باقی ماندگان واقعه کربلا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
چند تن از یاران [[امام حسین]] علیه السلام، پس از واقعه [[عاشورا]]، از دست ستمگران مجرم سپاه [[عمر بن سعد]] نجات یافتند و یا به سبب جراحات در میدان افتاده و سپاه دشمن آن‌ها را به قتل نرساندند؛ آنان عبارتند از:
 
 
چند تن از یاران [[امام حسین]] علیه السلام، پس از واقعه [[عاشورا]]، از دست ستمگران مجرمى که تشنه ریختن خون‌هاى [[اهل بیت]] علیهم السلام بودند نجات یافتند؛ آنان عبارتند از:
 
  
 
#'''[[امام سجاد]]''' علیه  السلام، آن بزرگوار در [[کربلا]] بیمار بود، [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] خواست آن حضرت را به قتل برساند، [[حضرت زینب]] علیهاالسلام آمد و از کشتن او ممانعت کرد.<ref> المنتظم ابن جوزى، ۵/۳۴۱.</ref>
 
#'''[[امام سجاد]]''' علیه  السلام، آن بزرگوار در [[کربلا]] بیمار بود، [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] خواست آن حضرت را به قتل برساند، [[حضرت زینب]] علیهاالسلام آمد و از کشتن او ممانعت کرد.<ref> المنتظم ابن جوزى، ۵/۳۴۱.</ref>
 
#'''[[امام باقر علیه السلام|امام باقر]]''' علیه  السلام، آن بزرگوار در واقعه کربلا کودکى بود که حدود چهار سال از عمر شریفش بیشتر نگذشته بود.<ref> مقتل الحسین مقرم، ۳۰۵. </ref>
 
#'''[[امام باقر علیه السلام|امام باقر]]''' علیه  السلام، آن بزرگوار در واقعه کربلا کودکى بود که حدود چهار سال از عمر شریفش بیشتر نگذشته بود.<ref> مقتل الحسین مقرم، ۳۰۵. </ref>
#'''[[حسن بن حسن بن على علیه السلام|حسن بن الحسن]]'''، مجروح شد و او را به [[کوفه]] بردند و معالجه نمودند تا بهبودى یافت.<ref> ارشاد شیخ مفید، ۲/۲۵.</ref>
+
#'''[[حسن بن حسن بن على علیه السلام|حسن بن الحسن]]'''، فرزند [[امام حسن]] علیه السلام بود که در كنار عموى گرامی‌اش [[امام حسین]] علیه السلام با سپاه [[كوفه]] مبارزه نمود تا در اثر جراحات به زمین افتاد و چون اصحاب [[عمر بن سعد|عمر سعد]] براى جدا کردن سرها آمدند او را دیدند كه رمقى در بدن دارد، مردى به نام اسمأ بن خارجه كه از اقوام مادرى حسن بود، از كشتنش مانع شد، پس او را با خود به كوفه برد و جراحاتش را معالجه كرد تا این كه التیام یافت، آنگاه از كوفه به [[مدینه]] منتقل گردید.<ref> ارشاد شیخ مفید، ۲/۲۵.</ref>
 
#'''[[زید بن الحسن]]'''<ref> مقاتل الطالبیین، ۱۱۹.</ref>
 
#'''[[زید بن الحسن]]'''<ref> مقاتل الطالبیین، ۱۱۹.</ref>
 
#'''[[عمر بن الحسین]]'''
 
#'''[[عمر بن الحسین]]'''
 
#'''[[قاسم بن عبدالله]]'''
 
#'''[[قاسم بن عبدالله]]'''
 
#'''[[محمد بن عقیل]]'''<ref> حیاة الامام الحسین، ۳/۳۱۴.</ref>
 
#'''[[محمد بن عقیل]]'''<ref> حیاة الامام الحسین، ۳/۳۱۴.</ref>
#'''[[عقبة بن سمعان]]'''، او غلام [[رباب همسر امام حسین علیه السلام|حضرت رباب]] است،<ref> رباب دختر امرالقیس کلبى، مادر حضرت سکینه دختر امام حسین علیه السلام است.</ref> سپاهیان دشمن او را گرفته و نزد [[عمر بن سعد]] آوردند، عمر سعد به او گفت: تو کیستى؟ عقبه بن سمعان گفت: من مملوک و غلامم. پس او را آزاد نمودند.<ref> انساب الاشراف، ۳/۲۰۵.</ref>
+
#'''[[عقبة بن سمعان]]'''، او غلام [[رباب همسر امام حسین علیه السلام|حضرت رباب]] همسر [[امام حسین]] علیه السلام است. سپاهیان دشمن او را گرفته و نزد عمر بن سعد آوردند، عمر به او گفت: تو کیستى؟ عقبه بن سمعان گفت: من مملوک و غلامم. پس او را آزاد نمودند.<ref> انساب الاشراف، ۳/۲۰۵.</ref>
#'''[[موقع بن ثمامة الاسدی|موقع بن ثمامه اسدی]]'''، او نیز با [[امام حسین]] علیه  السلام بود و آن چه تیر داشت به سوى دشمن افکند و با آنان مقاتله کرد، پس گروهى از قبیله اش آمده و او را امان دادند و نزد آنان رفت. چون [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله]] از این واقعه آگاه شد او را به «زاره» تبعید نمود.<ref> کامل ابن اثیر، ۴/۸۰.</ref>
+
#'''[[موقع بن ثمامة الاسدی|موقع بن ثمامه اسدی]]'''، او نیز با امام حسین علیه  السلام بود و آن چه تیر داشت به سوى دشمن افکند و با آنان مقاتله کرد، پس گروهى از قبیله اش آمده و او را امان دادند و نزد آنان رفت. چون [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله]] از این واقعه آگاه شد او را به «زاره» تبعید نمود.<ref> کامل ابن اثیر، ۴/۸۰.</ref>
 
