ماه شرف مستوره: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
(1264/ 1263 -1220/ 1219 ق) | (1264/ 1263 -1220/ 1219 ق) | ||
| − | خطاط، عارف و شاعر [[تخلص|متخلص]]به مستوره. در كردستان به دنیا آمد. وى كه برادرزاده ى میرزا عبداللَّه رونق سنندجى، صاحب «حدیقه‌ى امان اللهى» و همسر خسروخان، والى كردستان بود. در فراگیرى علم به مقدمات اكتفا نكرد و در زمینه‌ى علوم ادبى و دینى بر حسب سعى و پشتكار خود، توفیق حاصل نمود. | + | خطاط، عارف و شاعر [[تخلص|متخلص]] به مستوره. در كردستان به دنیا آمد. وى كه برادرزاده ى میرزا عبداللَّه رونق سنندجى، صاحب «حدیقه‌ى امان اللهى» و همسر خسروخان، والى كردستان بود. در فراگیرى علم به مقدمات اكتفا نكرد و در زمینه‌ى علوم ادبى و دینى بر حسب سعى و پشتكار خود، توفیق حاصل نمود. |
وى خطوط را استادانه مى‌نوشت. اشعارش نیز لطیف و دلنشین بود و بیشتر به فارسى شعر مى‌گفت. [[دیوان]] مستوره در حدود بیت هزار [[بیت]] بوده كه بسیارى از آن نابود شده و فقط قسمتى از اشعار وى در حدود هزار بیت در 1304 ش، به چاپ رسیده است. | وى خطوط را استادانه مى‌نوشت. اشعارش نیز لطیف و دلنشین بود و بیشتر به فارسى شعر مى‌گفت. [[دیوان]] مستوره در حدود بیت هزار [[بیت]] بوده كه بسیارى از آن نابود شده و فقط قسمتى از اشعار وى در حدود هزار بیت در 1304 ش، به چاپ رسیده است. | ||
| − | او با یغماى جندقى و ملا خضر نالى معاصر و معاشر بود. وى اشعارى نیز در مدح اهل بیت علیهم السلام دارد كه داراى مضامین عرفانى و اجتماعى است. مستوره در 1263 ق از وطن خود همراه عمو و سایر خویشاوندان خود به سلیمانیه ى [[عراق]] رفت و در آنجا درگذشت. از آثار وى: «تاریخ كردستان» یا «تاریخ اردلان»، به فارسى در شرح حال و حكمرانى والیان اردلان كردستانى از بدو تأسیس این سلسله تا قرن هشتم قمرى؛ «معجم الادباء» یا «مجمع الادباء»؛ «رساله» در عقاید و شرعیات؛ [[دیوان]] | + | او با یغماى جندقى و ملا خضر نالى معاصر و معاشر بود. وى اشعارى نیز در مدح اهل بیت علیهم السلام دارد كه داراى مضامین عرفانى و اجتماعى است. مستوره در 1263 ق از وطن خود همراه عمو و سایر خویشاوندان خود به سلیمانیه ى [[عراق]] رفت و در آنجا درگذشت. از آثار وى: «تاریخ كردستان» یا «تاریخ اردلان»، به فارسى در شرح حال و حكمرانى والیان اردلان كردستانى از بدو تأسیس این سلسله تا قرن هشتم قمرى؛ «معجم الادباء» یا «مجمع الادباء»؛ «رساله» در عقاید و شرعیات؛ [[دیوان (شعر)]]، حدود دو هزار [[بیت]]. |
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۰:۴۷
مستوره‌ی اردلان، ماه شرف
قرن: 13
(1264/ 1263 -1220/ 1219 ق)
خطاط، عارف و شاعر متخلص به مستوره. در كردستان به دنیا آمد. وى كه برادرزاده ى میرزا عبداللَّه رونق سنندجى، صاحب «حدیقه‌ى امان اللهى» و همسر خسروخان، والى كردستان بود. در فراگیرى علم به مقدمات اكتفا نكرد و در زمینه‌ى علوم ادبى و دینى بر حسب سعى و پشتكار خود، توفیق حاصل نمود.
وى خطوط را استادانه مى‌نوشت. اشعارش نیز لطیف و دلنشین بود و بیشتر به فارسى شعر مى‌گفت. دیوان مستوره در حدود بیت هزار بیت بوده كه بسیارى از آن نابود شده و فقط قسمتى از اشعار وى در حدود هزار بیت در 1304 ش، به چاپ رسیده است.
او با یغماى جندقى و ملا خضر نالى معاصر و معاشر بود. وى اشعارى نیز در مدح اهل بیت علیهم السلام دارد كه داراى مضامین عرفانى و اجتماعى است. مستوره در 1263 ق از وطن خود همراه عمو و سایر خویشاوندان خود به سلیمانیه ى عراق رفت و در آنجا درگذشت. از آثار وى: «تاریخ كردستان» یا «تاریخ اردلان»، به فارسى در شرح حال و حكمرانى والیان اردلان كردستانى از بدو تأسیس این سلسله تا قرن هشتم قمرى؛ «معجم الادباء» یا «مجمع الادباء»؛ «رساله» در عقاید و شرعیات؛ دیوان (شعر)، حدود دو هزار بیت.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص230.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
