حل الاشکال فی معرفة الرجال (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | {{مشخصات کتاب | ||
| + | |||
| + | |عنوان= | ||
| + | |||
| + | |تصویر= | ||
| + | |||
| + | |نویسنده=سید احمد بن طاووس حلي | ||
| + | |||
| + | |موضوع= م‍ح‍دث‍ان ش‍ی‍ع‍ه | ||
| + | |||
| + | |زبان= عربی | ||
| + | |||
| + | |تعداد جلد= 1 | ||
| + | |||
| + | |عنوان افزوده1= نویسنده همکار | ||
| + | |||
| + | |افزوده1= ابن داود حلي | ||
| + | |||
| + | |عنوان افزوده2= | ||
| + | |||
| + | |افزوده2= | ||
| + | |||
| + | |لینک= | ||
| + | |||
| + | }} | ||
| + | |||
این کتاب نوشته جمال الدين احمد بن موسي بن جعفر بن طاوس حلي (673 ق)، استاد علامه حلي و ابن داود حلي بوده و به گفته برخي از محققين اولين تأليف شيعي در علم درايه است. - اگر حاكم نيشابوري را شيعه ندانيم - . | این کتاب نوشته جمال الدين احمد بن موسي بن جعفر بن طاوس حلي (673 ق)، استاد علامه حلي و ابن داود حلي بوده و به گفته برخي از محققين اولين تأليف شيعي در علم درايه است. - اگر حاكم نيشابوري را شيعه ندانيم - . | ||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۳۷
| نویسنده | سید احمد بن طاووس حلي |
| موضوع | م‍ح‍دث‍ان ش‍ی‍ع‍ه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نویسنده همکار | ابن داود حلي |
|
| |
این کتاب نوشته جمال الدين احمد بن موسي بن جعفر بن طاوس حلي (673 ق)، استاد علامه حلي و ابن داود حلي بوده و به گفته برخي از محققين اولين تأليف شيعي در علم درايه است. - اگر حاكم نيشابوري را شيعه ندانيم - .
ابن طاووس را اول كسي دانسته‌اند كه اصطلاحات جديد را در تقسيم حديث به اقسام چهارگانه ابداع نموده است.
علامه حلي در «خلاصة‌الاقوال» و ابن داود حلي در رجالش از اين كتاب استفاده نموده‌اند و نسخه اصل آن در دست شهيد ثاني بوده و پس از او به فرزندش صاحب معالم رسيده و او كتاب «التحرير الطاوسي» را از روي آن نگاشته است، هم‌چنين اين نسخه بدست ملا عبدالله شوشتري رسيده و او مطالبي كه از كتاب الضعفاء ابن غضائري در آن بوده، استخراج نموده است. به گفته علامه تهراني اين نسخه تا عمر عصر مجلسي باقي مانده ولي پس از آن خبري از نسخه مذكور يا نسخه‌هاي ديگر از اين كتاب بدست نيامد.
منابع
ابوالفضل حافضیان، كتابشناسي دراية شيعه علم دراية الحديث، در دسترس: دراية شيعه علم دراية الحديث کتابخانه دیجیتال اهل البیت علیهم السلام، بازیابی: 12 بهمن 1391.
