جابر بن عروه غفاری: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | در مقتل ابومخنف از | + | در [[مقتل الحسین علیه السلام (کتاب)|مقتل ابومخنف]] از «جابر بن عروه» به عنوان [[صحابی]] و یکی از [[شهدای کربلا]] یاد شده است.<ref>مقتل الحسین علیه السلام ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶.</ref> او از یاران [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله و از مجاهدین جنگهای [[غزوه بدر|بدر]] و [[غزوه حنین|حنین]] محسوب می شده و هنگام حضور در [[کربلا]] پیرمرد بوده است. |
+ | |||
+ | جابر غفاری در [[روز عاشورا]] عمامه اش را از سر برداشت و محکم به کمر بست و ابروهایش که روی چشمانش افتاده بود با دستمالی به پیشانی بست. در آن وقت [[امام حسین]] علیه السلام به او نگاه کرده و فرمود: «شَکَر الله سعیَک یا شیخ؛ خداوند به مجاهدتهای تو ای شیخ پاداش دهد». | ||
او هنگام مبارزه این رجز را قرائت می کرد: | او هنگام مبارزه این رجز را قرائت می کرد: | ||
− | |||
{{بیت|قد علمت حقا بنوغفار|و خندف ثم بنونزار}} | {{بیت|قد علمت حقا بنوغفار|و خندف ثم بنونزار}} | ||
{{بیت|بنصرنا لاحمد المختار|یا قوم حاموا عن بنی الاطهار}} | {{بیت|بنصرنا لاحمد المختار|یا قوم حاموا عن بنی الاطهار}} | ||
{{بیت|الطیبین السادة الاخیار|صل علیهم خالق الابرار}} | {{بیت|الطیبین السادة الاخیار|صل علیهم خالق الابرار}} | ||
− | «بنی غفار و طائفه خندف و بنی | + | «بنی غفار و طائفه خندف و بنی نزار یاری ما را به احمد (صلی الله علیه و آله) که برگزیده خداست، به راستی می دانند. ای مردم حمایت کنید از فرزندان پاکان و پاکیزه و سرور خوبان که خالق نیکان به آنها درود فرستاد». |
− | آن گاه جمعی از دشمن را به هلاکت رسانیده و خود نیز به [[شهادت]] رسید. | + | آن گاه جمعی از دشمن را به هلاکت رسانیده و خود نیز به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید. |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * جواد محدثی، | + | |
− | * پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ص۱۱۸. | + | *[[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، جواد محدثی، ج۱، ص۱۷۹. |
+ | *پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ص۱۱۸. | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
[[رده:شهدای کربلا]] | [[رده:شهدای کربلا]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۶
در مقتل ابومخنف از «جابر بن عروه» به عنوان صحابی و یکی از شهدای کربلا یاد شده است.[۱] او از یاران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و از مجاهدین جنگهای بدر و حنین محسوب می شده و هنگام حضور در کربلا پیرمرد بوده است.
جابر غفاری در روز عاشورا عمامه اش را از سر برداشت و محکم به کمر بست و ابروهایش که روی چشمانش افتاده بود با دستمالی به پیشانی بست. در آن وقت امام حسین علیه السلام به او نگاه کرده و فرمود: «شَکَر الله سعیَک یا شیخ؛ خداوند به مجاهدتهای تو ای شیخ پاداش دهد».
او هنگام مبارزه این رجز را قرائت می کرد:
قد علمت حقا بنوغفار و خندف ثم بنونزار
بنصرنا لاحمد المختار یا قوم حاموا عن بنی الاطهار
الطیبین السادة الاخیار صل علیهم خالق الابرار
«بنی غفار و طائفه خندف و بنی نزار یاری ما را به احمد (صلی الله علیه و آله) که برگزیده خداست، به راستی می دانند. ای مردم حمایت کنید از فرزندان پاکان و پاکیزه و سرور خوبان که خالق نیکان به آنها درود فرستاد».
آن گاه جمعی از دشمن را به هلاکت رسانیده و خود نیز به شهادت رسید.
پانویس
- ↑ مقتل الحسین علیه السلام ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶.
منابع
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، ج۱، ص۱۷۹.
- پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ص۱۱۸.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |