عبدالله معنی گیلانی: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۵۶

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

معنی گیلانی، عبدالله

قرن: 12

(س دوازده ق)

شاعر، متخلصبه معنى. وى عموى شیخ محمدعلى حزین لاهیجى (1181-1103 ق) بود. از آثارش: دیوان شعر. از اوست:

نمك ز شور جنون رفت و بى دماغم كرد سیاهى از سر داغم فتاد و داغم كرد

شعر فارسی
	شعرشناسی	* شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
	قالب‌های شعر	مثنوی قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
	سبک‌های شعر فارسی	* سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
	شاعران پارسی گو:	همهقرن 4 قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14

@@ سطر ۷: / سطر ۷: @@
 (س دوازده ق)
-شاعر، متخلص به معنى. وى عموى شیخ محمدعلى حزین لاهیجى (1181-1103 ق) بود. از آثارش: «دیوان» شعر. از اوست:
+شاعر، [[تخلص|متخلص]]به معنى. وى عموى شیخ محمدعلى حزین لاهیجى (1181-1103 ق) بود. از آثارش: [[دیوان]] شعر. از اوست:
 {{بیت|نمك ز شور جنون رفت و بى دماغم كرد|سیاهى از سر داغم فتاد و داغم كرد}}
@@ سطر ۱۴: / سطر ۱۴: @@
 * [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج5، ص270.
-[[رده:شعرا]]
+{{شعر فارسی}}
+[[رده:شعرای پارسی گو]]
+[[رده:شعرای پارسی گوی قرن دوازدهم]]