#'''[[مسلم بن ریاح|مسلم بن رباح]]'''
 
#'''[[مسلم بن ریاح|مسلم بن رباح]]'''
 
#'''[[ضحاک بن عبدالله|ضحاک بن عبدالله]]'''
 
#'''[[ضحاک بن عبدالله|ضحاک بن عبدالله]]'''
 
+
#'''[[سوار بن حمیر جابرى]]''': او را در حالى كه مجروح شده بود از معركه قتال بیرون بردند، و بعد از گذشت شش ماه در اثر آن جراحات درگذشت.
 +
#'''عمرو بن عبدالله''': او نیز در میدان جنگ در اثر جراحات افتاده بود كه او را انتقال دادند و بعد از یك سال از دنیا رفت.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references />
 
<references />
 
==منابع==
 
==منابع==
 
 
*قصه کربلا به ضمیمه قصه انتقام، على نظرى منفرد.
 
*قصه کربلا به ضمیمه قصه انتقام، على نظرى منفرد.
 
+
*حیاة الامام الحسین، شیخ باقر شریف القرشی، ج۳، ص۳۱۲.
 +
[[رده:اصحاب امام حسین علیه السلام]][[رده:واقعه عاشورا]]
 
[[Category:باقی ماندگان واقعه کربلا]]
 
[[Category:باقی ماندگان واقعه کربلا]]
[[رده:واقعه عاشورا]]
 
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۴۷

چند تن از یاران امام حسین علیه السلام، پس از واقعه عاشورا، از دست ستمگران مجرم سپاه عمر بن سعد نجات یافتند و یا به سبب جراحات در میدان افتاده و سپاه دشمن آن‌ها را به قتل نرساندند؛ آنان عبارتند از:

  1. امام سجاد علیه السلام، آن بزرگوار در کربلا بیمار بود، شمر خواست آن حضرت را به قتل برساند، حضرت زینب علیهاالسلام آمد و از کشتن او ممانعت کرد.[۱]
  2. امام باقر علیه السلام، آن بزرگوار در واقعه کربلا کودکى بود که حدود چهار سال از عمر شریفش بیشتر نگذشته بود.[۲]
  3. حسن بن الحسن، فرزند امام حسن علیه السلام بود که در كنار عموى گرامی‌اش امام حسین علیه السلام با سپاه كوفه مبارزه نمود تا در اثر جراحات به زمین افتاد و چون اصحاب عمر سعد براى جدا کردن سرها آمدند او را دیدند كه رمقى در بدن دارد، مردى به نام اسمأ بن خارجه كه از اقوام مادرى حسن بود، از كشتنش مانع شد، پس او را با خود به كوفه برد و جراحاتش را معالجه كرد تا این كه التیام یافت، آنگاه از كوفه به مدینه منتقل گردید.[۳]
  4. زید بن الحسن[۴]
  5. عمر بن الحسین
  6. قاسم بن عبدالله
  7. محمد بن عقیل[۵]
  8. عقبة بن سمعان، او غلام حضرت رباب همسر امام حسین علیه السلام است. سپاهیان دشمن او را گرفته و نزد عمر بن سعد آوردند، عمر به او گفت: تو کیستى؟ عقبه بن سمعان گفت: من مملوک و غلامم. پس او را آزاد نمودند.[۶]
  9. موقع بن ثمامه اسدی، او نیز با امام حسین علیه السلام بود و آن چه تیر داشت به سوى دشمن افکند و با آنان مقاتله کرد، پس گروهى از قبیله اش آمده و او را امان دادند و نزد آنان رفت. چون عبیدالله از این واقعه آگاه شد او را به «زاره» تبعید نمود.[۷]
  10. مسلم بن رباح
  11. ضحاک بن عبدالله
  12. سوار بن حمیر جابرى: او را در حالى كه مجروح شده بود از معركه قتال بیرون بردند، و بعد از گذشت شش ماه در اثر آن جراحات درگذشت.
  13. عمرو بن عبدالله: او نیز در میدان جنگ در اثر جراحات افتاده بود كه او را انتقال دادند و بعد از یك سال از دنیا رفت.

پانویس

  1. المنتظم ابن جوزى، ۵/۳۴۱.
  2. مقتل الحسین مقرم، ۳۰۵.
  3. ارشاد شیخ مفید، ۲/۲۵.
  4. مقاتل الطالبیین، ۱۱۹.
  5. حیاة الامام الحسین، ۳/۳۱۴.
  6. انساب الاشراف، ۳/۲۰۵.
  7. کامل ابن اثیر، ۴/۸۰.

منابع

  • قصه کربلا به ضمیمه قصه انتقام، على نظرى منفرد.
  • حیاة الامام الحسین، شیخ باقر شریف القرشی، ج۳، ص۳۱۲.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها