) بود. از آثارش: دیوان شعر. از اوست:

نمك ز شور جنون رفت و بى دماغم كرد سیاهى از سر داغم فتاد و داغم كرد

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص270.

شعر فارسی
	شعرشناسی	* شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
	قالب‌های شعر	*مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
	سبک‌های شعر فارسی	* سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
	شاعران پارسی گو:	همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14