جمال الأسبوع (کتاب): تفاوت بین نسخهها
سطر ۲۷: | سطر ۲۷: | ||
9 باب نخست کتاب درباره دعاهای روزهای هفته است. بیشتر مطالبی که در پی نه باب نخست میآید درباره روز جمعه و دعاهایی است که در این روز باید خواند. چاپ این کتاب یکبار در سال 1303 قمری و یکبار هم در سال 1330 همراه با ترجمه بوده است. | 9 باب نخست کتاب درباره دعاهای روزهای هفته است. بیشتر مطالبی که در پی نه باب نخست میآید درباره روز جمعه و دعاهایی است که در این روز باید خواند. چاپ این کتاب یکبار در سال 1303 قمری و یکبار هم در سال 1330 همراه با ترجمه بوده است. | ||
+ | |||
+ | ==مؤلف== | ||
+ | سید رضی الدین علی بن موسی (589-664 ق)، معروف به سید بن طاووس از بزرگترین علمای ربانی شیعه در قرن هفتم بود. او از نوادگان امام حسن مجتبى و امام سجاد (ع) است و در شهر حله ولادت نمود. جد هفتم ايشان، محمد بن اسحاق، كه به خاطر زيبايى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدينه محسوب مىشد. سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر بغداد بود و وی را به سبب تقوا، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خواندهاند. او آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها ادعیه و زیارات است. کتاب مقتل سید الشهداء او با نام لهوف نیز معروف است. علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان سید بن طاووس بودند. | ||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۲۲
نویسنده | ابن طاووس |
موضوع | دعاهاي هفته |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
|
این کتاب با نام کامل "جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع" کتابی در ادعیه از سید بن طاووس است. این کتاب در 49 باب گردآوری شده، و درباره نمازها، اذکار و ادعیهای است که شیعیان باید در روزها و شبهای هفته، ماه و سال بخوانند.
9 باب نخست کتاب درباره دعاهای روزهای هفته است. بیشتر مطالبی که در پی نه باب نخست میآید درباره روز جمعه و دعاهایی است که در این روز باید خواند. چاپ این کتاب یکبار در سال 1303 قمری و یکبار هم در سال 1330 همراه با ترجمه بوده است.
مؤلف
سید رضی الدین علی بن موسی (589-664 ق)، معروف به سید بن طاووس از بزرگترین علمای ربانی شیعه در قرن هفتم بود. او از نوادگان امام حسن مجتبى و امام سجاد (ع) است و در شهر حله ولادت نمود. جد هفتم ايشان، محمد بن اسحاق، كه به خاطر زيبايى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدينه محسوب مىشد. سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر بغداد بود و وی را به سبب تقوا، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خواندهاند. او آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها ادعیه و زیارات است. کتاب مقتل سید الشهداء او با نام لهوف نیز معروف است. علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان سید بن طاووس بودند.
منابع
الذریعه، جلد 5، صفحه 129.